Hoi allemaal,

Ja weer eentje met liefdesverdriet!
Ik zal mijn verhaaltje even vertellen misschien dat t mij oplucht.

T is nu sinds 2,5 maand uit met mijn vriend.
Ik ben 23 jaar en ik had 4,5 jaar verkering en we woonde al 3,5 jaar samen.
Maar 2,5 maand geleden kwam bij mij de grote klap.
Hij maakte t uit. want hij hield niet meer van me!
GDV wat doet dat pijn zeg.
Maar de eerste weken was nog te doen je leeft een soort roes.
Iedereen bergrijpt je dat je verdrietig bent en willen je steunen.
Maar niemand snapt dat t naar 2 weken nog niet over is dan begint de ellende pas echt.
Hij zegt zo vaak ik mis je, ik twijfel of ik de goeie keuze heb gemaakt ,ik ben graag bij je.
En die dingen geven me alleen maar hoop.
Maar uiteindelijk gebeurt er niks.
Sinds kort heeft hij een nieuwe vriendin maar hij komt nog zo vaak bij me terug dat ik elke keer hoop krijg.
Ik heb voor mijn gevoel ook zo gefaald in mijn relatie. Ik dacht dat ik t allemaal zo op rolletjes had lopen en nu dit.
Ben de weg helemaal kwijt en t lijkt ook alleen maar erger worden.
Ga hem alleen maar meer missen. Toch klote naar 3.5 jaar samen slapen en nu ineens alleen.
Ik mis hem elke dag meer en ik hou zoveel van hem.
Afgelopen woensdag weer berichtjes gehad maar hij is nog steeds niet terug. T lukt me ook niet om verder te gaan.
Ik zit nu te typen en de tranen lopen over me wangen.
Waar heb ik dit aan verdient.
Ik weet t niet!
Ik heb me altijd 100% ingezet voor onze relatie en nu ben ik hem kwijt.
Hoop dat ie me nog erger gaat missen misschien komt t ooit nog goed!
Hoop doet leven!!!

sorry voor me gezeik maar misschien dat t mij een beetje vooruit helpt en niet telkens achter uit!

liefs ingeltje