Gisteravond even een sterk moment gehad voor het eerst de afgelopen weken/maanden vol met "relationshit-problemen".
Bel je me ff,smste hij.Nee,hahaha,ik loop jou niet achter de kont aan.Ik geef jou rust en vrijheid heet dat dan sjiek.Dus niet gelijk terug gesmst/gebeld.Ben even druk heb ik terug gesmst.Waarmee ik dan weer pedagogisch wou aangeven..ik neem ook even wat rust en ruimte.Lekker het huishouden gedaan,maar ondertussen steeds onrustiger worden,op mijn mobiel kijken,wijntje erbij,staat hij wel op geluid,is de batterij nog vol??Is er nog plek in mijn inbox,ben ik uberhaupt nog wel aangesloten op het netwerk??(Vooruit,nog 1 wijntje)Hij smste weer...Kom zo ff langs,maar het word iets later dan ik dacht,moet nog even bij X langs.Voorheen had ik gelijk gebeld,verstikkend,trekkend..kom nou naar mij,ik mis je,wil je in mijn armen,ik kook wat lekkers voor je,wat moet je bij X doen dan,doe je X de groeten van mij,blablabla.Maar nee,want gister was ik sterk en de wijn ook,haha.....ok,veel plezier,smste ik.Hij belde me op,bezorgd,is er iets,je bent zo kortaf.Ik kon inmiddels aardig citeren na een paar wijntjes tussen het stofzuigen door:Geef een vlinder vleugels en vrijheid.Vliegt de vlinder naar je toe,dan mag je hem houden,vliegt hij weg dan is hij nooit van jou geweest...of zoiets...
En toen moest ik huilen.......