Ik merk dat ik bijna zo ver ben om mn ex los te laten....
kan hier alles opnieuw gaan opschrijven, maar het komt er op neer dat ik elke keer een berichtje van hem krijg, en dat hij iets wil afspreken, dit is tot op heden niet gebeurt (zie mijn blogs) Nu is het ook zo dat ik hem tot nu toe, nooit voor een voldongen feit heb gesteld, is dat een idee?
Iets in de strekking van dat ik erg teleurgesteld ben dat hij elke keer contact met me zoekt en het dan niet na komt. Ik ben tot nu toe altijd meegaand geweest (hij denkt nu vast, bij haar kan ik dat wel flikken) Ik ben nu bijna zo ver dat ik het los kan laten.. Wat vinden jullie moet ik nog een laatste mail sturen waarin ik mn gevoel uitleg (niet van ik wil je terug enzo) maar meer dat ik het jammer vind dat hij elke keer niks laat weten en hij me hiermee kwetst of is dat niet z=slim?? Wie weet als ik eens tegengas geef hij gaat nadenken, en bang is dat hij het contact met me verliest. Of moet ik dan wel mn gevoel verwoorden.. of niks doen?? Help!!
Wat te doen
Sunny1,
Ik zou niets doen, maar dat is ook de ervaring die ik heb opgedaan door mijn scheiding, ik heb in het begin van de scheiding een heleboel gevoelens naar mijn ex geuit, het probleem was alleen dat mijn ex hier niet op inging. En je wil geen monoloog, maar een dialoog en dat gaat naar mijn idee niet gebeuren. Jij verwacht namelijk reactie terug en dat verwachtte ik ook, maar die kreeg ik niet en jij ook niet denk ik, want onze exen zijn er uit, wij alleen niet. Ik denk dat jij wel meer grenzen mag aangeven naar hem toe en dan meer in de trant van: ik wil dan en dan afspreken en als hij zich dan niet aan de afspraak houdt, dan ook geen afspraak meer met hem maken. Daardoor weet hij ook dat jij doorgaat met jouw leven en niet komt aandraven zodra hij contact opneemt.
Sterkte en een knuffel.
re wat te doen
Ja, dat is idd een mogelijkheid, maargoed, ik vind het waardeloos om dat via sms of mail te doen, maarja als het niet anders kan?! Hij zoekt elke keer contact (ondanks zijn vriendin!) we hebben samen gewerkt ook toen hij net een nieuwe relatie had, dat ging prima.. tot hij weer toenadering ging zoeken.. en dan weer niet na keomen..
Maar ik ben een vrouw die niet wil pushen, vind ik helemaal niks, maar ik mag toch wel aangeven dat ik dit waardeloos vind? of maak ik dan meer kapot, en moet ik wachten. Als ik 3 maanden niks van vrienden hoor staat na 3 maanden mijn deur nog steeds voor hen open..
mail gestuurt
Na alle fijne berichtjes die ik van iedereen heb gekregen heb ik dan eindelijk het besluit genomen... Ik ben zo ver gekomen dat ik hem een mail heb gestuurt.. vriensdelijk, niet de deur dicht gegaooid, maar wel duidelijk.. ik heb mn grens aan gegeven..'dat hij me pijn doet met het elke keer niet nakomen van zijn afspraak en dat ik teleurgesteld ben.. dat ik de reden niet weet.. dat ik hem een mooi mens vind maar dat ik ook mijn gevoel mag uiten..' De mail is verzonden.. en het voelt goed, dit is de eerste keer dat ik duidelijk mn grenzen stel, dus ik ben benieuwd wat hij eevan gaat vinden.. Ik ga nu niks meer doen... hij weet het nu (voor het eerst) Voelt sterker nu ik voor mezelf gekozen heb, is wel moeilijk, maar ben ook trots op mezelf..
Straks met een paar vriendinnen weg.. niet als 'vlucht'maar ik weet dat ik het mezelf moeilijk maak als ik ga zitten kniezen... dan maa zo stap voor stap..
Respect
Wat goed van jezelf en ja je mag trots zijn, maar nu ook volhouden, want dat is het moeilijkste. Zodra er weer contact gelegd gaat worden, eerst aan jezelf denken voor iets anders te doen. Dit is namelijk ook mijn struikelblok, nu gaat het best wel goed met mij, maar dat komt ook dat ik haar al week niet heb gezien, maar als ik haar dan weer zie dat lijkt het wel alsof mijn hart weer een sprongetje maakt, maar er komt van haar kant niet het zelfde gevoel, dan heb ik de kinderen opgehaald en ga je weer naar huis. Met op dat moment weer pijn in je hart.
re respect
idd je hebt gelijk ... het is moeilijk.. dacht vanmiddag nog op de goede weg te zijn..weg geweest met vriendinnen, en nu.. is niet zo best... heb ik er wel goed aan gedaanb deze mail te sturen...
HELP....
sunny
Je vrienden laat je niet los, tenminste als ze jou met respect behandelen. Hij is, en wordt misschien nooit je vriend omdat er nog teveel gevoelens meespelen dus laat los lieve Sunny en stuur niets meer dan kun je weer met je (eigen) leven doorgaan.
