Laat ik beginnen met te zeggen dat het fijn is dat er zo'n site bestaat waar je je verhaal op kwijt kan. Ik heb heel erg de behoefte om mijn verhaal kwijt te kunnen. Ik woon thuis en heb eigenlijk geen vriendinnen omdat ik mijn hele leven rondom mijn studie (en daarin willen uitblinken) en mijn ex-vriend heb gezet.

Zondag heeft mijn vriend onze relatie na 5 jaar uitgemaakt. Ik heb het er zo verschrikkelijk moeilijk mee omdat het voor mij geheel onverwacht kwam. Het ging naar mijn idee ontzettend goed en we hadden alleen toevallig 2 weken geleden een keertje ruzie. Ruzie hebben we eigenlijk zelden tot nooit. Hij gaf daarbij wel aan dat hij het zat was dat ik zo bot kon doen en dat hij het gevoel had dat de liefde maar van 1 kant kwam. Hij zegt dat ik te veel heb genomen en te weinig heb gegeven. Hij zegt dat hij zichzelf is kwijtgeraakt in onze relatie en dat hij nu voor zichzelf moet kiezen. Het gekke is dat we na die ruzie juist dichter naar elkaar toe kwamen. We praatten het uit en hij zei dat hij heel veel van me hield en absoluut niet bij me weg wilde gaan. Ik zou gaan werken aan de punten die hij had genoemd. Dat weekend was een heerlijk weekend en we smsten veel. Amper 2 weken later maakt hij het toch uit. Hij zegt dat hij toch zo is afgeknapt op alle negatieve dingen van mijn kant dat hij het toch niet meer kan. Hij zegt zelfs dat hij zich goed voelt, nergens last van heeft en ook geen behoefte meer heeft aan contact met mij...na 5 jaar! Ik kan dat zo moeilijk begrijpen omdat het daar het weekend ervoor absoluut geen sprake van was.Ik ben er echt helemaal kapot van en mis hem zo erg. Hij wil niet meer dat ik hem bel, sms etc. Ik doe het niet, maar vind het zo moeilijk.

Hij heeft het al 2x eerder uitgemaakt, maar toen was ie eigenlijk binnen een dag al bij me terug. Hij miste me heel erg en had er veel spijt van. Nu is het inmiddels een halve week uit, maar ik wil de hoop nog niet opgeven. Ergens is het voor mij gewoon nog niet klaar en ben ik ervan overtuigd dat hij mij ook zal gaan missen op den duur. Onze werelden draaiden om elkaar, hij heeft naast zn werk ook niet veel om handen.
Kan iemand mij advies geven: de hoop nog een tijdje vasthouden of het echt helemaal gaan loslaten?

Me