Ik heb geen hoop meer! Ja toch wel! Nee niet!
ding-dong!

Vannacht stuurde hij mij een smsje; ik mis je.
Dat las ik pas vanochtend, lekker wakker zo. Not.

Ik smsde terug of ie het meende of dat ie weer te veel alcohol tot zich had genomen. Hij sms'te terug dat hij het meende, want onze avondjes waren toch best heel gezellig zei hij.

Ja dat kan wel kloppen ja, ik meen mij ook zo iets te herinneren. Maar voor mij was alles echt en voor hem...??? Geen duidelijk antwoord voor te verkrijgen.
Toch nog wat over en weer gsmst vandaag, wat niet mijn bedoeling was. In mijn laatste smsje heb ik gestuurd dat ik hem weer ga laten, want mijn gevoel voor hem begon weer vervelend te doen. Heb dan ook niks meer van hem gehoord.

Hoop? Nee. Niet zolang hij nog ziels en zielsveel van zijn ex-vriendin houdt, al 6 jaar lang komt hij er niet overheen. Zij houdt overigens ook nog zo veel van hem, maar heeft allang weer een ander. Maar tussen hun wordt het nooit meer iets en proberen als gewone vrienden met elkaar om te gaan...zegt hij.
Maar goed, ik kan en wil daar niet tussen komen. Ik kan het niet voor hem oplossen, en dat ga ik ook niet doen ook. Geen haar op mijn hoofd.

Al blijft het wel door mijn hoofd spoken. Wat als hij het wel heeft opgelost? Wat komt er daarna. Al geloof ik niet dat dat ooit gaat gebeuren....

Ik hoop dat ik mijn gevoel binnekort weer "gelijklijnig" ligt met mijn verstand...