En dan...

is echt alles voorbij...
Ik ben terug in Nederland na 8 maanden, waarvan de eerste 5 gelukkig (mijn gevoel) de laatst 3 met pijn, hij is nu ver weg in onze stad in het buitenland.
maar hij voelt nog zo dichtbij.

We zijn nu bijna 3 maanden verder nadat hij zijn 1e twijfel uitsprak... 3 maanden die erg zwaar waren. 3 maanden pijn... sterk zijn, maar hoe lang nog te gaan...

Hij heeft een ander, dat kwam er vorige week nog uit. Hij 'date' met haar. Ze was een maand op vakantie en sinds een week ofzo terug en om haar begon ooit 3 maanden terug alle ellende. Ik was een jaloerse vriendin. Ik baalde er van dat hij met haar ging lunchen en naar een opening van een gallery ging. Ik heb er herrie om gemaakt, maar er was (toen nog niet) niks aan de hand. jaja... Kijk dan begrijp je meteen waarom hij er niet voor wou vechten. Rationeel denk ik 'zak er maar in, met haar er bij, ik ga mijn eigen leven weer oppakken en heb jou daar niet bij nodig' Maarja, ik kan mijn 'houden van' nu eenmaal niet uitschakelen... goh, herkenbaar, he? Ik wist zeker dat hij het voor me was... heb me vergist, maar wil dat laatse nog niet geloven.

Gedachten razen door mijn hoofd. Keuzes maken kan ik niet meer. Pijn, tranen, als een roes gaat alles voorbij. Ik kan het toch niet begrijpen en zal dat nooit doen. Het heeft geen zin me suf te piekeren. Dus laat ik daar in ieder geval mee ophouden...

En nu ...
Ik heb nu een maand vrij, laat ik maar vakantie vieren. Het weer is in ieder geval al 3 dagen goed. Ik logeer bij mijn vader deze maand. Klinkt gek, 35 jaar, haha, maar het voelt erg relaxed hier. Lekker in de natuur. Ik hoop dat ik tot rust kom. Over een maand kan ik weer aan het werk, bij mijn oude werkgever. Het is tijdelijk, maar erg prettig om zo te beginnen. En hoe dan verder? Ik heb nog geen idee... De toekomst ligt helemaal open... laat ik dan maar iets leuks verzinnen.

Nog een toepasselijke spreuk van 'Loesje':
HET LEVEN IS VEEL LEUKER DAN JE EX

Laat ik aan dat leuke leven dan nu maar weer gaan werken. Die ex zal nog jaloers op mij zijn straks als ik een enorm leuk leven heb en hij overspannen van zijn werk in de sjit zit daar zonder echte vrienden in de buurt en die truus ook niet blijkt te zijn wat hij wil. Ha! Eikel!

Maargoed, eerst die zooi in mijn hoofd maar eens opruimen en het verdriet toelaten... het moet er tenslotte eerst uit voor dat leuke leven welkom is.

Hopenlijk kunnen jullie ook iets met die spreuk. Leuk om van iedereen te lezen waar jullie kracht uit halen, boeken, songs, etc. Goed dat iedereen hier eigenlijk op zoek is naar een positieve oplossing. bij de meesten lees ik wanhoop, maar ook moed, hoop en een positieve kijk op het leven. Het helpt ons allemaal op een bepaalde manier door deze K-periode heen