Online gebruikers
- JosephUnlal
Het is nou voor de tweede keer uit gegaan met mijn vriend, na een heftige relatie. We hebben samen veel meegemaakt en dat geeft ons een sterke band. Tijdens onze relatie hebben we veel ruzie gehad over zijn houding tegenover de relatie. Hij was vaak lui, nam nooit initiatief, durfde nergens over te praten en was vaak bang zijn vrijheid te verliezen. Deze dingen realiseer ik me pas echt sinds dat het uit is. Ik vind het zo erg, dat de rede waarom het uit is misschien wel door zijn bindingsangst komt. Zijn moeder heeft 3 jaar geleden zelfmoord gepleegd en hij woont nou bij zijn vader en zijn broer. Thuis bij hem hangt dan ook absoluut geen warme sfeer.
Het ene moment lijkt het de juiste beslissing dat we uit elkaar gaan. Maar het andere moment wil ik niet dat dat de rede is voor ons om uit elkaar te gaan. Ik weet dan ook niet zo goed meer wat ik moet denken en wat ik voel.
Waar ik achter ben gekomen
Waar ik achter ben gekomen is dat je bepaalde situaties moet accepteren. Ook mijn ex had haar bagage. Ik idem dito. Misschien is makkelijk praten vanuit deze kant, maar als jouw ex een vorm van bindingsangst heeft moet hij zelf achter dingen komen. Ik zou persoonlijk nu pas met mijn ex kunnen praten op een objectieve manier. Zonder de pijn van de verbroken relatie. Soms zijn dingen op dat moment niet mogelijk. Moeilijk te accepteren, maar het is wel zo.