Jeetje, wat je schrijft is totaal herkenbaar.. wij zijn niet eerder uit elkaar gegaan maar er is wel heel veel gebeurd. Het doet heel erg veel zeer, maar als iemand niet meer kan geven... dan wordt het heel erg moeilijk. Mijn ex zei ook niks meer te kunnen geven, zichzelf kwijt te zijn, tijd voor zichzelf nodig te hebben enzo... En dat heel ineens en dat kan niet in een relatie. Het erge is dat jij er ws alles voor wilt doen, maar als zij niet kan geven, of dat ze niet een relatie aankan met alles erop en eraan: dan krijg jij ook niet wat je verdient, een vriendin die echt voor je gaat... Als je ex lijkt op die van mij, dan kan het zijn dat haar gevoelens ineens over zijn, in ieder geval 'over genoeg' om verder te gaan zonder jou Mijn vriendin had tijdens de relatie ook niet snel genoeg aan alleen mij, zat nog te flirten, wilde de ene week samenwonen en alles samen, de week daarna niet meer omdat het haar benauwde.. elke maand die er bij onze relatie kwam was een combi tussen een besef van hoe fijn we het hadden én een neiging weg te rennen 'gekke dingen' te doen enz... Met andere woorden: niet weten wat ze wil. Mijn ex heeft psygische problemen waar ik het aan kan wijten, ik weet niet hoe het met jouw ex zit? Die van mij gaat alweer verder.. alweer twee anderen zijn er na mij geweest vreselijk!! Dit schrijven doet me ook zeer, maar het gaat met mij al een stuk beter inmiddels, nadat ik heel erg gekwetst was. Het erge is: de liefde voor haar blijft. Dus dat herken ik. Maar weetje: liefde alleen is niet genoeg... het is het hele pakket waar ze voor moet gaan. En dat lukt haar nu niet en de vraag is of het haar ooit lukt..
Probeer haar te laten gaan. Ik kreeg hier vaak terug: als ze bij je wilde zijn.... dan was ze nu bij je en ging ze ervoor. Maar ze is er niet. Ik vrees dat je haar moet loslaten :S het doet zeer en is onbegrijpelijk, maar ze is niet in staat om de lusten en de lasten in een relatie te dragen. Ik hoop voor haar (en mijn ex) dat ze stoppen met 'weglopen' en zichzelf gaan leren hoe dit wel te doen... anders blijven ze in een cirkel lopen. Maar dit is aan hen.. Wat je ook doet, als zij dat niet inziet, dan houdt het op. En schuldgevoel over wat er eerder gebeurd is.. klinkt best apart als reden. Niet om naar te zijn, maar misschien zoekt ze een reden waardoor ze kan gaan en kan ze het niet goed uiten. En als het echt zo is dat ze geen affectie meer kan geven.. dan doe je jezelf toch ook tekort? En ze wil je wel als vriendin houden omdat ze je niet kwijt wil... (ook herkenbaar) maar hoe goed is dat voor jou? Ik kan nu geen contact, want ik wil alles en ik geef nog teveel om haar. Hoe lang zijn jullie nu uit elkaar? En zijn er ook kanten aan het verhaal waarin je 'blij' bent dat je van haar wisselende uitingen naar jou toe 'af bent.'? Het geeft mij wel wat rust.. maar het missen van al het moois, dat doet heel veel zeer. Maar een relatie is alles, met twee mensen die geven, niet 1. Veel sterkte en mijn verhaal werd best lang, sorry maar ik herkende zoveel!!!!!!! Liefs hurt-girl