Het is al een tijdje geleden dat ik hier was.
Het gaat ondertussen ook best beter met me,
ik huil nog maar weinig enz,al denk ik nog wel elke dag aan hem.
Gisteravond weer uit geweest,en hij was er ook,zucht.
Heb 2x lange tijd met 'm gepraat,eigenlijk over flauwekul.
Maar wat deed dat toch weer zeer,
aan de ene kant kan ik m wel weet niet wat,
en aan de andere kant wilde ik ook steeds weer naar 'm toe
en 'm 't liefste even vasthouden.
Wat een rot gevoel is dat toch..
Ik zou zo graag willen dat ie me gewoon helemaal koud liet,
en het me allemaal niks meer kan schelen.
Maar toch als ik weer wat van 'm hoor of 'm zie valt het weer niet mee.