ik versta het niet meer

hallo
ik was wat aan het surfen op internet toen ik hier terecht kwam. ik vind het enorm tof dat er zo volwassen wordt gereageerd op mensen hun verhalen en gevoelens. daarom dacht ik maar om zelf ook eens mijn verhaal te plaatsen.

Alles is begonnen een goeie 2 maand geleden. Ik kreeg een bericht van mijn vriendin dat we eens moesten praten. We moesten iets zoeken dat we samen konden doen. omdat ik de laatste maand mij voor iets had ingezet (wat bijna gedaan was) waren er een paar ruzies geweest. Maar goed kom ik daar aan bij haar thuis moest ik mijn wilde plannen niet eens uithalen ze dumpte me. ik had te weinig tijd voor haar en we hadden niets gemeenschappelijk. daar stond ik dan met mijn plannen op de stoep.

Ik was er kapot van. Ze wilde vrienden blijven enzo we doen dezelfde richting en als er iets was mocht ik altijd roepen.Maar wilde haar niet direct opgeven zond haar nog berichten dat ik haar miste, spraken nog eens af wat enorm leuk was, zond haar een brief met mijn gevoelens mailde haar (ook boze mails ja) en smste. ze vertelde me dat ze wel nog gevelens had maar dat deze minder waren dat ze even alleen wilde zijn. wat ik dan maar respecteerde.

Een vriend had haar dan 2 weken later gehoord en ze vertelde dat ik niet direct met iemand anders moest beginnen en dat ze blij was efkes vrijgezel te zijn. ONdertussen had ik haar al niet meer gehoord en had ik zelf wat bezind over wat ik wilde. Dat was me uiteindelijk duidleijk en ik wilde door met haar dingen opgeven voor haar en meer tijd in ons steken. Ik belde haar nadat ik haar twee weken niet gehoord heb dat ik eens wilde praten. Ze zei cava. De woensdag erop zouden we praten. Maar ze zond een bericht dat ze niet kon dus zei ik cava morgen of overmorgen dan. morgen kwam ze niet, en overmorgen naar de avond toe ik was erop voorbereid dat ze ging komen zond ze ee nbericht dat ze geen zin had om te praten. Ik terugzenden en doen uiteindelijk kreeg ik dan mijn tweede slag ze had al iemand anders na 3 weken. Iemand waar ze nog minder mee gemeen heeft of ik.

daar was ik ook niet goed van. had daar enorm moeilijk mee. Ik gunde haar haar geluk en dat heb ik haar ook gezegd heb haar bedankt voor de mooie tijd samen. Nu wou ik de vriendschap niet opgeven. Ze is me te dierbaar weet je, ze zit in mijn hart. laat haar nu gerust zend soms bericht als het nodig is maar ik hoor haar niet terug. zelf een gelukkige kerst terug kreeg ik niet. ze gaat ook niet meer uit in onze thuisstad. In school kijkt ze liever naar de grond dan naar ik. Als ik online komt staat er wel iedere keer een ander zin voor haar vriend. passop denk nu niet dat we 14-15 zijn . we zijn beiden in de 20. Maar waar hebi k dat toch in godsnaam verdiend dat ze mij negeerd? ik zou moeten boos zijn zij niet! oké ik zie haar nog graag en ergens in mij is er nog iets die wilt dat het goed komt. kvoel mij behandeld als een stuk vuil. Ik vraag mij af als je na een relatie van een jaar en een half zo kan doen tegen iemand waren die gevoelens dan echt?

als er iemand is die er op wilt antwoorden doe gerust ben blij dat het er eens uit ligt en hopelijk reageren er wat mensen kdenk dat dat wel deugd kan doen

liefs

hmm's blog
login of registreer om te reageren

Vrij, 28/12/2007 - 17:17 — hmm

...

niemand die zoiets al heeft meegemaakt die ervaringen wilt delen?

