Ik heb hier idd ervaring mee (en wel meer mensen hier denk ik), mijn ex gaf aan dat ze niet meer verder wou met mij en begint inmiddels gevoelens te krijgen voor een ander (precies zoals bij jou... iemand die net uit een relatie is, waar ze goed contact mee heeft en waar een duidelijke klik is), dat veroorzaakt bij mij heel erg veel pijn en verdriet, maar je kunt er niets aan doen helaas.

Dat gevoel van onrust, angst, paniek, verdriet en pijn gaat bij mij idd ook voorlopig niet weg, als ik mezelf niet zou dwingen om bezig te blijven met mn werk, sporten, familie, skeeleren etc. dan zou ik er volledig aan onder door gaan.

Of die nieuwe relatie goed of zelfs beter gaat of juist slecht of slechter gaat... de tijd zal het leren, rationeel en deels emotioneel hoop ik voor mn ex dat deze relatie heel goed voor haar gaat, ik hou nog steeds zielsveel van haar, dus ik gun haar het geluk en als ze dat met hem vind... so be it (een ander deel van mn emotionele ik is het hier uiteraard totaaaaaaaal niet mee eens, maar dat deel onderdruk ik)

Hoe dan ook, of het nu goed gaat of niet goed gaat, voor mijn relatie is het niet meer relevant, mn relatie is over... hoe pijnlijk ook, dat zal ik moeten accepteren en dat zal nog heel wat tijd, moeite, pijn en verdriet kosten.
Helaas, zo kan het gaan in de liefde en het leven, voorlopig staat mn leven stil, heb ik uberhaupt geen zin meer om te leven, maar de wereld draait door en ik dwing mezelf om ook door te gaan en rationeel weet ik dat het uiteindelijk vast allemaal wel weer goed komt.

Het beste advies dat ik je kan geven is het advies dat ik mezelf ook opleg... let op je zelf, geef het verdriet zo af en toe de ruimte maar verdrink er niet in... blijf opletten dat je eet en drinkt en ga actief bezig, wandelen, fietsen, zwemmen, hardlopen, fitness, sportschool, skeeleren net wat je vol kan houden/kunt betalen, zoek contact met mensen, familie, vrienden, buren of compleet vreemden, zoek eventueel professionele hulp (psycholoog of huisarts) dat houdt mij nu ook op de been, meer zit er voor mij voorlopig even niet in...

Ik zou willen dat ik je kon vertellen dat het makkelijker kan, maar bovenstaande is mijn ervaring...

Sterkte gekkie

Dag Gekkie,

Op de eerste plaats moet ik zeggen dat ik het knap vind dat je geen contact met je ex hebt.
Dat zal niet meevallen en mega-zwaar zijn. Het is gewoonweg niet mogelijk dat hij je gaat 'vergeten'. Die angst herken ik, maar zo werkt het niet bij mensen. Wel is het waarschijnlijk zo dat hij op zijn manier zijn angsten en pijn wegdrukt. Dat kan met een nieuwe relatie zijn, maar dat weet je niet. Onze hersens draaien qua fantasie op volle toeren in dit soort situaties terwijl de realiteit vaak anders is.

Je wil hem niet kwijt. En dat ga ik snappen. Maar als iemand er geen vertrouwen in heeft dan is het bijna niet te doen om een relatie te herstellen. Het is aan iemand trekken die niet wil. Ik herken dit maar al te goed vanuit mijn eigen situatie. Elke minuut van de dag is dat mijn strijd.
Hij heeft geen vertrouwen meer in een relatie met jou. Dat is wat hij eigenlijk wat hij zegt en dat heeft dus niets te maken op dit moment met andere of nieuwe relaties.

Kunnen die gevoelens veranderen na een tijd ? Jazeker. Dat is mogelijk. Iemand die afstand heeft genomen gaat nadenken, gaat ook naar zichzelf kijken en komt soms tot andere inzichten. Dat is helaas geen garantie dat het dan voor altijd weer ook is, maar het is een nieuwe poging.
Vreemd genoeg is het enige wat je hier aan kan doen: loslaten, zoals een van de vrienden hier zei (Just a Guy?). Het probleem is natuurlijk dat je daar nog absoluut niet aan toe bent, maar vreemd genoeg werkt dat vaak wel positief in dit soort siutaties. Je bent voor je ex veel boeiender als je sterk bent, een eigen leven opzet, en hem niet benadert. Allemaal reuze makkelijk gezegd , maar vreselijk moeilijk om te doen.

Overigens zal er ook wat met jouw vertrouwen zijn gebeurd.Probeer je ook op dat gevoel te richten. Wat nou als hij morgen zegt: ik kom bij je terug. Ben je dan niet bang dat hij je volgende week weer verlaat? Vraag je je niet af hoe dat zat met die vriendin?
Als je je op je eigen gevoel focust, wordt je misschien wat minder afhankelijk van hem? En ja...jullie snappen het: ik praat eigenlijk tegen mijzelf.