Het moment is dan eindelijk gekomen..

Gisteren eerst een super gezellige dag gehad met vrienden. Samen wezen zwemmen en later met z'n allen wezen film kijken. Mijn ex was daar ook bij en het ging ook echt super tussen ons, maar dat aan het einde van de avond ik afscheid zou nemen kwam als een grote klap aan..

Het was moeilijk om te doen en ik begon ook na die gezellige dag weer heel erg te twijfelen of ik wel een goede keuze zou maken, maar het kon niet anders. Het was nu dan leuk, maar ik zou later weer met een kutgevoel thuis zitten en me realiseren dat het alleen vriendschap is. Tuurlijk ben ik hier ook blij mee, maar bij mij zit nog teveel gevoel en zolang ik niet over haar heen ben ga ik tijdens deze leuke dingen weer hoop krijgen en dat wil ik niet. Ze heeft ook alweer een ander dus de kans is groot dat het sowieso niks meer wordt.

Ik wou het mooi afsluiten en er een leuke en gezellige dag van maken en dat was zeker gelukt. Het kwam nu alleen 1000 keer harder aan zij ze zelf. Ik snap dat ook wel, maar ik wil ook niet als ruzie van elkaar afscheid nemen.
Ze was helemaal in paniek en ze wou me niet kwijt. Ze zij dat ze nu al helemaal niemand meer over had en dat iedereen haar in de steek laat. Tja alleen daarom kan ik niet bij haar blijven en dit keer moet ik voor mezelf kiezen en niet meer voor haar..

Ze was zeker niet blij dat ik deze keuze had gemaakt en ik heb het haar uitgelegd hoe en wat en ze begreep het aan de ene kant wel, maar toch kwam het af en toe over van: Ja en ik dan? Denk je niet aan mij? Weet je wel hoe ik me voel? Wat ik allemaal doormaak?

Deze keer heb ik voor mezelf gekozen en ik moet zeggen het besef is er nog helemaal niet. Ik heb geen gevoel en ik heb nog geen traan gelaten ook al zag ik dat ze helemaal in paniek was. Is dit raar? Zou ik nu niet helemaal depri moeten zijn en in huilen uit moeten barsten? We hebben afscheid genomen, ik heb het contact verbroken..

Ze heeft me wel verteld dat als ik er nog ooit een keer over wil praten of weer terug wil komen ze daar open voor staat en ook hoop dat ik ooit weer terug zal komen..

Haar laatste woorden waren: I won't forget you.. I'll keep you in my heart..