Beste mensen

Graag zou ik eens de mening van een buitenstaander horen over mijn verhaal.

In april heb ik iemand leren kennen. we waren enorm verliefd.
Haar moeder was toen al ernstig ziek en is in Juni overleden.
Haar vader is op jonge leeftijd overleden.

Dus het begin van onze relatie was erg heftig door het verlies van haar moeder. Ik was heel erg gek met haar en heb me dan ook ingezet waar ik kon en ben overal bij betrokken geweest. Dit mede doordat ik een aantal jaren geleden mijn eigen vader ben verloren.

Door deze situatie zijn we echt maatjes geworden. Het is eigenlijk haar eerste langere relatie, dus hierin heeft ze weinig ervaring. Met het oog op de toekomst wilden we graag gaan samenwonen en hadden er veel de zelfde ideeen over.

2 dagen voor oud en nieuw wees ik haar op een paar dingen waar ik me een beetje aan stoorde , ze was af en toe wat te kritisch naar mij toe vond ik.

Na een discussie hierover wist ze ineens niet meer of ze wel met me verder wou. Ik was een geweldige vent zei ze en eigenlijk te lief voor haar.

Kortom in ben het nieuwe jaar alleen in gegaan met een gigantische kater