Nooit gedacht dat ik op deze site mijn verhaal zou gaan schrijven, ik bedoel, ik ?
Ik ken haar al 15 jaar en altijd was zij bijzonder voor me. Haar man, mijn vrouw (waar ik al 17 jaar ben mee getrouwd) zij en ik werden vrienden en hebben met ons vieren heel wat meegemaakt, hoogte en dieptepunten.
Ik voelde wel veel voor haar, maar kon het altijd wegstoppen. "We zien elkaar wel in een volgend leven" zei ik tegen haar. Toch is de spanning tussen ons er al die jaren geweest.
3 weken geleden gebeurde het dan toch, na een avondje stappen, heb ik met haar gevreeen, niet lang maar we hebben gevreeen... Een week later heb ik haar thuis opgezocht en weer eindigde de spanning in een intense tongzoen. Deze week gingen de intimiteiten nog verder en waren we bijna in bed beland. De verliefdheid is zo erg dat we beiden er van schrokken en we heel verstandig deze ochtend aan de telefoon elkaar zeiden dat het beter was elkaar niet meer te zien. Tranen stonden in m'n ogen... Een simpel "doei" was het einde van het telefoongesprek. Nog geen 20 minuten later hingen we alweer aan de telefoon, allebei ziek van het besluit elkaar niet meer te willen zien. Nooit, nooit meer willen we afscheid nemen van elkaar..... We houden zo erg van elkaar dat we het eenvoudig weg niet kunnen. We weten niet waar het eindigd, we houden ook van onze huwlijken en kinderen.
Nooit gedacht dat ik op deze site mijn verhaal zou gaan schrijven.................................................