Het helpen klussen was fijn en hoopvol. Pijnlijk ook wel, brak even een momentje maar kon ook weer snel doorpakken. Wel steeds een naar onderbuikgevoel.. Een bal in mijn buik.. Beetje boosheid ook hier en daar, het gevoel aan de kant gezet te worden, je wil niet met mij wonen en bent een prachtigste huis voor jezelf aan het bouwen terwijl we de onze inpakken. Ben nu ondertussen 24 uur verder. De dag als een wilde geschrobd in het huis waar ik dit weekend uit vertrek, niet in de rust komen.. Ik weet dat ik dat kan doen als ik mijn emoties niet wil voelen.. En ik zit hier maar een beetje te wachten tussen de verhuisdozen tot ik hier vertrek. Soms heb ik onrust of paniek. We gaan ver uit elkaar wonen, althans, waar ik logeer en waar jij woont is twee uur treinen van elkaar af. Gister na het klussen gaf je me hoop..veel hoop, warmte, je was blij me te zien.. Je wist eerst niet zeker of je me wel zou willen hebben op je nieuwe plek, maar nu wist je dat t goed was.. Ik maar knikken als een puppy, blij met dat kleine beetje. Gisteravond naar huis, alleen, en je stuurde me een mail met hoe goed t voelde en ook dat je erg bang bent. Waarvoor bang dan, en je zei dingen als voor mezelf weer kwijt te raken, mijn vrijheid kwijt te zijn ( vrijheid van zijn hart volgen in dingen doen, niet in anderen ) etc.. Ook zei hij dat ie bang is niet aan mijn verwachtingen te kunnen voldoen. Daar vroeg ik gister niet op verder, maar hij bleef me dwars zitten. Trots stuurt hij me de hele dag door foto's van zijn nieuwe huis, de vooruitgang van het klussen en ik moedig hem aan, enerzijds opgelucht dat er nog hoop voor ons is hou ik mijzelf voor dat dit goed is. Vanavond breek ik, omdat ik besef dat ik even moet voelen waarom ik mezelf de hele dag zo druk aan het maken ben.. Waarvoor ik op de vlucht ben.. En ik breek, zeg de lege ruimte in, ik voel me afgewezen, aan de kant gezet, vernederd, etc. Op dat moment mailt hij nog eens meer foto's door, ik zeg m eerlijk, ik moet nu erg huilen, hij vraagt naar het waarom, zeg hem, het is confronterend dat jij ervoor kiest na samenwonen alleen te willen wonen. Wat hij snapt. Daarna zeg ik hem ook maar eerlijk dat me nog iets dwars zit, " je zei gisteren dat je bang bent dat ik teveel verwacht.. Wat denk je eigenlijk dat ik verwacht??" waarop hij antwoord met " ja, gewoon, dingen van de toekomst, ik ben niet bezig met de toekomst, ik maak alleen maar keuzes die me blij maken en hou daarin geen rekening met onze relatie, als binnen wat me blij maakt onze relatie kan blijven bestaan ben ik een gezegde man".. Ik bedank hem voor zijn eerlijke antwoord, en kan eigenlijk niet eerlijker zijn tegen mezelf dan dat ik hem benijd. Hij weet wat hij wil, heeft alles op de rit, een geweldig nieuw huis en een partij zelfvertrouwen waar je u tegen zegt.. Ik kijk in de spiegel en zie wat ik niet heb, geen huis, niet weten waar ik wil wonen ( zou in dezelfde stad kunnen gaan wonen, maar voel me daar denk ik niet thuis, hou ik dan teveel rekening met hem .. Hij doet dat toch ook niet etc) ,ik heb geen vast inkomen, ben zelfstandige maar heb in dit dorp waar ik niet thuis voel alles opgebouwd omdat ik hierheen gekomen ben voor hem, en nu na twee jaar samenwonen ging alles net lopen en plop, weg.. En mijn zelfvertrouwen lijkt na dit alles even nul. Ja ik heb mijn dromen, maar soms voelt t of als ik maar blijf investeren in deze relatie daar niks van kan komen, maar dat is ook de angst die spreekt, ik voel me nietig momenteel, aan de kant gezet, klein, etc. En gisteren voelde ik me nog zo groot, krachtig etc. Hoe kan dat toch van dag tot dag verschillen? Hou ik mezelf voor de gek? Word ik voor de gek gehouden? Moet ik een voorbeeld nemen aan hoe hij het doet? Of is hoe hij het doet zo ver van een gewone relatie af dat t niet eens meer echt een relatie te noemen is? Ik maak mezelf gek met gedachten, ik voel me in de war. Dit weekend gaan al mijn spullen een opslag in en zal ik logeerbedden ingaan. Het volgende weekend ga ik naar hem, logeren, kijken hoe dat is.. Voor beide. Ik wacht het af.. Maar ergens in me bekruipt me het gevoel dat eh.. Dit wellicht OF geen relatie meer is, OF ik een keiharde kans krijg alles wat hij voor zichzelf heeft ook voor mezelf op te bouwen. Maar ja. Dan moet je wel weten wat je wilt heh .. Iemand het antwoord ..mooie nacht, en kracht en dank voor het lezen!