Din, 01/01/2008 - 15:02 — woman1985

hoi hmm, ik heb je verhaal

hoi hmm,

ik heb je verhaal gelezen en begrijp het heel goed dat je je als stuk vuil behandeld voelt.
het is inderdaad zonde dat sommige mensen zomaar iets moois opgeven.
heb het zelf met me ex mee gemaakt,die gaf ineens onze 2jaar durende reletie op voor een ander terwijl ik veel voor hem had gedaan,ben zelfs naar een andere stad verhuist voor hem.
toen ik je verhaal las kreeg ik het idee ze je een beetje aan het lijntje heeft gehouden en je valse hoop heeft gegeven.
ik denk zelf dat je haar beter kunt vergeten,als ze geen berichtjes ofzo meer terug stuurd naar je en na 3weken al een ander heeft.
je verdient veel beter dan haar.
het is messchien moeilijk om haar te vergeten maar je moet er zelf niet onder leiden.
heb het zelf meegemaakt dat ik er aan onderdoor ging toen het over was met mij ex,ik at niks meer,dronk bijna niet meer en praatte er met niemand over.
laat het zover niet komen bij je,dat is ze niet waard.
als je erover wilt praten mag kan je bij mij altijd terecht.
sterkte.

groetjesss

Din, 01/01/2008 - 18:20 — hmm

ondertussen...

hoi,

dank je voor je reactie was blij dat ik iets hoorde. Nu goed ondertussen is er al weer een en ander gebeurd. Heb haar gemaild een mooie mail vond ik persoonlijk het was hard maar een soort van afscheidsmail. Dat ik liever had dat ze mijn foto's van internet haald omdat ik niet meer in haar hart zit. Heb hem laten lezen door andere mensen, vrienden waar ik mijn verhaal heb aan verteld en die zeiden dat het recht naar het hart ging dat het mooi was. dusja heb het verzonden krijg ik een boze mail terug in de plaats. nu gisteren kwam ze plots uit het niets praten op msn, gewoon, niet over ons. pfff weet je ik denk dat er nog iets is want in die boze mail begon ze ook over persoonlijke dingen (van haar kant dan) die eigenlijk niets met mijn mailtje te maken. Kdenk dat ze wat in de war is. Ergens zijn er nog gevoelens maar ze wilt afstand zodanig dat ik ze niet oprakel. ah ik maak het mij mss allemaal wijsmaarja ze zit gewoon in mijn hart en eens je daar binnen bent geraak je er niet gemakkelijk uit....

groetjes

Vrij, 04/01/2008 - 15:02 — hmm

denk je...

ik zit mij de laatste dagen weer op te vreten, constant al ze online komt weer die liefdesboodschap zien staan voor hem. Ze is veranderd ze komt overeen met mensen waar ze toen ze met mij was niets moest van hebben... Haar uiterlijk is ze ook aan het veranderen merk ik uit recente foto's. Kben vanplan om haar van mijn msn te smijten dan moet ik niet constant op die liefdesboodschappen kijken. ik zal ze vaneerste keer ook uit mijn gsm smijten dan hoef ik haar ook niet meer te smsn gewoon cru zijn daarin wat denken jullie?

groetjes

hmm

Vrij, 04/01/2008 - 15:57 — TH

Ik ben nu sinds 6december

Ik ben nu sinds 6december alleen. Men vriendin heeft het gedaan gemaakt na 4 jaar (zei is 19 ik 20) en wat ik uit de voorbije maand heb opgemaakt is dat als ik mijn mond eens open trek en men gedacht zeg dat ze dan schrikt en wel (eventjes dan toch) terug vriendelijk doet en haar verontschuldigt etc...
Maar na enkele dagen geen contact meer is het terug van hetzelfde, ze bleef maar met men voeten spelen en ik had nog hoop ( nu nog ergens, maar het zal niet meer goedkomen zegt men verstand, men hart wil bij haar zijn) maar na hoe ze mij nu heeft behandeld is het over voor mij. Ik hou nog ontzettend veel van haar en het is enorm moeilijk niets te horen van haar of haar niet meer te zien ( we waren onafscheidelijk vanaf ons 15 en 16) maar ik denk dat dat het beste is. Haar een tijdje niet meer zien of horen en dan zal het gevoel wel minderen.
Ik denk cte aan haar, en nu met de examens zit ik altijd alleen thuis wat het nog erger maakt. Maar ik moet er door, net als jij.
Ergens trek ik mij op aan het feit dat mijn broer na 3 jaar (zelfde leeftijd toen) ook uiteen ging . Na 5 maanden zijn ze terug bij elkaar gekomen en zijn nu enorm gelukkig met elkaar. Maar elke situatie is anders natuurlijk.

