hoi,

Ik ben nieuw hier en wil even mijn verhaal vertellen
Eerst en vooral wil ik zeggen dat mijn verdriet in het niets valt met wat ik hier allemaal lees. Ik ben nieuw hier ook als is mijn verdriet al een tijdje aan de gang. Ik kan jammer genoeg niet zeggen dat het ooit tot een relatie is gekomen met die jongen en daarom voel ik me vooral verward. Op het werk leerde ik een leuke jongen kennen. We konden van dag één goed opschieten met elkaar en hij gaf me telkens een speciaal gevoel. Het was niet zozeer wat ie deed...het was meer wat hij allemaal zei. Hij was totaal mijn type niet, maar op een bepaald moment ben ik toch verliefd op hem geworden. Ik was blij als ik hem zag en wist me hetzelfde te vertellen. Het kan nog iets worden tussen ons heeft ie me. We konden het flirten echt niet laten en tot op de dag van vandaag twijfel ik of hij het allemaal meende. We hebben bijna een date gehad maar door omstandigheden (niet mijn fout, de zijne!) is het er niet van gekomen. En sindsdien gaat het steeds slechter en slechter. Hij zei steeds minder tegen mij...En ik ben de moed gaan opgeven ook was hij soms wel nog erg lief. Ik begon terug andere jongens te zien en hij vertelde mij dat hij dit toch wel erg vond. Elke dag wordt hij stiller en stiller en dag zeg ik "hoi" als ik toekom op het werk en dan zegt hij hoi terug...meer krijg ik er niet uit. Hij negeert mij volledig...maar als ik met een collega zit te praten en ik kijk toevallig in zijn richting dan zie ik hem soms terugkijken. Volgens hem is hij niet boos op mij ofzo...maar waarom doet hij zo kort dan?...hij heeft ondertussen (vermoed ik) een nieuw meisje leren kennen ook al zegt hij dat er niets is tussen hen. Maar het doet wel pijn...
Binnenkort stop ik ermee...Ik wordt telkens letterlijk ziek als ik hem zie en het is beter dat ik hem niet meer zie en dat hij uit mijn leven blijft...ik ga nieuwe horizonten tegemoed gaan

Dit was dan mijn verhaal.