Vijf jaar heb ik een mooie relatie gehad met mijn ex. Een periode van mij in het buitenland -voor mijn studie- heeft de relatie uiteindelijk kapot gemaakt.

Ik vertrok voor een half jaar naar Zuid-Oost Azië om daar stage te lopen. Na het half jaar kwam mijn -toen nog- vriend mij ophalen en gingen we vakantie vieren met nog een stel vrienden. Het was alsof ik een vreemde terugzag en niet meer mijn vriend, mijn maatje en mijn alles. Er was iets veranderd. Ik was veranderd, natuurlijk door alle ervaringen die ik had opgedaan, maar hij ook. Er was iets wat ik niet kon peilen. Na een leuke vakantie vol met liefdesverklaringen over en weer, maar toch een ander tintje erbij wat ik niet kon plaatsen, gingen we huiswaarts. Bij terugkomst in Nederland bleek het wel duidelijk. Na een confrontatie bleek dat hij vreemd was gegaan in die tijd dat ik weg was. Tjonge dat voelt alsof de wereld onder je vandaan wordt getrokken. Een heel gedoe allemaal. Ik heb hem gezegd dat hij moest kiezen>>heel verhaal, maar hij koos voor mij.

De schade was toen eigenlijk voor ons beide al te groot. Ik merkte dat het gewoon niet ging. Iemand anders had tijdens mijn afwezigheid al een plaats in zijn hart genomen en om te vechten voor iets wat eigenlijk al niet meer van jou is.......

Het was einde verhaal en natuurlijk was ik er kapot van en zocht ik ergens ook schuld bij mijzelf; als ik niet was weggegaan was dit nooit gebeurd. Maar is dat eerlijk? Was het dan ook nooit gebeurd? Misschien waren wij gewoon niet voor elkaar bestemd!

Toen het uitging hebben we nog wel een tijdje gescharreld, waar hij tegen zijn nieuwe en oude vrienden ook over loog en ten overstaan van iedereen.Hij maakte mij uit voor leugenaaster en jaloerse ex wanneer iemand had vernomen dat wij nog aan het scharrelen waren. Waarom ik nog een tijdje heb gescharreld met hem? Misschien vanwege de geschiedenis, de altijd goede sex met hem of misschien had ik toch een sprankje hoop.De leugens die hij toen heeft verteld waren voor mij vreselijk. En mijn gedachten over hem zijn zeer gevarieerd. Ik heb een fantastische tijd met hem gehad, maar het laatste hoofdstuk van onze relatie heeft hier een grote donkere wolk over laten hangen.

Op het moment hebben wij helemaal geen contact meer. Wij KUNNEN geen contact meer hebben volgens meneer. 'Kunnen' inderdaad, want dat kan hij niet. Hij zegt nog teveel voor mij te voelen en het moeilijk te vinden -nu vraag ik je??!!- en hierdoor niet gewoon met mij om kan gaan. Ik vind het vreemd dat je zo een lange tijd in elkaars leven bent geweest en en dan ineens elkaar helemaal niet meer ziet en/of spreekt. Ik vind dit erg zonde, want ik ben samen met mijn minnaar en vriend ook mijn allerbeste maatje kwijtgeraakt en dat vind ik jammer. Aan de andere kant; Hij is niet meer de persoon zoals ik hem kende, maar slechts een weerspiegeling hiervan.

Hij is eigenlijk geen plaatsje in mijn hart meer waard en waarschijnlijk is het alleen maar beter zo. Natuurlijk ik ben teleurgesteld in de liefde, en vooral in mijn ex. Hij had het hoe dat ook netter kunnen aanpakken.

Eerlijkheid daar was onze relatie op gebaseerd wees dan ook eerlijk als je er een einde aan wilt maken!!!!