Het is gek, het voelt gek, het voelt eng, net of het niet kan. Het lijkt wel of er iets in me geknapt is. Oke het werd wel tijd natuurlijk na een half jaar aan het lijntje gehouden te worden, het werd tijd dat ik eindelijk in de gaten kreeg dat het op niks uit zou lopen en dat bord van voor mijn kop weghaalde. Zijn loze beloftes, zijn constante gezeur en gevraag, alles nemen, maar niks geven. Wat heeft me toch bezield? Ik heb een half jaar van mijn leven verpest en waarvoor? Om als een hondje achter hem aan te lopen? Braaf te doen wat hij vroeg en eiste?? En er niks voor terug te krijgen. Hoe gek ben ik geweest, dat past ook helemaal niet bij me, ik die geniet van het leven, van alles om me heen, was opeens een....een ja hoe omschrijf ik het...een wrak, een niks, een hoopje ellende en wanhoop. Het voelt goed nu, ik kan weer mezelf zijn, ik kan weer genieten van het leven alleen...zonder hem. Ja ZONDER hem!! Hoe vaker hij nu nog belt, hoe meer ik een hekel aan hem krijg en hoe meer ik mezelf weer ga waarderen. Ik ben best een leuke man waard en ik kom hem vast wel tegen, een man die me waardeert voor wie ik ben, een man die van me houdt voor wie ik ben en niet iemand zoals hij. Hehe, mijn ldvd tijd is hopelijk voorbij, ik heb genoeg afgezien, ik kies weer voor mezelf! Al ben ik best nog wel een klein beetje bang...maar niet bang genoeg om me er nog eens in mee te laten slepen en niet bang genoeg om niet voor mezelf te kiezen.

Iedereen veel sterkte hier en het gaat met ups en downs, maar dat geloof je pas als je zelf zover bent. Hopelijk wat sneller dan ik, maar kies voor je zelf! Je bent het waard!!