Hallo iedereen !

Ongeveer 2 maanden geleden kwam ik hier hopeloos terecht, zoals velen van jullie nu...
Ik weet het, hoe hard het is om iemand los te laten, om al die herrineringen bij het "verleden" te plaatsen, geloof me ik heb het zwarte gat ook gezien.
Je voeld je achter gelaten, die ene basis onder je voeten is weg, je toekomstplannen zijn weg...

Je probeert er alles aan te doen om die ene terug te krijgen, en als die ene persoon dan totaal niet meewerkt, duwt het je nog dieper.
Je ziet hoe die ene persoon zijn of haar leven al helemaal heeft terug opgenomen, niet meer bezig is met de relatie is van jullie, en dan komen de vele traantjes er ook nog eens bij.
Wat mij vooral ook opviel is dat mijn eetlust totaal weg was, ik had net een steen in mijn maag. Ik heb daardoor vele kilootjes verloren, maar misschien moet je die in je voordeel plaatsen, zoals ik deed...Je ex zal het verschil heus zien, voel je zeker niet minderwaardig dan hem of haar. Jouw ex heeft ook pijn, ergens...Ook al klinkt het nu in je situatie ongeloofwaardig, mensen die een relatie moeten beëindigen, hebben ook pijn. Want zij verliezen ook ergens "iets" in hun leven. De woorden die ik nu spreek, kwamen niet eens in mijn hoofd terecht een paar maanden geleden...

Vele mensen komen hier, om hun verhaal te kunnen vertellen, maar vooral een antwoord te weten, wat ze moeten doen in deze situatie, ik kwam hier toch voor
Na veel gesproken te hebben met mensen van hier, ben ik toch met veel in mijn hart aan het "niet contact hebben" begonnen. Geen smsen sturen, niet bellen, en ZEKER niet op de sociale netwerksites zoals facebook enz. Het is al zo lang geleden dat ik er nog op ben geweest, omdat ik toen wist, dat ik dingen ging lezen die me zouden kwetsen en mij nog dieper duwen. Ik stuurde niets, ik kreeg ook niets. Tot 1 week later, ik kreeg een smsje, of ik haar vergeten was, dat ze al heel de week wachtte op een smsje...Ik kan je natuurlijk niet verzekeren dat jouw ex dit ook zal doen, maar hij of zij merkt echt het verschil..Maar sommigen durven dit gewoon niet toegeven.

Als je ex iemand anders heeft, wees dan blij voor hem of haar. Want jij blijft heus ook niet alleen, jij moet nu voor jezelf opkomen, werken aan jezelf. Spreek alsjeblieft af met vrienden, ga er even uit. Ik wou dit ook niet in het begin, maar het helpt zo hard.
En als die drang er is, om een smsje te sturen, zeg dan tegen jezelf " ik moet niet steeds degene zijn die de eerste stap moet zetten". Want je ex weet heus wel dat je nog zal sms'en, maar als hij of zij geen krijgt, zal hij of zij versteld staan. En als je ex een sms stuurt, ook al is het super kort, weet dan, dat je eventjes in het hoofd bent geweest van hem of zij. En antwoord vriendelijk. Toon dat het je raakt, maar dat je erover zal geraken!

Ik weet dat je nu kapot bent, maar die ene partner loopt ergens rond. Het is niet omdat je ex nu al iemand anders heeft, dat jij zielig bent, of dat je ook zo rap mogelijk moet iemand hebben. Verwerk alles, en start pas aan een relatie als je open zonder pijn aan je hart, over die gebroken relatie kan praten...

Ik ben er al een heel stuk over, mijn enige probleem is, het gemis. Maar ik heb me al bij de situatie neergelegt.
Ik had zin om deze blog te schrijven, gewoon om je te laten weten, dat je er echt komt. Als je vragen hebt, stel ze
Als je wil praten ga je gang Maakt niet uit in welke situatie je zit

Vele groetjes