In de war

afbeelding van Elly

Even was ik zeker van mezelf en had ik vrede met de situatie dat het uit is. Nu hebben we weer contact en blijkt dat we vergeten waren hoe fijn het was om weer samen te zijn. Wij hadden al tijden niet zo fijn en open met elkaar gepraat en even leek het alsof we weer samen horen te zijn. Toch waren we aan het inpakken om ons huis op te zeggen en ieder onze eigen weg te gaan. Tegelijkertijd maken we toekomstplannen...Hij zegt het nu niet meer te weten wat te doen. Het liefst wil ik weer terug in zijn armen, maar besef me degelijk dat ik niet aan het lijntje gehouden wil worden. Wat moet ik doen...?

afbeelding van penelope

Ik denk dat jezelf wel weet

Ik denk dat jezelf wel weet wat het beste is. Het is niet voor niets zover gekomen dat jullie de spulletjes aan het inpakken waren. Misschien is het een beetje paniekvoetbal nu het definitief dreigt te worden. Het is wellicht beter om de plannen door te zetten. Als jullie het nu opeens zo leuk hebben kan dat ook zo zijn als jullie beide even apart wonen en tijd voor bezinning nemen. Zie het als een positief iets dat het nu zo goed gaat, dat betekent dat er nog heel veel hoop is voor de toekomst. Als je blijft sta je misschien over drie weken weer de dozen in te pakken. Het lijkt mij een beetje uitstel van executie. Natuurlijk wil je het liefst terugkruipen in zijn armen. Dat is makkelijker maar daarmee zijn jullie problemen waarschijnlijk niet opgelost.

afbeelding van Elly

Bedankt voor jouw reactie.

Bedankt voor jouw reactie. Je hebt wederom gelijk. Verstandelijk weet ik wel wat het beste is, maar mijn gevoel spreekt me op dit moment erg tegen. Als het zo goed gaat, waarom moeten we het huis opzeggen. Dit betekent dat hij bij vrienden moet blijven en ik met al mijn spullen weer moet gaan zwerven van de ene vriendin naar de ander. Ondertussen staat het huis leeg. Ik ben moe van het leven uit een koffertje en het vinden van een nieuwe huis is ook niet zo een-twee-drie gedaan. Als we bij elkaar blijven dan hebben we dat probleem niet. Maar ja, blijkbaar is het voor hem niet zo'n probleem om bij vrienden te verblijven als dat ik het vind...Ik weet dat je gelijk hebt en probeer de situatie dan ook positief te bekijken. Nogmaals bedankt voor jouw heldere kijk op de zaken.
x

afbeelding van Elly

Klaar er mee!

Het is nog niet eens een week geleden dat het leek alsof het goed ging, maar nu zijn we weer terug gevallen in ons oude patroon waarbij we allebei een muur tegen elkaar opzetten. Het doet zo'n pijn wanneer hij zich weer terug trekt en het gesprek afkapt zodra het hem niet bevalt. Ik ben dit ook echt zat...waarom laat ik toch zo met me spelen? Ik wil niks meer voor hem voelen en hem helemaal uit mijn leven zetten. Wanneer ben ik er nou met mijn gevoel ook klaar met hem?