Hallo iedereen,

Normaal schrijf k niet echt op forums en lees ik ze alleen om mij aan op te trekken. Maar ik denk dat het deugd doet om zelf eens van mij af te schrijven.

Waar zal ik beginnen? Ik ben sinds 2 weken uit elkaar na een 15-jarige relatie. We hebben 2 kinderen, een meisje van 9 en een jongen van 6. Vorige maand waren we 10 jaar getrouwd en hebben we samen een reisje gemaakt om dit te vieren.

2 jaar geleden verliet mijn man me voor een andere vrouw. Totaal onverwacht, s morgens alles in orde, paar uren later sms'je dat hij gevoelens had voor een collega. Hij is toen s avonds naar haar vertrokken na een ruzie. Ik was er t hart van in en heb hier serieus van afgezien. Ik en de kinderen hoorde amper van hem en als we hem zagen, blies hij hoog van de toren want hij was gelukkig en blablabla...Ik heb hem nooit willen opgeven gedurende die periode en heb alles gedaan om hem terug te krijgen incl smeken, huilen, trekken enz. en hij lachte... 5 maanden later bleek de liefde al veel minder te zijn, na paar huilbuien, en net toen ik t gevoel had hem te kunnen lossen, stond hij weer voor de deur. Hij is toen halsoverkop vertrokken bij die vriendin, zij was op reis, kwam thuis en hij zat terug bij zijn ex, ik dus. Zeker geen mooie manier om te vertrekken, niet dat mij dat op dat moment iets kon schelen. Mijn gezin was herenigd.

Vorig jaar in december kreeg ik t moeilijk en twijfels, ben naar therapeut geweest en kreeg te horen dat ik de woede nooit een plaats gegeven heb en dat de gevoelens van toen naar boven kwamen. Zijn dan ook aan relatietherapie begonnen waaruit bleek dat t probleem toch wel bij hem lag en niet bij mij. Zou wijzen op een mogelijke midlife.

Sinds vorig jaar heeft hij een dame leren kennen (augustus blijkt nu) waar hij mee kon praten. dus chatten, sms'en, afspreken achter mijn rug, ganse nacht er zitten met oudejaar enz. ze is bekend om huwelijken te breken. heb hem ook gezegd van niet met haar om te gaan, net als zovelen. maar geen gehoor, toch maar doorgaan. Hij heeft dan aantal keren gebroken met haar maar telkens opnieuw nam hij terug contact op met haar. Mijn vertrouwen was al weg, nu compleet. Hij gings zelfs chatten met haar terwijl ik er naast zet. berichten in de trend van 'ik mis je, knuffel'. Naar mij toe niks meer, geen aandacht, geen knuffels, enkel veel ruzie over deze vrouw. mss had ik hem moeten laten doen, dan had k hier nu niet gezeten. Hij had haar nodig, kon niet vechten voor mij of de kinderen.

Nu ja,3 weken geleden, gaat hij op stap (wat hij anders nooit deed, ook niet als ik t vroeg), komt zondagmiddag thuis en heeft zogezegd in zijn auto geslapen. K voelde t al komen en ging er van uit dat hij bij die vrouw gebleven was. poeslief dag nadien, zegt wel dat hij niks meer voelt (eigen aan midlife) maar dat we moeten vechten voor de kinderen. Dus besluiten we om tijdelijk uit elkaar te gaan. Even rustig nadenken over alles om nadien er voor te kunnen gaan want 15 jaar gooi je niet weg. Zijn woorden, k vond t geen goed idee maar stemde toe. hij zou 2 weken bij zijn tante gaan wonen. K hoorde totaal Na een week heb k hem opgebeld en gevraagd hoe ze noemde. Noem t een voorgevoel. Hij zat bij een oude vriendin. Nee, niet de vrouw met wie hij aan t aanmodderen was al een jaar. Een vrouw die hij paar keer gezoend heeft voor hij mij leerde kennen 15 jaar geleden dus. Zij is altijd wel gek gebleven van hem. K heb hem de huid volgescholden en hem een uur gegeven om al zijn spullen te komen halen. Tijdens onze nadenkweek, wat ik braaf deed, lag hij dus al gewoon bij een ander.

En hier zit ik nu, met de kinderen, in al mijn ellende. Hij is weer gelukkig. Elke keer als hij langskomt is hij zo lief, mij knuffels geven, zeggen dat ik een goede moeder ben en dat ik ook wel terug t geluk zal vinden, dat k altijd bij hem terecht kan,...mijn zoontje heeft veel zorgen nodig en k mag hem altijd bellen als er iets is. Hij wou thuis komen zitten bepaalde dagen in de week. Dees lijkt me allemaal zo verwarrend voor de kinderen. Ze hebben hem al één keer zien weggaan, terugkomen, terug weggaan in de veronderstelling dat hij terugkwam en nu definitief weg? In tegenstelling tot vorige keer ben k nu hard en loop k echt niet meer achter hem aan. Hij woont nog bij zijn tante, zegt hij. zou pas in december bij haar intrekken. Geen idee wat er allemaal waar van is. De kinderen wilt hij maar één weekend om de twee, k mag in t huis blijven, inboedel houden,.. hij is heel inschikkelijk. Zegt dat dit moest gebeuren,...k snap echt niks van hem. Is dit t roze wolkje en staat hij binnenkort weer voor de deur? geen idee, k snap niet dat je je huwelijk van 15 jaar, je kinderen, je vrienden, je gezin, alles wat je opgebouwd hebt, zomaar kunt opgeven van vandaag op morgen. Hoe kan je zo snel met iemand nieuw beginnen ook al ben je er mentaal al maanden mee bezig? Was net computerbestanden aan t leeg maken, kom je dingen als live webcams tegen enz. Ik weet dat ik de juiste keuze gemaakt heb maar t is moeilijk. K zou hem ook willen zien afzien, doet hij ook zegt hij, hij slaapt niet,... Je hoopt ergens toch dat ze moeite doen, dat die 15 jaar niet één grote leugen is geweest. Want uiteindelijk zijn er nog veel meer verhalen hoor.

Kinderen hebben t moeilijk, vooral mijn oudste, is kwaad op hem, wil hem niet zien Als k er iets van zeg, krijg je als antwoord :"ze komen er wel over" maar hij ziet de tranen niet, en hun woede aanvallen Hij leeft zijn leventje met haar,...en zijn gezin zit in ellende. K geloof in t karma en ik hoop dat hij ooit de pijn eens mag voelen die ik doormaak. Heel raar, k weet dat k hem nooit terug mag nemen want hij gaat helaas nooit veranderen, en k verdien wel beter, maar hart en verstand zeggen nog niet t zelfde. k weet ook dat ik door deze fases moet en k kan t gelukkig al beter aan dan de vorige keer. je wordt wel harder.

Hij doet ook zo verwarrend, gisteren kom hij hier, blijft langer plakken, knuffel (intense knuffel met gevoel), kus, zeggen dat k hem moet contacteren al er iets is met mij, vraagt ook steeds hoe t met me gaat, steeds bellen wat ook in sms kan, vroeg me om mee te gaan s avonds naar een optreden, vragen wat k gedaan heb of nog ga doen en met wie, straf als alle gevoelens weg zijn, toch? k hoor hem dagelijks behalve op zondag, (tijd met zijn madam zeker)

Dank jullie wel dat ik even mocht ventileren. t is allemaal zo hard seg en dat tijdens de vakantie. pff groetjes