Online gebruikers
- JosephUnlal
Het contact is er dus weer en ik loop over van verdriet en onzekerheid. Hij gaf aan dat hij ook het contact niet kan verbreken maar ondertussen is er tussen ons niets gaande. Ik weet gewoon niet wat ik moet of dat ik geduld moet hebben of juist niet? Hij is niet verliefd of zegt dat hij het niet is terwijl er zo'n enorme klik is en ik met hem uren aan de foon kan zitten. Hij had mij meegevraagd om een weekend weg te gaan, een nachtje, en durf het gewoon niet. Heb het afgezegd en aangegeven dat ik dat niet kan. Hij ging er verder niet op in, dan ja dit is vriendschappelijk hoor! Ik dacht dat je die rust wel even kon gebruiken... wat moet ik hiermee? Beseft hij zelf dan niet dat ik zoveel voor hem voel? Ik snap er niks meer van en snap niet dat hij dit alles niet ziet.... wat moet ik hiermee? Ben 33, wil dit alles niet voor mij..het erge is dat ik hem zag de eerste keer en dacht jeetje dit is het!!! Ik weet niet wat ik moet doen.. hem pushen werkt niet.. alle signalen wijzen erop dat hij het niet is... Als hij dronken dan geeft hij wel aan dat hij mij niet kan missen, van alles met mij wilt doen en ondernemen. Vandaar dat ik dat weekendje heb afgezegd.. want dat kan ik gewoon niet aan... Ik hoop dat jullie mij wat meer inzicht kunnen geven in deze...... ben radeloos en eigenlijk zo zielig wanhopig! Dit is allemaal triest......
Dag Patricia
Als dit je meer pijn doet dan goed dan is het denk ik beter het contact te verbreken.
Ik heb zelf 1.5 jaar in een relatie gezeten waarbij ik "gek" was op hem, maar hij ook aangaf me wel graag te zien, en zelfs een relatie met mij te willen, maar ook niet overliep van verliefdheid of gevoelens voor mij. Hij noemde me "brons of zilver", zijn ex was voor hem "goud" geweest.
Dit alles doet heel veel pijn, ik weet het. Je hoopt op meer, je hoopt dat het zal veranderen of "groeien", maar als dat niet gebeurt, dan doet dat pijn. Je voelt je minderwaardig en weet dat deze persoon nooit zoveel energie in jou zal steken als jij in hem, niet dezelfde verlangens heeft etc.
Vriendschap op deze manier is quasi onmogelijk, omdat je niet hetzelfde wilt. En hoe meer hij afstand houdt, hoe gekker je zal worden op hem (het willen wat je niet kunt krijgen-principe). Bovendien zul je niet vlug iemand anders ontmoeten als je hierin blijft hangen. En als hij dan inderdaad verliefd wordt op iemand anders, dan sta je daar hé met je "vriendschap".
Zelf heb ik de relatie 3 weken geleden stopgezet, en het contact ook min of meer verbroken. Het IS moeilijk, ik weet het (je wilt inderdaad ook die vriendschap nieEt missen), maar anderzijds : ik voel me wel wat rustiger nu. En probeer me weer meer te focussen op de toekomst, maar dan zonder hem. Ontmoet weer nieuwe mensen, heb weer meer contact met familie en vrienden.
Zoals hier vaak beschreven staat, het is als een soort "verslaving" waar je vanaf moet. Een verslaving aan iemand die zich niet aan jou kon geven.
Sterkte in je beslissing, maar weet : op de lange duur is het waarschijnlijk beter. Maar het doet pijn, en daar moet je even door.