Hoe langer ik over de gebroken relatie nadenk hoe meer ik begin te begrijpen waarom het niet lukte. Bij ons zat er echt wel iets fundamenteels fout. En het ergste is dat ik het eigenlijk wel altijd gevoeld had, van in het begin al maar dat ik het heel de tijd genegeerd heb en hoopte dat het wel anders werd. Hoe dom kan je zijn ....Ik ben blij dat ik het snap en ik zal die fout niet meer maken. Vanaf nu sta ik op mijn strepen en ga beter voor mezelf zorgen. Ik ga dingen doen waar ik blij van word etc .
Misschien een tip die helpt voor iedereen hier. Probeer onder ogen te zien waarom het fout liep dan kan je het ook beginnen plaatsen.
En het kan zijn dat je dat niet alleen kan en hulp voor nodig hebt.
Maar dat wil niet zeggen dat ik hem niet meer mis, dat is nog iets anders.
Maar hoe beter ik het begrijp hoe rustiger ik word en hoe gemakkelijker het word om verder te gaan.
Groetjes iedereen
Waar zat het fout …
Dat moet een belangrijke stap voor je zijn !
Een belangrijke stap naar afsluiten misschien ?
Ik heb te horen gekregen dat het niets met mij te maken heeft, dat hij gewoon geluk met een plus wilde, want geluk had hij wel in ons gezin, maar mijnheer was verliefd geworden.
Ik denk niet dat ik het ooit begrijp hoe iemand zo'n ingrijpende beslissing, waarmee je een gezin uiteenknalt en je partner waar je het goed mee hebt, kan nemen...
Ik hoop Allegria dat ik ook ooit zal kunnen zeggen dat ik het eindelijk begrepen heb, en bovenal heb kunnen aanvaarden
Belangrijke stap
Inderdaad een belangrijke stap richting afsluiten...
Ben er nog niet helemaal maar er komt al een beetje meer blauw tussen de donkere wolken.
En inderdaad, probeer het maar te begrijpen waarom iemand alles zomaar overboord gooit en toegeeft aan een verliefdheid.
Hij zegt tegen je dat het niet aan jou lag, dus heeft hij waarschijnlijk het antwoord. Geluk met een plus? Op wat slaat die plus. Misschien moet je het hem dat gewoon is vragen? Je hebt recht om het een beetje te kunnen begrijpen.
Bedankt voor je reactie
Heel veel sterkte
Belangrijke stap, maar nog niet voor mij
Hij wil niet met me praten, sluit me volledig uit. Maar op een moment waarbij ik er toch iets uitkreeg, wanneer ik echt weer in tranen voor m stond, heeft hij me gezegd dat hij me doodgraag zag, tot hij in januari verliefdheid werd op een collega waar hij al meer dan 2 jaar mee samenwerkt. In december was er niets en 29/01 koos hij voor haar …
"ik denk met haar nog gelukkiger te zijn" die woorden en de blik in zijn ogen.… ik vergeet het nooit meer !
pijn
Vreselijk pijnlijk is dat! Ik voel echt met je mee. Dat alles zo plots kan keren, daar kan je in het begin gewoon niet bij. En het ergste was waarschijnlijk die blik in zijn ogen waaruit je precies hebt kunnen aflezen dat hij het meende.
En jij krijgt niet eens de kans meer om iets te ondernemen.
Bij mij is het ook zo gegaan. En omdat wij samen geen kinderen hebben, heb ik gevraagd geen contact meer te hebben want dat is nog altijd te moeilijk, gelukkig respecteert hij dat.
Bij jou kan dat natuurlijk niet. Dat moet ontzettend moeilijk zijn.
Ik hoop voor jou dat het snel wat draagelijker wordt.
Nog niet…
Bedankt Allegria !
Mijn zoontje is echt mijn alles. En je wil natuurlijk niet dat je kind je verdriet ziet en meemaakt.
Maar ik ben echt gebroken en kapot, en dat ventje wil me zo erg terug zien stoeien en spelen, samen rollend over de grond.
Ik doe echt mijn best, maar doordat ik zo'n verdriet heb, schiet ik nu ook tekort als mama.
Deze week was hij voor t eerst 4 dagen bij zijn papa, en ik streep de uren af tot hij weer lekker veilig bij me is.
@allegria
Wat goed van je!! Weer een stap vooruit. En wat een opluchting moet het zijn dat je er rust uit kan halen. Ik denk dat je daar ook wel behoefte aan had. Kalmte zorgt ook dat je hoofd een stuk helderder denkt.... En dat kan nooit kwaad!!!
Ga zo door . En missen mag... Gemis slijt namelijk met de tijd!
Groetjes!