ik heb gisteren de verschrikkelijkste avond van mijn leven gehad.
mijn ex en ik gingen heel goed met elkaar om als vrienden. hij was zijn huis aan het opknappen en ik heb hem de afgelopen week na mijn werk iedere keer geholpen.
zaterdagochtend werden we wakker ik vroeg hem wat hij ging doen.
hij vroeg of ik zin had om nog wat te gaan verven samen waarop ik antwoorde is goed dan ga ik nu wel eerst even wat te eten maken.
zo gezegt ze gedaan we hadden wat gegeten zei hij ineens ik moet even snel weg en dan ga ik een vriend ophalen.....
ik vroeg hem hoezo ga je die jongen ophalen?? waarop hij antwoord ja ik ga jou naar huis brengen en dan helpt hij me met verven. ik werd dus een beetje pissig want dat is niet wat we hadden afgesproken.
na een woordewisseling stapte hij in de auto en zei blijf maar wachten ik breng je straks naar huis (ik moest namelijk veel spullen meenemen)
dus ik ben gaan douche en aankleden enz. maar hij kwam maar niet dus ik belde hem waar hij blijf zei hij dat hij bij zijn ouders thuis was
dus 2x op dezelfde dag kwam hij een afspraak niet met mij na. ik was dus erg boos.
1 uur later kwam hij schreeuwend binnen waarom ik daar nog was dus ik zei ja je zou me naar huis brengen weetje nog.
hij rende de deur weer uit en is naar het huis van mijn ouders gereden.
bij mijn ouders thuis riep hij dat hij niet wat hij met me aanmoest.......
mijn moeder heeft hem gezegd dat hij zelf heel stom bezig is en dat wij 2e allebei volwassen zijn en dat we samen moeten praten.
toen is hij weer naar mij komen rijden hij kwam naar binnen schreeuwend en tierend....
ik dacht ik laat hem lekker uitrazen dat deed ik ook altijd als we ruzie hadden na 2minuten was hij dan meestal voor redevatbaar.
NIET DIT KEER ik vroeg hem kunnen we nu eindelijk normaal gaan praten....
waarop hij op me in begon te slaan.......
ik heb mezelf uiteindelijk in de wc opgesloten hij riep dat ik eruit mezelf uit moest komen want als hij binnen zou kunnen komen dan zou hij allebei mijn benen breken.
ik heb hem laten beloven dat hij me niet meer aan zou zaken en dat ik mijn spullen pakte en weg zou gaan. hij beloofde dat hij me niet meer zou slaan.
ik heb de wc deur opengemaakt en ben naar boven gelopen voor mijn spullen hij kwam achter me aan en bleef schreeuwe en tieren.
hij riep dat ik zijn leven had verpest ik werd boos ik heb 2 en een half jaar alles voor die jongen gedaan ik begon dus terug te schreeuwen ik kreeg alleen maar meer klappen....
mijn telefoon kon ik nergens vinden dus ik kon niemand bellen om me op te komen halen hij heeft me in de auto gezet en zei dat hij samen met mij naar mijn moeder ging om te praten.
in de auto had ik mijn telefoon gevonden en mijn moeder gebelt en het verhaal verteld. ik hing op en kreeg uit het niets 2 vuisten in mijn gezicht.
mijn moeder had ondertussen mijn zussen gebeld die zaten toevallig in de auto in de buurt waar ik was. ze belde me waar ik was en dat ik moest uitstappen maar hij wou mij niet uit laten stappen want hij wou naar mijn moeder toe met mij.
uiteindelijk ben ik voor een stoplicht uitgestapt en weggerend hij riep nog kom nou terug ik doe echt niks meer ik wil alleen samen met je naar je moeder. ik reageerde niet en ben weggerend. mijn zussen kwamen net aangereden dus ben snel ik de auto gestapt. toen kwam hij weer aanrijden ik denk om mij op te halen maar hij had natuurlijk nooit verwacht dat mijn zussen er al waren hij stopte midden op de weg voor onze auto mijn zus is er omheen gereden en naar huis gereden. ik was helemaal overstuur ik al die tijd dat we samen waren heeft hij mij nog nooit met 1 vinger aangeraakt nu stond hij op mij in te slaan..... ik had hem nog nooit zo meegemaakt het was alsof de duivel in hem was getreden.
thuis aangekomen zag ik hoe hij me toegetakelt had ik heb een heel blauw en dik ook blauwe plek op mijn voorhoofd mijn schouder en rug zitten onder de blauwe plekken en mijn benen. mijn moeder heeft direct de politie gebelt en die kwamen thuis en heb aangifte moeten doen. ook moest ik gisteren naar het ziekenhuis in het ziekenhuis waren ze bang voor een gebroken oogkas maar dat was gelukkig niet het geval.

mensen dit is het ergste wat me is overkomen ik heb nu wel aangifte gedaan en dat is de beste keuze.
maar het is erg dubbel ondanks dit is je gevoel niet helemaal weg