dit is mijn eerste verhaal en ik weet niet precies waar ik moet beginnen.... het is al 1 jaar en bijna een maand uit met me vriend dat is veel langer dat die relatie ooit heb geduurt maja ik ken er niks aan doen ik mis hem nog steeds elke dag. in het begin ging het zo goed hij voegde me toe op msn en ik kon hem aleen van gezicht maar het leek me wel een leuk jongen. ik begon hem steeds leuker te vinden en we spraken wta af .in de avond belde ik hem en de volgende morgen voor ik naar school ging fieste ik naar hem toe en het was echt heel leuk. we zoenden wat en praate en spraken wat af voor in de midag en het was weer echt leuk in kom zo met hem lachen het klite goed. dagen dara na zag ik hem weer en we kregen een vaste relatie.De week dat ik op vakantie ging miste ik hem ook vreselijk. Maar een paare weken later ging het al slecht der ondstonden wat irritaties en ik merkte dat ik nogal makkelijk mijn 'downmoods' op hem af kom reageren. maar ik begon me steeds meer te gedragen als een bitch. we zagen elkaar een tijdje niet meer en toen ik hem belde wou hij me zien . ik voelde al dat het niet goed zat maar ging er tog heen. hij was daar met een vriend en vertelde we dat ie van me hield maar we beterff vrienden konden blijven. ik was opgelucht dat ie had gezget dat ie me daarna wel weer terug wou. maar het bleef uit, ik kwam er achter dat ie met een ander meisje was. en ik storte letterlijk in. in had niemand op er over te praate. Ik was kwaat op hem ,naja eerst nu weet ik dat ik hem zelf heb weggejaagt hij hield veel van em . maar door mijn gedrag. ik d8 dat ik alles kom maken denk ik. maar dat had ik mis. ik heb er zoon spijt van . ik hoop nog steeds op een 2de kans die waarschijnlijk nooit zal komen. ik kom hem vaak tegen met uitgaan we kijken altijd we hebben nog steeds 'iets' maar nietgenoeg. aleen die spanning tussen ons. pfff wat moet ik doen op hem terug te krijgen !!?.....