Dat heb ik ook. Het is wel een vriend die ik nog ken van vroeger....toen we allebei nog in de pubertijd zaten. Maar ik zou hem voor geen goud willen missen. Hij is gelukkig getrouwd, en zijn vrouw weet ervan als ik effies gebeld heb of heb gevraagd of hij eventjes langs wil komen. We spreken nooit bij mij of bij hem thuis af maar gaan gewoon eventjes saampjes naar het park. Let wel dit is zuiver platonisch. En ik moet zeggen dat het heel goed voelt om zo'n vriend te hebben..Dat zou iedereen moeten hebben, maar de realiteit is helaas anders. En ik....ik ben gescheiden en heb net een relatie van 4 jaar achter de rug. Ik ben ook bedrogen door mijn 1e ex. Als hij telefoontjes kreeg gauw naar buiten lopen zodat ik het gesprek niet kon volgen. Of s'middags weg gaan en de volgende ochtend weer thuiskomen. Denegrerende opmerkingen maken en je gewoon als voetveeg gebruiken. Het nekt je hoor dit gedrag. Je wordt er zo onzeker van en dat wil ik en niemand hier op de site ooit nog eens meemaken. Wat ik wel heb gemerkt in mijn 2e relatie die 4 jaar duurde ik het vertrouwen niet aan hem kon schenken. Als ik hem belde en hij nam na 2x de phone niet op liep ik al te stuiteren. Nee dat is lekker. Paranoia wordt je ervan. En ook hier moet je hard aan werken. hoewel het harde werken eraan niet altijd loont.

Asarpuk.