Na ongeveer een maand als oud vuil te worden gedumpt, kan ik haar nog steeds niet vergeten. Ik was 7 jaar met mijn eerste liefde en ik dacht dat ze ook mijn laatste zou zijn. Ze liet me in de onvoorwaardelijke liefde geloven en ze zou me nooit verlaten.
In het begin geloofde ik hier niet in, maar toen de jaren voorbij vlogen zonder onoverkomelijke meningsverschillen, begon ik steeds meer in onze eeuwige liefde te geloven. Misschien iets te naïef achteraf, maar ik vertrouwde haar meer dan 200%.

De laatste jaren werd het iets te vanzelfsprekend en soms zelfs saai. Zij deed niet meer veel moeite, ik ook niet meer, maar we hadden het wel altijd gezellig met elkaar. Ik wist dat ze de ruzies niet leuk vond, maar omdat ik vaak zeker wist dat zij fout zat, liet ik de ruzies steeds vaker gebeuren. Niet dat we veel ruzies hadden, maar als we ze hadden nam zij wel meestal het initiatief om het goed te maken. Nu denk ik steeds vaker: waarom maakte ik het niet goed (ondanks zij meestal begon). Ze werd niet zonder reden boos, maar waarom dacht ik dan eerst dat ze dat wel deed. En waarom verraste ik haar niet vaker. Haar verliefde blik in haar ogen, maakte mijn hele week goed.
Als ze terug bij me kwam zou ik haar als een echte prinses behandelen en altijd haar zin geven. Zolang ze maar van mij zou zijn, was ik gelukkig.

Maar nu is ze binnen een week na de breuk er met een ander van door. Ze is nu gelukkig met een ander, doet alles wat ze bij mij deed bij hem. Maar waarom kan ik niet gelukkig zijn met een ander. Steeds als ik buiten ben denk ik dat ik haar zie. En als ik haar zie negeert ze me en doet alsof ze me nooit heeft gekend.
Telkens als ik naar andere vrouwen kijk zoek ik iets van haar terug in hun. Maar niemand heeft wat zij had. Hoe kan ik ooit nog van iemand anders houden? Ga ik ooit nog zo een lief, leuk en rustig meisje vinden, die alleen bij mij wild en ontzettend leuk is. Zulke meisjes zijn zo moeilijk te vinden, waarom heb ik haar dan uit mijn handen laten glippen!? Waarom zie ik nu pas hoe leuk ze was?
Ik kan nu wel proberen om met andere vrouwen om te gaan, maar hoe kan ik dat als ik steeds aan haar denk en alles van haar in anderen terug zoek ?