Ik kom hier al regelmatig een bezoekje brengen. vandaag twee weken geleden is mijn hart gebroken, en hier kom ik soms blogs lezen om steun te zoeken. Vandaag had ik echt de neiging om hier mijn verhaal ook te komen doen.
Tradionele boy meets girl and they fall in love. Alleen is er geen happy ending meer. acht maanden een super relatie gehad, zelden ruzie. hadden het fijn samen, je weet wel...
twee weken geleden woensdag waren we net acht maand samen dus stuurde ik smske: we zijn goed bezig , zie u heel graag. Door dat smske begon hij te twijfelen aan ons. Naderhand zei hij dat hij dat al twee weken deed, of moet k zeggen pas? maar het laatste weekend ging het terug zo goed, dat het uit zijn hoofd was. het smske confronteerde hem er terug mee.. hij voelde zich niet meer goed in de relatie, het was zijn eerste serieus relatie en het joeg hem schrik aan (dat waren zijn woorden)
Pijnlijk is het zeker wel, ik dacht altijd van: that's the one. Ik heb nog al serieus relaties gehad (en ook langere), maar deze keer voelde het super goed.
De maandag dat het uit was heb ik hem nog gehoord via msn. hij begon zelf tegen mij te praten en vroeg hoe het ging. heb gezegd dat het niet zo best ging, maar het wel beter zou gaan. Heb niet zoveel informatie gegeven omdat het me niet ging en zeker niet via msn.
Hij zei toen dat hij me week erna ging bellen en inderdaad nu maandag heeft hij me gebeld... gesprek was raar omdat ik zijn stem hoorde en besefte hoe hard ik hem mistte. Ging vooral over het feit hoe het met mij ging en dat hij me nog graag wou zien. uiteindelijk zei k hem: als ge ooit denkt ,dit komt niet meer goed zeg het mij dan éh. hij antwoorde daarop: "ik wil nie via msn en telefoon altijd praten en ik wil u ook in het echt blijven zien en daarna zien we wel weer" telefoon iets later afgelegd en ik begon te piekeren. Heb hem in die anderhalve week niets laten weten, en ineens heb ik hem terug gebeld. wat bedoelde hij met dat zinneke in hemelsnaam. Wou hij het gewoon niet via msn zeggen, of heeft hij nog ergens iets van : dit kan goed goedkomen? ik had geen zin om tot twee weken te wachten. Binnen twee weken ga ik hem bellen om af te spreken om iets te gaan drinken (op zijn initiatief) dus heb ik hem terug gebeld en uitleg gevraagd. hij begreep heel goed dat ik dat wou weten en wzas heel lief en geduldig aan telefoon. ik vroeg hem wat dat betekende. hij zei dat hij zeker niet dacht van: dit komt nooit meer goed. hij vertelde ook dat hij weinig had nagedacht alleen soms dacht hij van: heb ik wel de goede beslissing gemaakt. Ik vroeg ook of er enige kans was dat het nog terug goed kon komen. Hij zei: ik denk het wel, jij niet? duh hoop ik dat
maar uiteindelijk mag ik niet teveel hopen, ik weet ook niet hoe het gaat uitdraaien. hij moet zelf eens goed nadenken waarom hij het uit heeft gemaakt. uiteindelijk zal er wel een éénduidig antwoord komen.
ook toevallig , ging dit weekend op stap in mijn buurt (hij woont 50 km van me vandaag) en ben zijn ex collega tegengekomen en zijn voetbal maatje, op twee dagen tijd... ik blijf hele tijd met hem geconfronteerd worden.
Ik hoop dat hij me gaat missen ,maar hoop doet pijn. hij zei ook dat hijhet altijd goed bij me heeft gehad. Ik word gek van deze onzekerheid... ik mis hem enorm.

Ellen