Sterkte en een dikke knuffel, Kia
Dat doe ik ook hoor! Heb in
Dat doe ik ook hoor! Heb in de tijd dat S en ik elkaar niet zagen, op veel dingen een hernieuwde kijk gekregen, ben veranderd en gegroeid. Maar zou hem gewoon heel graag weer eens zien, en hij mij ook... dat maak ik op uit zijn mail..maargoed, het is een maand geleden dus... Ik baal ervan dat hij onzeker van me wordt.. weet zeker dat hij me leuk vindt dat zegt hij tegen collega's, maargoed ben bang dat ik niks anders kan doen dan waxchten... heb in een paar maanden tijd wel hele mooie maisl van hem ontvangen, maar lijkt net of hij de confrontatie niet aan kan (voor mijn gevoel os er dan geen weg terug.. en dat weet hij...)
wil graag jullie meningen horen.
gelijke grond bereiken
Belangrijk is dat je gelijke grond bereikt. Slechts dan kunnen jullie terug normaal met elkaar communiceren. Ergens heeft hij nog twijfels, maar ook de zekerheid dat hij je steeds kan terugkrijgen. Dit moet verdwijnen. Je moet terug naar de situatie pre-relatie : waar je elkaar nog moet veroveren, of elkaar niet verovert.
Je moet goed nadenken wat je net wilt, en wie aan wiens touwtje hangt. Indien jij aan zijn touwtje hangt, moet jij het touwtje doorknippen.
Wat zal hieruit resulteren?
- Ofwel wilt hij je dan terug en zal hij voor je strijden, en dan kan je dit overwegen nog een kans te geven.
- Ofwel wilt hij je nog steeds niet terug, en eerlijk gezegd, als hij niet voor je wilt strijden, dan is hij de moeite niet waard. Bovendien, moest het ooit terug in orde willen komen : dan is het toch noodzakelijk dat het in de eerste plaats vanuit zijn kant komt.
Dus je moet pogen gelijke grond te bereiken, meer kan je niet doen, en de dingen zullen uitdraaien zoals ze zoiezo zouden uitdraaien, enkel met meer mogelijkheden want : de weg is opengelegd voor betere en normale communicatie.
re; gelijke gronden bereiken
Als eerste dank je voor je reactie. Dit is idd wat ik bedoel. Graag zou ik op gelijke gronden met hem communiceren.
Wie aan wiens touwtjes hangt... ik denk, ik aan die van hem...
Hoe kan ik bereiken dat we op gelijke voet komen te staan.. ik wil dit graag bereiken.. want ik ben in de loop der tijd veel veranderd en zou dit graag aan hem tonen dmv gesprek, en dan kijken waar we uitkomen....
Hij is schijnbaar ook niet in sttat om het lijntje te breken... mannelijk advies is welkom(-;
Wijze woorden
Wijze woorden Rodeo, volledig mee eens.":)
helemaal mee eens
Ben nu zo ver.. Heb een laatste mail verzonden (zie onderstaand bericht) voel me sterker Nu trek ik aan het touwtje voel ik... asl ik nu niks hoor kan ik het loslaten..
Even van mij op jou verhaal
Ik ben te kort op deze blog om je verhaal helemaal te begrijpen, maar begrijp tot zover dat je in een zelfde dilemma terecht komt als ik. Ik bij mij heeft mijn ex nog contact gezocht voordat ze op vakantie ging en ik heb er niet meer op gereageerd. Vind het allemaal zo goedkoop om in een SMS of mail te zeggen dat je van elkaar houd en zeker in deze situaties. Waar zijn de mannen en vrouwen die dit gewoon recht in je gezicht zeggen en er dan ook iets mee doen ( ook niet onbelangrijk ). Neen, we sturen een goedkoop mailtje of SMS bericht, bedoeld met emotie. Maar het komt bij de ander meestal zo emotieloos over denk ik. Als je toch om elkaar geeft dan zeg je het toch gewoon tegen elkaar en laat je dit zien, door onverwacht bij elkaar aan de deur te staan en te willen praten.
Maar goed ik dwaal een beetje af. Ook voor jou geldt het zelfde als voor mij. Probeer je zelfrespect niet te verliezen en laat weten waar je grenzen liggen. Je vraagt toch niks abnormaals?
Je vraagt om een leuke relatie met iemand en als diegene die niet kan bieden of wil begrijpen dat het zo NORMAAL is, wat moet je dan nog. Bij mij zit mijn ex ook nog erg vast in mijn hart geklonken en het doet me ook nog zeer, maar probeer je verstand er boven te zetten. Iemand moet je wel waard zijn om van te houden. Het komt van 2 kanten of het werkt niet. We hebben het er samern nog over gehad dat het zoveel energie van iemand kan vreten.
En geef de twijfelaars de tijd om dit uit te pluizen, maar vergeet jezelf hierin niet en stel je niet te hopeloos op, omdat je zelf met een gevoel rond loopt wat niet goed wordt beantwoord. Hou de eer aan jezelf en zet jezelf op een voetstuk. Iemand "mag" het leven met jou samen delen, daar sta je voor open. Maar laat je leven niet opdelen !!! Kies voor je zelf en dan mag hij ook voor jou kiezen en dan zal jij hier ook op antwoorden door voor hem te kiezen. Zo hoort het te werken naar mijn mening.
Ben vanavond weer erg sterk bezig met mezelf en dat heb ik aan jou berichtje te danken. Hopelijk geeft mijn bericht je hetzelfde gevoel. Wees sterk voor jezelf. Je bent het waard !!
Groetjes Tripstar