Dit zou een zoveelste lieve smsje kunnen zijn dat ik stuurde totdat ik te weten kan dat hij nog steeds met zijn exvriendin omging ... Mijn relaties eindigen meestal met de grootste angst waarmee ik ze begon. Let me explain...

Vorig jaar deze tijd. Nieuw vriendje D. We konden verschrikkelijk goed babbelen. We gaan naar een galabal belanden erna op mijn kot. En toen werd het stil ... 1 blik,een kus en de woorden 'tis te hopen dat deze relatie lukt'. Een vriendje had ik in tijden al niet meer gehad. Of het was toch al 3 jaar geleden. Maar ik had het gedaan gemaakt. Hij zat met iets teveel wraakgevoelens toz van zijn vorig vriendin en dat vond ik niet gezond. Veel aandacht van jongens, dat kreeg ik wel, maar ik concentreerde op mijn studies en geen enkele jongen bleek voor me de ware te zijn. Dit keer was het anders, dacht ik, ik ging ervoor.

Ik vroeg gewoon 'een' iets, maak het niet gedaan in mijn examens... en tja 2 maand later: het was uit, net voor mijn laatste examen. Hij zou liever gaan squashen met zijn exvriendin (een goede vriendin van mij bovendien waarvan ik niet eens wist dat zij samengeweest waren) dan met mij naar de film gaan. Het vlammetje was bij hem gedoofd.

Twas moeilijk om te aanvaarden. Nog nooit zo moeilijk mee gehad. Gelukkig dat ik indertijd een paar goede vrienden had die me er boven op geholpen hebben en ondertussen beginnen 2 van mijn beste vrienden (die elkaar via mij hebben leren kennen) iets met elkaar. In het begin gaat dat zeer goed tot plots (en neen ik had niks door) op een dag ik van mijn beste vriend hoor dat hij verliefd is op iemand anders. Ik zat er voor beiden mee in. Heb er veel meegebabbeld, maar ik had dus niet door dat hij 'mij' bedoelde. Afin leuke verjaardag gehad 05/05/05 ...zien jullie de ironie? Op de avond dat het uit is tussen die twee zit ik met hem in een chic restaurant (uitje van de studentenclub weliswaar) Ik met een mega schuldgevoel van hier tot in China en nochtans heb ik daar niks aan kunnen doen. Ik wilde het zelf niet. Ik was niet verliefd op hem en ik zou mijn vriendin dit nooit kunnen aandoen. En ik had een oogje op een andere jongen ...

Uiteindelijk geraak het weer aan en af tussen die twee... en ik was zo wat de speelbal in hun relatie. Ik heb een goeie 4 maand geleden besloten om het contact te verbreken met beide want ik voelde mezelf toch maar enkel obstakel als het goed ging en steunpilaar als het slecht ging. Ik zou een nieuw leven beginnen.

En toen leerde ik K kennen. We gingen vaak weg naar cinema, iets drinken,... maar ik hield de boot effen af om te zien of hij het wel meende. Op een avond pakte hij mij gewoon vast en kuste mij. Ik was eerst geschrokken maar erna aangenaam verrast. Ik reed naar huis en toen ik thuis kwam besefte ik dat ik een uur te vroeg thuis was.

Het ging allemaal een beetje vlug voor mij maar mijn gevoel groeide voor hem. Een van de eerste dingen die ik vroeg toen we samen waren, was of hij al over zijn vorig liefje was en hij zei ' moet je geen zorgen maken daar babbel ik allang niet meer tegen, gedaan is gedaan' Oh wee oh nee, wat was ik naief om dat te geloven...

Vorig week, dus galabal. Ja ... tis is dus geen verborgen camera... Hetzelfde galabal alleen met een ander vriendje... het zou super worden, ware het niet van de sneeuw, open schoenen, een uur wachten op de bus, tijdens de bus 'Ice Age' uitzien en dan er aankomen en te horen krijgen dat er helemaal geen galabal meer is. Stroompanne en uit veiligheid moesten de gasten vertrekken... Tja mijn liefje teleurgesteld, moe, moe, boos? (ah neen gewoon moe),...

Zaterdag: we waren uitgenodigd bij vrienden die samen gaan wonen zijn. Hij kon er niet bij zijn. Feestje van de grootvader.

Zondag ondertussen, niks meer van hem gehoord vreemd..., Nog een laatste lief berichtje gestuurd (En ik meende het!),

Maandag: Ik krijg sms: 'Sorry dat ik niks teruggestuurd heb. Ik voel me slecht, ben mijn ex tegengekomen, moest nadenken... ' Voor mij hoefde dit echt niet meer. Wanneer ex tegengekomen? Zaterdagavond? (Ja dus!) Wat is er gebeurt? Wil ik het wel weten? Dus ik heb het gedaan gemaakt, allé samen hebben we het gedaan gemaakt, denk ik. Maar ik ben dus mijn hartje kwijt en IK WIL HET TERUG!

Nu ja, zo kan ik dus ook een dagboek beginnen alla Bridget Jones want alles overkomt mij, of ik het nu wil of niet. Nu ik hoop dat jullie dit toch nog met een lach kunnen bekijken. Ik heb veel verhalen gelezen hier. De een al erger dan de ander. Ik leef mee met alle scheepswrakken aangespoeld op cape'waanhoop'.

Maar wanhoop niet. Een jaar geleden, precies rond de tijd van het galabal, een vriend van mij omgekomen in een autoaccident die nooit geen verhalen meer zal kunnen vertellen. Deze maandag aan een operatietafel gestaan waar ze een longtumor verwijderden bij een jong meisje, ... Nu net kwam W. mij vertellen hoe een jongen van 19 (familie van hem) er een eind aan zijn leven gemaakt heeft.

Steekt het even tegen ... denk dan aan alle mensen die het erger hebben dan jou, loop eens rond in een ziekenhuis, maak een babbeltje met een eenzame mens...
En ga winkelen Het helpt mij, misschien jullie ook