Zei heeft mij geblockt (of verwijderd) van haar msn-lijst, miss is het ook beter zo. Dan ga ik niet cte naar msn kijken of ze niet online is en haar space bekijken.

Haar gsm-nummer heb ik verwijderd maar ik ken hem van buiten net als haar thuistelefoon ,dus dat is wel moeilijk om niets te sturen. Maar het moet, we moeten verder met ons EIGEN leven. Ik heb me weggecijferd in onze relatie, en nu zie ik dat we daardoor die ruzies hebben gehad. Zei is nogal behoorlijk dominant en als je haar weg niet volgde dan werd ze kwaad. Maar na enkele maanden haar weg volgen was het genoeg en werd ik kwaad, waardoor we soms erge ruzies kregen. Ik zie nu in wat ik fout gedaan heb, en dat zal ik veranderen voor de toekomst. Mochten we elkaar terug vinden dan zal zoiets niet meer gebeuren.
Als we elkaar niet meer terug vinden , jah dan heb ik toch een belangrijke les geleerd . En miss kom ik wel iemand tegen die van me houdt voor wie ik ben en me ook zo behandelt.
Net als jij. En dat is het hardste voor je ex. Dat ze ziet dat jij kan voortgaan met je leven en je gelukkig bent. Met of zonder iemand anders. (persoonlijk ben ik iemand die iemand rond zich nodig heeft , die genegenheid brengt, iemand die bij me is en van me houdt, iemand die je het gevoel geeft dat ze er is voor je, en alles zal doen om je gelukkig te maken)

Als ik het weer eventjes enorm moeilijk heb lees ik deze zin luidop :
I gotta keep breathing. Cause tomorrow the sun will rise. Who knows what the tide could bring?

Je weet nooit wat er gaat gebeuren in de toekomst. Wat zal het leven ons brengen?

Ik heb het enorm hard deze tijd en ik ga nog enkele harde maanden tegemoet ( vakanties waarin zei op reis gaat en alles doet wat ze wil) maar ergens zie ik in de verte een lichtpuntje. Ik probeer me te concentrere op dat puntje ookal is het enorm moeilijk en hou ik ontzettend veel van haar.

Sry voor mijn verhaal. Maar wat ik dus wilde zeggen is dat het volgens mij idd beter is elkaar een tijdje niet meer te spreken of te horen. Het kan zijn dat ze je dan vergeet en verder gaat en dan moet jij hetzelfde doen maar misschien beseft ze wat ze mist en zoekt ze terug contact op met je. Aan dat laatste put ik een klein beetje (valse?) hoop...

greetz
(nu verder medische fysica leren pfff)

Zat, 05/01/2008 - 00:13 — hmm

ogen open

thomazz ik heb je post wel 3 keer gelezen omdat ik hem zo goed vond. je hebt gelijk ik moet niet achter haar gat lopen. ik moet verder gaan! Ik heb haar al een mooie toekomst belooft, maar ze wil er niet op ingaan. ik zal alle contact met haar verbreken dat ze maar eens beseft wat ze mist. Ik heb haar niet bedrogen (de jongen waar ze nu bij is, is een ex die dat wel al gedaan heeft bij haar). ik heb haar graag gezien oké mss wat te weinig tijd op het laatste maar als je het daar voor gedaan moet maken wel dan is het de relatie niet waard. Ze mag van mij nog altijd terugkomen binnen een paar maand maar dan zal er eerst een goed moeten gebabbeld worden. kzal mij geen 2x door haar laten kwetsen! ja ik zie haar graag en ja ik wil haar terug, maar de enige manier om haar terug te krijgen is om te tonen dat mij niet veel kan schelen, dat ik gewerkt heb aan mijn minpunten en dat ik nu verder ga met mijn leven! voor het ogenblik mag ze de boom in! (maar niet te hoog dat ze eventueel nog terug keer ). ik zal mijn eigen leven leiden nu, als ze denkt dat ze met hem zal gelukkig zijn welja dan is dat zo! ze weet niet wat ze mist

groeten

hmm

Zat, 05/01/2008 - 14:00 — TH

Pijnlijke gedachten...

