Jij zou nooit wegrennen Bob, dat heb jij ook nooit gedaan.
Jij gaat er merkbaar 100% voor.

Ik denk er ook aan dat je schreef dat ex (of nog geen ex?) iets mist in de relatie.

Ik meen het echt ik hoop natuurlijk dat het goedkomt voor jou.

Het is een rotzooitje soms...

Bob, wat een rottte tijd. Ik heb een vriend die in die situatie zit, waar zij wel wil, maar niet kan. Hij heeft heeeel veel geduld en altijd gehad, en het gaat steeds beter, steeds meer dagen achter elkaar samen, eerst was dat alleen een dag, en dan moest ze 'zich weer vinden'.

En ik ken die situatie exact zo, maar bij mij liep het anders. Ze gebruikte dezelfde vocabulaire als mijn vriendin, 'zichzelf vinden', 'bij haar gevoel komen', en ik had geduld.

Maar ik had teveel geduld, ik bedoel, ik heb, toen het uit was, gerealiseerd dat ik mezelf niet volgde.

En dat heeft 2 gevolgen:

1) ik was mezelf niet bij haar, maar hield me stil, sprak mijn ongeduld niet uit, en moest, omdat ik daar niets over zei, ook klaar staan als zij er klaar voor was. Dat moest niet perse van haar, ze zei het tegenovergestelde, maar ze verwachtte het wel omdat ze gewend was geraakt aan die jongen die haar rust gaf, afstand nam, luisterde...en zelf zeker wist waar hij stond...maar zo was het niet

2) als ik dat wel allemaal gedaan had, was het misschien nog steeds hetzelfde gelopen, maar dan schreef ik hier niet steeds in het begin dat ik alles nog wilde zeggen, mijn mening delen, laatste berichten sturen....dat ik dat allemaal wilde toen het al uit was, betekent dat ik mijzelf eerder dus niet uitsprak. Ook niet fair naar haar toe, hoewel het voelt alsof je iets goede doet.

Maar dit alles maakt het gevoel niet anders.

Rot. Sterkte.