Je zult van mijn antwoord niet echt vrolijk worden. Maar waarom begin je in vredesnaam iets met een getrouwde man?
Het lijdt tot niets dan ellende. Heb je enig idee door wat voor hel je zijn kind zou hebben laten gaan had hij wel voor je gekozen? Ik namelijk wel, daar word ik namelijk nog elke dag mee geconfronteerd. Op het moment dat een getrouwde man avances maakt, doe je 1 ding... Keihard de andere kant oprennen.
Maar goed, het is gebeurt en ik ben blij dat in ieder geval die man zo wijs is om voor zijn huwelijk te vechten.
Dat je geen antwoord meer krijgt kan ik wel begrijpen. Nu hij thuis alles heeft opgebiecht wordt er met argusogen op hem gelet en zal hij wel beter weten dan weer contact zoeken.
Hoe moeilijk het ook is, zoek verder geen contact en respecteer zijn keuze dat hij zijn huwelijk nog een kans wil geven. Je beseft het zelf al heel goed, je hebt in dezen niets te willen en niets te verwachten.
Het is een keiharde leerschool voor je geweest, nu nog... En ik weet hoe moeilijk het is om los te laten wanneer je nog zoveel van iemand houdt en loslaten maar niet schijnt te lukken.
De eerste stap... neem geen contact meer op. Zoek alles wat je nog van hem hebt bij elkaar en doe het weg. Verband het, begraaf het... maar probeer in liefde los te laten. Zolang je vasthoudt aan (tastbare) herinneringen, zal loslaten niet gaan.

Ik ben een kind uit een huwelijk waarvan de moeder het nodig vond om vreemd te gaan.
Dat is mij niet in de kouwe kleren gaan zitten en heb er echt trauma's van opgelopen.
Dagelijks worstel ik er mee, en het heeft zelfs heel veel impact op mijn liefdesleven..
Constant was ik bang dat mijn ex mij zou verlaten, etc..
Kortom met vreemdgaan maak je heel wat kapot!!

Maar dat neemt niet weg, dat wat er tussen jullie gebeurd is, dat dat al is gebeurd en hij je op zn minst antwoorden had kunnen geven.

Je kunt altijd " zeggen" dat je om hem of haar geeft of verliefd bent maar aanraken tijdens een huwelijk is ter strengste "verboden". Probeer de volgende keer als het nog ooit eens gebeurt boven de verleiding te staan dat bespaart jezelf en anderen een heleboel verdriet. Veel liefs Missunderstand.

Hoi, hoe moeilijk je het ook hebt, je wist vanaf dag 1 waar je aan begon; je hebt alle antwoorden die je nodig hebt nl: hij heeft voor zijn VROUW en kind gekozen, niet alleen voor zijn kind en dat weet je eigenlijk best, toch?
Je zegt het zelf al:
'Een paar keer trokken we er dan ook een streep onder. We vonden onze relatie eigenlijk niet kunnen. Iemand bedriegen, dat doe je niet. Toch werden we steeds terug naar elkaar gezogen.'

Naar elkaar gezogen? Elkaar weer opgezocht bedoel je.. het is wel een beetje alsof je de oorzaak buiten jezelf legt, je werd op magische wijze naar hem toegezogen (niks aan te doen dus, hogere machten aan het werk) en je eindigt met:
'(ook al was hij eerst verliefd op mij en heeft hij mij eerst gekust).'
Alsof je zegt:
Jij kon er niks aan doen, je had geen nee kunnen zeggen, wederom die hogere macht, sterker dan welk mens dan ook..

Neem ondanks je verdriet de verantwoording voor wat je gedaan hebt, huil uit maar ga die man niet langer lastig vallen.
Hoe denk je dat het voor zijn vrouw en kind is, en wat je veroorzaakt met je wanhopige berichtjes om aandacht; je weet toch precies wat het antwoord zal zijn, hoe je de vraag ook stelt: daarom, omdat ik van mijn vrouw en kind hou, ik heb voor hen gekozen. Wat valt daar aan te snappen verder? Hij hééft toch gezegd dat hij er voor gaat, thuis?
Als je dat niet begrijpt: hij bedoelt dat hij voor de volle 100% voor zijn vrouw kiest en geen contact meer met je wil.

En getuigt het werkelijk van liefde voor HEM als je hem gaat stalken? Als je zoveel van hem houdt zou je hem zijn geluk gunnen, met de vrouw waar hij zielsveel van houdt en een kindje mee heeft, anders had hij niet zo rigoreus voor hen gekozen...

Ik weet echt wel wat ldvd is en hoe rot je je moet voelen, extra nadeel als je stiekem vreemd gaat: je kan het met niemand delen bijna.. goed dat je hier je verhaal doet en ik hoop dat je sneller dan je nu denkt inziet dat hij niet zo 'lief' en 'perfect' is, zijn vrouw toch net iets perfecter voor hem is dan jij.. zo gaat dat vaak met jonge vaders, al dat gedoe thuis en dan opeens een vrouwtje die hem naar de ogen kijkt en nooit hoofdpijn heeft of doodmoe is na een paar nachten zonder slaap..