Ik heb net hetzelfde gedaan. Ik heb haar beloofd te zullen veranderen op de gebieden waaraan ze zich ergerde. En ze zag ook dat ik aan het veranderen was op die gebieden. En ik liet haar duidelijk zien dat ik er alles aan zou doen om haar gelukkig te maken als lief. Meer kun je niet doen. Nu ligt de bal in haar kamp.
(elkaar blijven zien waarbij ik haar terug wil en zei gewoon vrienden wil blijven lukt niet heb ik gemerkt. Ik heb het geprobeerd zodat ik toch nog bij haar kon zijn maar het deed me teveel pijn elke keer. Wetende dat ze meer plezier heeft met haar andere vrienden (die achter haar lopen) is enorm pijnlijk. Ik heb constant gedachten in men hoofd dat ze daar mee afspreekt en kleren( zelfs ondergoed : mee gaat kopen of mee naar hun kot gaat en daar dingen uitsteekt... die gedachten zullen hopelijk minder naarmate de tijd vordert want dat is zo pijnlek :'( ... )

Ik hou enorm van haar en ik heb het heel moeilijk niets van haar te horen, maar zelf iets laten weten mag ik niet. Dan gaat ze zien dat ik nog als een hondje achter haar loop en dat mag niet ( raad van men vrienden).
Ik, net als jij, moeten verder met ons leven. En zoals ik al zei in men vorige post is dat het beide kanten uitkan.
Ze kan inzien dat je toch de ware bent en terug contact zoeken. Daar hoop ik dus op, maar dat mag ik niet doen. Ik moet verder met men leven. Verder met studeren, nieuwe mensen leren kenne. Klinkt ontzettend moeilijk ( en is het ook) maar het zal toch moeten. Of ze zoekt geen contact meer op en je 'vergeet' (relatief) elkaar beetje bij beetje. Misschien komen wij wel een ander meisje tegen waar het goed mee klikt. Wie weet. (daar komt dat citaat weer : I gotta keep breathing. Cause tomorrow the sun will rise. Who knows what the tide could bring?)

Ik heb nog steeds het gevoel dat zei de ware is voor mij, dus heb ik ergens nog een beetje hoop. Men vrienden zeggen dat het het beste is dat ik geen hoop meer heb in het terug samenkomen, maar het is nu zo. Ergens hoop ik dat ze beseft wat ze mist en dat ze het terug wil proberen... maar die kans is natuurlijk klein.

Ik zeg precies net hetzelfde, maar ja de tijd gaat zo traag vooruit en het lijkt al wel een eeuwigheid geleden dat ik voorgaande heb gezegd.

Mhpff, ik heb weer 1 van men slechtere momenten, pffff

Zat, 05/01/2008 - 14:12 — ayla

ik denk als je voor elkaar

ik denk als je voor elkaar bestemd bent komt het goed geloof vooral in jezelf

Zat, 05/01/2008 - 14:28 — hmm

...

Ik denk dat iedereen die aan de kant gezet is denkt dat zij de ware voor hem is. hoe ik nu alles zie: dat die kerel waar ze nu mee is een vlucht is, het is altijd leuker om te horen hoe tof en knap je bent dan iemand te horen die een serieuze babbel met je wilt. ik koester ook nog hoop ja maar ik ben wel in het stadium van ik wil je niet direct terug ik wil eerst eens babbelen over wat er in het verleden is gebeurd. Je manier van doen tegenover mij en de manier waarop je met mij gebroken hebt. Maar ik wil ook weten wat ze in de toekomst ziet. Het is een zeer ambetante periode "den blok" om liefdesverdriet te hebben ik zal het wel merken aan mijn uitslagen maarja! Ik denk dat ik vanavond er nog eens een gewone babbel mee zal houden es kijken hoe het zit in haar blok kan ik daar niets uit afleiden ofzo wel dan is het verwijderen op msn en moet zij maar de volgende stap zetten. Heb al paar keer gelezen dat mensen weer bij elkaar komen en las ik mij nrelatie bekijk zoals hij was dan kan het wel gebeuren dat zij ook denkt van zo slecht had ik het niet maarja. Het is nog maar 2 maand gedaan het is nog allemaal vers. Tijd brengt raad maar zoals je zegt de tijd gaat maar traag voorbij. Hier zitten met je gedachten van hoe kan ik haar doen inzien dat het wel klikt tussen ons. Als er mensen zijn die ooit iemand hebben laten inzien dat een tweede kans wel lukt laat het mij dan weten hoe je dat gedaan hebt, kan het best gebruiken.

