Kleine ups grote downs

afbeelding van Just a guy

Goede morgen allen,

Weer even een blog van mij, gisteren overdag voelde ik me niet echt top, na mn werk ben ik gaan sporten en heb ik even wat gegeten in de sauna van de sportschool, toen voelde ik me ietsje minder slecht, maar thuis namen mn emoties weer een scherpe duik naar beneden.
Vannacht heb ik ook niet heel erg goed geslapen en ben vanochtend huilend naar mn werk gefietst, ik heb mn ex afgelopen zaterdag voor het laatst gezien, dat is de langste periode dat we elkaar niet gezien hebben sinds we uit elkaar zijn... ik begin ernstig te twijfelen of "afstand nemen" wat iedereen me aanraad, voor mij wel zo'n goede methode is, haar zo af en toe zien bleef dan wel de valse hoop voeden en het afscheid nadat we even bij elkaar waren deed wel erg veel pijn, maar het hield me wel op de been, terwijl ik nu het gevoel heb steeds verder weg te zakken in het drijfzand van het leven.
Ik kan me ook moeilijk op mn werk concentreren en de combinatie veel sporten, weinig zin in eten hebben begint ook zn tol te eisen, ik ben weer verder aan het afvallen en heb weinig energie, ik dwing mezelf om te eten en mezelf bezig te houden, maar de rek is er een beetje uit...
Mn ex wil ook graag contact houden, wil graag vrienden met me blijven en heeft aangegeven dat als ik het echt ff niet meer trek, dat ze er dan voor me is... ik heb dat proberen uit te stellen, maar ik kom nu echt bij het punt dat ik haar binnenkort toch weer even wil zien, haar even vasthouden, even voelen ipv alleen maar "weten" dat ze echt nog wel veel om me geeft...

afbeelding van Pba1211

Afstand ...goed ...?

Hey J a G,

Wees gerust hoor , deze terugval is erg vanzelfsprekend, ook heel gewon dsat je twijfeld.
Ze zit nog in je systeem so to speak en het duurt nog wel ff voordat ze eruit is.
Je zut "er aan tope moeten zijn" om het meer en meer los te laten, en gellof me dat kost verschikkelijk veel energie.

Maar bovenal je rust nemen is ook belangrijk, daarmee kun je veel meer aan dan wanneer je moe en laveloos bent. Als hje de vriendschap aan kunt is dat mooi, in jou geval ga je vast en zeker merken dat het een "smoes" van je hersenen is om haar weer te zien. Na de ontmoeting al je weer in een diep gat om er opnieuw uit zien te klauteren. Het klinkt erg tegenstrijdig het afstand nemen, maar afstad nemen is niet zozeer geen enkele vorm van conatct maar wel op een laag pitje zetten.

Ik heb ondervonden dat het klopt als ze zeggen "wat je los laat komt weer terug" alleen de manier waarop is uiterard de vraag en de hamvraag is dan ook niety of je haar terug wilt en wat je daarvoor over hebt... maar of je dat allemaal aankunt!

Ik heb moeten ondervinden dat ik de harde leerschool nodig heb, voor het zovceelste weekend heel fijn contact gehad met mn ex, eindelijk ook een goed gesprek kunnen hebben, maar maandag was ik weer kapot, tranen bij het minste of geingste maw een %$# dag.
Dit was dus niet de 1e keer, vast ook niet d elaatste, maar ik weet intussen wel dat ik dat niet trek op die manier. Ik was iedere keer zo dom om genoegen te nemen met de 3e rang, zij ging naar haar vrienden zonder mij, ik mocht gerust in haar huis blijven .... zag haar met geluk 1 x per week en 1 dag i h weekend, dat leek voldoende want het was een vooruitzicht en de ret zou wel komen (dacht ik), al met al is het de hele tijd een voorbde geweest. Ondanks dat ik er geen spijt van heb weet ik nu dat ik dat niet opnieuw wil.
graag wil ik haar terug -als k over haar heen ben tenminste- maar dan wel onvoorwaardelijk, ik ben de hoofdprijs en geen troostprijs. Las ze dat niet kan zien is ze welkom als een fijne vriendin maar niet meer.

heel dapper zeg ik dit, in de hoop dat ik het waar maak

afbeelding van Just a guy

Hoi Pba

Bedankt voor je reactie, mijn situatie is net behoorlijk verschoven, zoals je in mn laatste blog kunt lezen, ik zie een boel paralellen in waar we op dit moment doorheen gaan, ik wens jou dan ook heel erg veel sterkte.

afbeelding van salina

contact met ex

Je kan pas contact met je ex hebben als je echt 100% weet dat je hem of haar niet meer terug wilt.
Dan pas kan er een vriendschap ontstaan.

Zit je nog diep in je verdriet en rouw dan is het beter om 0,0 contact te hebben. Je blijft anders jaren hangen in die pijn. Telkens weer nadat je hem of haar spreekt of ziet. Als je het contact verbreekt heb je tijdelijk enorme pijn en ellende maar dat gaat uiteindelijk over. Je kan die pleister er beter in 1 keer afrukken....de pijn is wellicht heftiger maar wel veel sneller over dan mm voor mm. Toch?

afbeelding van Just a guy

Hoi Salina

Bedankt voor je reactie...

Het probleem is dat ik 100% zeker weet dat ik haar terug wil... vriendschap was en is onderdeel van onze relatie, ik voel naast vriendschap nog veel meer voor haar, maar ook zeker vriendschap, probleem is dat ik dit bijna onmogelijk met elkaar kan combineren en dat is waar jij op doelt denk ik...

Ik heb weleens eerder de analogie gebruikt dat ik heel sterk het gevoel heb dat er bij mij geen sprake is van een pleister, maar van een hecht pleister... en die ruk je niet zomaar los zonder behoorlijke schade... helaas, zoals je in mn laatste blog kunt lezen... is dat nu toch gebeurt en ik zit behoorlijk diep nu... en zoals de meesten zeggen... when you hit rock bottom, you can only go up... maar ik heb het gevoel dat het steeds harder begint te regenen en de rock bottom zich met koud modder water aan het vullen is...