Vandaag even gaan zweefvliegen. O jeetje, +3g krachten, daarmee verzet je echt wel eventjes je zorgen.. maar daarna.. geland.. een groot gat.. ik wou je zeggen wauwwww,maar je was er niet.. je was er niet en zult er ook nooit meer zijn..

Daarna een gigantisch groot gat.. het enigste dat ik nog kon was languit in het gras gaan liggen.. écht ik was kapot.. in 1 miljard stukjes verscheurd mijn hart..

Jij de coole, geen emotie na de breuk terwijl je vroeger mij zo graag zag.. ik versta het niet meer.. waarom ben ik verlaten.. wat heb ik misgedaan

ik wil niet depressief komen.. maar ik mis je godverdomme hard, ik kan het echt niet meer aan