hmm

Ma, 07/01/2008 - 10:58 — simpel

..

moeilijk, ik kan je niet zeggen of die tweede kans wel zo goed is, kan je alleen over mijn ervaring vertellen.
ik heb hem een tweede kans gegeven, en daar heb ik heel veel spijt van. het enige wat het me heeft opgeleverd is meer pijn en meer tijd die verloren is gegaan, meer onzin en meer ruzie. en minder vertrouwen in mezelf, dat ik ooit voor zo een persoon heb kunnen vallen begrijp ik nog steeds niet.
maargoed tis gebeurd, en van alles leer je zo is het toch...
maar als ik jouw mail lees herken ik wel mezelf, maar weet je wat het is? je zegt dat zij misschien wel zal denken och zo slecht had ik het niet..maar wil je dat ook echt? wil je niet liever iemand die echt 100% voor jou zal gaan en niet alleen tot er een 'betere' komt? dat verdien je juist!
en het is wel zo dat mensen fouten maken en weer tot inkeer kunnen komen, maar besef wel dat het niet voor niets is uitgegaan..als ik die tweede kans niet zou hebben gegeven zou me veel bespaard zijn gebleven. maar ik zou me misschien dan ook altijd hebben afgevraagd wat als ik wel die kans zou hebben gegeven? misschien zou hij wel veranderen. en nu heb ik dat tenminste niet, ik weet nu dat ik er alles aan heb gedaan en dat het gewoon bij hem lag. heeft wel meer dan 2 maanden geduurd om dat te beseffen en het ook te accepteren, ik mis hem ook niet meer want ik weet dat het nep was van zijn kant. de boosheid in mij is ook nu aan het weggaan, geen boze smsjes meer van dat ik niks meer met hem te maken wil hebben, niet meer het gevoel hebben dat ik iets in elkaar wil timmeren enzo, maar de haat naar hem is er nog wel heel erg. maar ik hoop maar dat in verloop van de tijd dat ook wel goed komt. maar deze afgelopen twee maanden waren wel de langste van mijn leven, nooit gedacht dat de tijd zo langzaam kon gaan, voelt gewoon als gisteren maar toch ook weer alsof het niet echt is gebeurd...

ik hoop dat je er goed over nadenkt of je wel die kant op wil gaan, en hoor het als je wil praten. jullie verhalen helpen mij wel in ieder geval echt...
sterkte!

Ma, 07/01/2008 - 15:22 — julia47

denk je

hai,
ik denk inderdaad dat het beter voor je is om haar van je msn te halen, dan kan je het meer loslaten....het is heel lastig natuurlijk, maar hoe langer je met haaráctie's geconfronteerd wordt hoe erger en langer het voor hou is
groetjes en hou je haaks Julia

Ma, 07/01/2008 - 15:48 — hmm

denk je

hoi,

heb ik gisteren dan ook gedaan, maar heb haar er wel een mailtje geschreven dat ik het gedaan had. ook uitgelegd dat het zeer doet dat constant te moeten lezen wetende dat die teksten niet voor mij gericht zijn. dat ik wil haar vergeten maar het mij niet lukt en ik het nu op deze manier wil proberen. Ze heeft niet teruggemaild heb haar dat ook niet gevraagd. hopelijk vergeet ik haar meer op die maniern, of knapt er iets bij haar maar dat zal wel niet

groetjes
hmm

Wie is online

Online gebruikers

Enquête

hmm's Buddies