Het begon zo'n 15 weken geleden; Ik was bij een vriendin en zat op haar msn. Haar broer was ook online. Hij is 30 en woont alleen. Ik begon een beetje met hem te praten. De volgende dag had iemand een cu2 berichtje achtergelaten bij mij. Het bleek mijn vriendin haar broer te zijn. Ik voegde hem toe bij msn. En we hebben de 2 dagen erna alleen maar gechat. Het was heel gezellig en ik mocht hem graag. Op een gegeven moment vroeg hij of ik kwam zwemmen bij hem. Ik dacht eerst: dit kan niet! hij is dertig en ik zestien. Maar deed het toch. Toen ik daar aankwam stelde hij zich voor en gaf me 3 zoenen. Ik ging me omkleden en we gingen zwemmen. Hij was zo grappig! We hadden echt dezelfde humor en we vermaakten ons nogal .

We gingen even zonnen en hij trok me heel dicht tegen hem aan, meer niet. We besloten om wat te gaan drinken binnen. Ik vroeg of ik zijn haar mocht doen, dat mocht. Omdat het makkelijker was om zijn haar te doen, ging ik op zijn schoot zitten en een beetje met mn handen door zn haar enzo. We keken elkaar af en toe aan en hij zat een beetje aan me. Toen we nog een keer oogcontact hadden, zoende hij me. Ik dacht bij mezelf: dit kan niet! Hij is 30! but it felt so great!

Ik zag hem nog een aantal keren bij mijn vriendin. En steeds als we ook maar even alleen waren zoende we. Ik was echt verliefd op hem, op zijn mooie ogen en zijn lieve lach. We spraken ook een aantal keer bij hem af. En dat ging wel iest verder dan zoenen. Er was zelfs spraken van dat ik zwanger was. Daardoor kwam hij weer met beide benen op de grond te staan, ik bleek uiteindelijk niet zwanger. Hierna deed hij wat afstandelijker, ik was toch nog maar zestien. We kregen toen zegmaar een sexrelatie.

Vorige week zei hij me dat hij ermee wou kappen, het kon gewoon niet zei hij. Ik wist niet wat me overkwam. Hij heeft me duidelijk gemaakt dat het de komende jaren in ieder geval niets kan worden. Ik heb heel veel gehuild, ik hield en hou van hem. Gisteren zei hij me dat hij ook veel om mij gaf en dat als ik ouder was we zeker iets zouden hebben. Maar wat heb ik daaraan? Dat maakt het alleen maar moeilijker, maar toch is het dat wat ik wilde horen. Ik moet nu alleen (met beetje hulp van hem) over hem heen zien te komen, kan er niet met vriendinnen over praten, hij is 14 jaar ouder dan ik, ze zullen me niet begrijpen. Hij heeft me gezegt dat het geen nut heeft om te wachten, dat zouden we toch geen van beiden volhouden. Maar hij beweerde niet dat het nooit wat zou worden, hij kan daar geen uitspraken over doen, zegt hij. Maar ik wil zo graag dat hij mijn liefde kan beantwoorden. En denk vaak genoeg: was ik maar ouder, al was het maar 4 jaar. Maar ik kan dus echt niet over hem heen komen. Is er iemand die me kan helpen?

Ik hoop dat iemand de moeite heeft genomen het te lezen....