hallo, ik zit met een probleem : begin deze week kwam ik na jaren toevallig een 'oud lief' tegen en de vlam sloeg van direct weer aan, we hadden urenlang geweldige gesprekken en wisselden gegevens uit.
Zowel zij als ik zijn ondertussen getrouwd, huis gekocht en vooral : we hebben allebei kinderen.
Ik durf te zeggen dat ik niemand passioneler graag heb gezien in mijn leven dan haar, maar ik kon/kan echt niet meer samen leven : ondanks dat ze me ook graag ziet/zag, kon ze me niet altijd trouw blijven en had ze zeer veel last van moodswings en hoge pieken en diepe dalen. We zijn twee jaar samen geweest een jaar of tien geleden, we waren toen begin de 20.

Ik ben gelukkig in mijn huidige relatie, met mijn vrouw en kinderen, gelukkig in mijn leven : mijn job, mijn hobby's en vriendenkring.
Ik dacht dat ik alles netjes op een rijtje had.
En eigenlijk is dat wel zo, ware het niet van dit :

het probleem nu : ik heb het echt heel zwaar te pakken : sinds vorige dinsdag kan ik nergens anders meer aan denken : ik heb nauwelijks eetlust, heb in niks zin, zelf een belangrijke match van mijn favoriete voetbalploeg interesseert mij matig, ik kan alleen aan haar denken en de geweldige tijd we samen hadden, toen we nog een stel waren, vele fantastische herinneringen en dat steekt me dan telkens als een speer door het hart, omdat dat nu weg en onbereikbaar is.
Ik zit zelfs te broeden op scenario's hoe we toch weer samen zouden kunnen komen nu, maar dit is, echt waar, geen optie.
Ik check om de vijf seconden mijn GSM en mailbox om te kijken of ze geen berichtje stuurde : gek gek gek word ik.
Het doet zelfs fysiek pijn : het is alsof ik constant steken in mijn buik krijg, een soort vlindertjes met weerhaakjes. Bijna letterlijk alsof mijn hart een klopje overslaat, klinkt melig, maar zo voelt het fysiek aan en dit is ondraaglijk.
Ik wil van dit gevoel af, ik word er gek van, ik loop hier de muren op, ben nergens rustig...

Ik wil er niet echt met iemand van praten in mijn vriendenkring of zo, dus daarom doe ik het hier anoniem, misschien krijg ik hier wat tips om met dat vreselijke gevoel komaf te maken ...

Zeg het maar ...

groetjes
Lassie