Het is een cliche maar vrienden met je ex blijven gaat inderdaad niet, uitzonderingen daar gelaten.
Na een hele lange periode proberen om met mijn ex vriendin vrienden te blijven ervoor gekozen om maar geen contact meer te hebben.

We deden leuke dingen, konden nog leuk met elkaar praten en lachen etc. toch hadden we ook de ruzien en verwijten naar elkaar. Ging vaak over onze relatie of over de dates die iemand van tweeen heeft gehad. Na de zoveelste oorlog maar besloten om geen contact te hebben. Dit is niet expliciet gemeld maar verwijdert van FB, geblokt op whatsapp etc duid daar toch wel op.
Het lijkt mij verstandiger om dus geen contact meer te hebben omdat ik moe werd van de ruzies. Dit is ook zo van haar kant.
De ruzies waren er tijdens de relatie, dan maak je het uit en heb je er nog last van.

Ik heb er toch maar een mail achteraan gegooid. Aangegeven dat de kans groot is dat we elkaar tegen komen aangezien het een kleine gemeente is waar we wonen. Dat ik normaal hoi wil kunnen zeggen en niet dat er een rare situatie ontstaat. Maar dat we allebei onze eigen ding moeten doen.

Maar waar je voorheen een spontane leuke reactie krijgt als je je ex partner een bericht stuurt of aanspreekt, zo krijg je nu een koele, afstandelijk en kort antwoord.
Wel een antwoord dat ze wat haar betreft ook hoi blijft zeggen en er geen rare situatie hoeft te ontstaan.
Dat is okee.
Maar toch, ik kan er niet aan wennen. Net of je in eens een wereld vreemde bent voor diegene.
Dat terwijl je jarenlang lief en leed hebt gedeeld. De drang om te reageren waarom ze zo afstandelijk reageert is er heel erg. Ik had ook niet verwacht dat ze me zou bestoken met lieve koosnaampjes maar toch.

Het waren maar twee zinnen met als afsluiter "meer heb ik niet te vertellen".

Ik zit om mijn werk terwijl ik de reactie kreeg en ben er gelijk van af. Kan me niet concentreren en voel me kut. Het zal wel weer even duren voor ik me weer wat happier voel. Deze blog schrijven helpt wel een beetje. Vanavond maar te sporten om mijn zinnen te verzetten.

Wie herkent zich ook in het rot gevoel wat je krijgt door een dergelijke koele, afstandelijke reactie daar waar je bij wijze van niet lange tijd geleden leuker met elkaar om ging?