Enneh.. kinderen hebben hier ook last van, alle tijd die hij met jou doorbrengt liegt hij tegen zijn gezin over wat hij aan het doen is. Nou ja, zie de andere reacties.. Stel dat zijn vrouw moet huilen omdat je aan de gang blijft met je berichtjes en ze daar ruzie over krijgen heeft hun kindje daar echt last van, dat voelen ze...

Troost je: als het even niet lekker loopt met zijn vrouw, -stel dat hij voor jou gekozen had- zodra het even wat moeilijker is en de verantwoording zwaar drukt zou het een kwestie van tijd zijn voor hij jou bedonderd.. en tegen een ander loopt te vertellen dat ze soulmates zijn, perfect bij elkaar passen en boos worden als ze méér zou willen zijn dan een 'soulmate' voor een uurtje af en toe....

Gooi alles eruit wat je dwarszit maar niet tegen hem; doe dat aub hier, van lotgenoten krijg je ook meer begrip en goede raad. Dit is ook goede raad Des te sneller ben je het kwijt, want het gaat weer voorbij, echt!!
En dan sta je ook open voor een man die écht voor jou gaat, andere dames berichten laat sturen tot ze een ons wegen en geen antwoord geeft want er is maar één vrouw voor ze: JIJ, en daar komt niemand tussen... ik hoop het voor je!!!

Klinkt misschien heel schooljufferig maar zo bedoel ik het niet, gewoon zonde van je tijd en hoe sneller je ook alle banden verbreekt hoe sneller je eroverheen bent, dat denk ik echt en niemand zou zoveel verdriet moeten hebben van zo'n gladjanus.. Istie niet waard. En jij verdient vast beter!

Heel veel sterkte, M.M.

Ha Pindanootje........

Dit wordt weer een gek verhaaltje, hoor! Alles is nuance, niets is zwartwit. Wordt zo langzamerhand ook herhaling, zeg ik steeds vaker .

Ik weet niet helemaal of ik dit allemaal kan zeggen. En of ik het goed zeg. Maar toch maar proberen. Ik vind jouw rol niet zo kwalijk. Ik denk inderdaad dat jij gewoon gedumpt bent, zoals meer mensen hier. En dat je dus ondersteuning verdient, en dat je hiervan verdriet hebt, dat snap ik best. En dat je niet in huwelijken moet stoken.... tsja... dat is waar... maar dat is wat te makkelijk op jouw bordje gelegd. Want, eigenlijk denk ik dat DAT stukje niet jouw verantwoordelijkheid is. Maar de ZIJNE. En dat moet ook vooral zo blijven. Of hij er goed aan doet, of hij dit had moeten laten gebeuren, of hij niet moet gaan nadenken, dat is niet aan jou. En dus denk ik.... eigenlijk kunnen we jou daar dus niet verantwoordelijk voor houden.

Dat je enig risico liep, dat was je bekend. Want, de man die jij uitgekozen had, die was al bezet. Maar hij ging ook signalen de andere kant op geven. Dus, dan wordt het ingewikkeld. Wat wil hij nou, wat wil hij nou niet...... Maar ja.... vragen waar meer mensen hier mee zitten, he... Lees driekwart van de blogs er maar op na. En hij kiest anders. Hij kiest niet voor jou. Nou ja.... dat risico zit er in. Lees maar weer driekwart van de blogs na.... Misschien was je niet zo kansrijk, want hij was al bezet. Maar dat JIJ dit traject niet had mogen ingaan? Ik ben daar genuanceerder over. Ik vind niet dat jij dingen fout gedaan hebt. Of jij nou de marriage-wrecker bent? Nou.... vind ik wel erg grote woorden. HIJ is zijn huwelijk aan het ondermijnen. Hij heeft iets met zijn vrouw.... Uiteindelijk is dat niet jouw zaak. Maar ligt dat in eerste instantie bij hem. Ik pleit er erg sterk voor om die verantwoordelijkheden te laten liggen waar ze horen te liggen! In dit geval... bij hem!

Ook zijn kinderen, hoe erg alles hier ook is, is niet JOUW primaire verantwoordelijkheid. Maar de zijne. Dus ook dat... als er iemand ter verantwoording geroepen moet worden, dan is hij het.

Voor de duidelijkheid. Ik pleit hier niet voor vreemdgaan. Ik pleit hier niet voor het ondermijnen van huwelijken. Maar ik zie dit soort dingen wel vaker fout gaan. En dan is het zaak helder te houden wie waar verantwoordelijk voor is. En in dit geval, en meestal, denk ik dat degene die er verantwoordelijk voor is, ook maar eens goed moet gaan nadenken. En keuzes moet gaan maken. Maar, in jouw geval, denk ik dat dat schone taakje bij hem ligt.

Rest van het verhaaltje het hele stuk dat jij gedumpt bent. Dat hij blijkbaar andere plannen heeft. En dat jij dus weer voor jezelf moet gaan zorgen. Hem in zijn sop laten gaarkoken. Want hij kiest ergens anders voor, en niet voor jou. En dus moet jij weer voor jezelf gaan zorgen. Zoals dat altijd gaat, en zoals ik iedereen hier steeds zeg. Pindanootje, heel veel sterkte!!!!

Oei, effe kijken of ik nog medestanders overhou!