( ik moet verder of ik wil of niet.
krijg steds meer het vermoeden dat het houden van niet sterk genoeg is en ze me aan het lijntje houdt. ik heb voor mezelf bsloten dat ik nog 4 weken wavht als ze dan nog geen oplossing heeft of openstaat om het te proberen kap ik al af
want ik moet verder. ze wil steeds op msn praten en in het echt praten,maar als ik haar wat vraag dan is het pff weet nergens antwoord op,weet zelf niets meer.
daar kan ik in komen en ze zegt ik weet het niet wil je geen vase hoop geven.
maar ze heeft me vaker zo aan het lijntje gehouden.
en ik weet ik moet vedre en haar loslaten hoe moeilijk tot het ook is.
het voelt aan als een proef of ik wel echt van haar hou
ik ben haar kwijt,ik moet me niet langer gek aletn maken door haar.
maar ja 14 jaar ik heb nog vechtlust.
maar ik zal nu mijn eigen grens moeten opzoeken en tot hier en niet verder.
ik zeg het haar ook niet.
ik heb gezged at ze iets moois heeft weggegooit en hopelijk krijgt ze geen spijt.
bordeliners zijn ook maar mensne maar zo onvoorspelbaar.
ik moet wat sterker worden en wat harder worden want zij heeft altijd de touwtjes in handen gehad,
kga aan mezelf denken en aan mijn kids.
kmoet minder tot helamaal geen energie meer steken in haar,heb ik 14 jaar gedaan
en wat krijg ik er voor terug. str.... sorry
ik ga slaap