Hallo allemaal,
Dringt nu tot mij door hoe stom ik bezig ben geweest, door hem een sms-je te sturen en te zeggen wat ik allemaal mis, hem, de sex, zijn kids, zijn huis waar hij het altijd zo gezellig maakte als ik kwam.
Hij woont ook nog in dezelfde plaats, het is weer allemaal zo mis met mij, het ontbreekt er nog maar aan of ik loop te bedelen en te kruipen voor een beetje aandacht, een berichtje, een paar aardige woorden, een uitnodiging?
Misschien is dit het lot van mensen die gedumpt worden, de ander wil waarschijnlijk al langer van je af en jij bent nog zo verliefd.
Ja, ik denk echt dat degen die gedumpt wordt het veel zwaarder heeft.
In mijn geval gebeurde het heel onverwachts en heel gemeen, hij belde en was ergens zo kwaad over, wilde me gelijk niet meer zien of spreken en ik heb toen in paniek die paar dagen daarna steeds gesmst, briefjes gestuurt, als ik belde nam hij de telefoon niet op en ben zelfs aan de deur geweest, hij deed niet open.
En iedereen zegt tegen mij, die man is het niet waard dat je zoveel moeite doet om erover te praten en ook dat hij wel heel laf is om mijn verhaal niet aan te willen horen.
En natuurlijk hebben ze daar wel gelijk in, maar wat je verstand zegt en wat je echt in je hart voelt, dat is zo'n verschil. En nu het lekkere seizoen weer aanbreekt, iedereen buiten, vrije dagen, terrasjes enz. lijkt het extra zwaar, in de herfst met regen en rotweer, dat past beter bij je stemming. Herkennen jullie dit? En wat kan je het beste eraan doen?
Liefs xx