helemaal ik moet het vergeten

afbeelding van Llaura

Ik moet vergeten dat ik hem ken, ik moet vergeten wat voor gevoel hij mij gaf, ik moet vergeten wat voor gevoel hij mij nu geeft en hij moet dat ook allemaal vergeten. Ik heb het idee dat we dit allebei niet willen. Maar ik denk dat als we verder zouden gaan met elkaar, het nog een veel grotere puinhoop zou gaan worden, wat het nu nog niet is. Ik heb hem gesmst hem voorlopig niet te willen zien, spreken of wat dan ook. Hij was het daar mee eens. Ik heb nu een paar wijntjes op en ben, zoals altijd na dit soort veranderingen.., mijn kamer aan het verbouwen. Moet ik hem nou opgeven of kan ik nog iets doen om hem te overtuigen? Aah, ik weet het niet meer en het enige wat hij zegt is dat 'ie het ook niet weet. We houden van elkaar en we willen met elkaar knuffelen, maar verder is het te moeilijk. We kunnen allebei geen balans vinden in een relatie en het is alles of niets, maar voor allebei is niets te weinig en alles teveel.

afbeelding van langenbp

hi

interessant verhaal , hoe staat het er nu mee?

afbeelding van pino

Poeh erg moeilijk

Poeh erg moeilijk hoor....

Naar mijn mening is dat als je echt van elkaar houdt zou je hieruit moeten komen, praat met hem wat hij wil van jou, wat jij wil van hem...en bouw het dan opnieuw langzaam op en op een heel nieuw basis.

Kijk niet naar het verleden, dat wordt toch nooit meer zoals het was...kijk naar het heden en probeer daar op een nieuwe basis te maken. Leer wel van je fouten en van zijn fouten...

Misschien dat jullie het nog beter zullen krijgen, maar wel met de vaste overtuiging dat jullie er 1000% ervoor gaan.

Lukt het uiteindelijk toch niet, dan klinkt het misschien raar uit mijn mond maar eventueel relatie therapie zou een laatste redmiddel kunnen zijn. Maar ik vind dat als je elkaar echt accepteert dan het niet zo'n vaart zou moeten lopen...

Belangrijke ingredienten voor een nieuwe basis zijn volgens mij:

Vertrouw op elkaar
Luister naar elkaar
Vertrouw op je gevoel
Verwijt elkaar niks
Neem de tijd met elkaar
Praat alles uit
Accepteer de ander zoals ie is
Forceer niets
Laat het een beetje op zijn beloop...
Kom voor jezelf op

Dat wil niet zeggen dat het dan juist goed gaat, maar er kan van alles gebeuren die je niet in de hand hebt....

Sterkte, veel liefs PINO

afbeelding van tweety23

Bekend

Lieve Llaura,

Wat je beschrijft is voor mij heel bekend. Je hebt het leuk samen maar toch slaan op een gegeven moment de twijfels ongenadig toe. Je kan feitelijk niet MET elkaar maar ook niet ZONDER elkaar. Het is idd alles of niets maar alles is teveel en niets is te weinig. Ik zit zelf op dit moment ook (weer) in deze situatie. Wij klote nu al ruim een half jaar aan met verschillende tussenpozen. Om 1 of andere reden komen we toch steeds weer bij elkaar terecht. Kijk naar wat je zelf wilt en voelt en probeer een wel overwogen keuze te maken.

Liefs Tweety

afbeelding van Llaura

wat vinden jullie?

Ik hoop dat jullie niet moe van me worden, ik word het namelijk wel van mezelf. Nadat ik mijn eerste stukje heb geschreven heb ik mijn ex gesmst of hij langs kwam. Hij belde meteen en kwam, we hebben gevreeen en daarna ben ik met hem naar huis geweest en hebben we nog meer gevreeen. We waren allebei een beetje aangeschoten, maar ik veel meer dan hij. We hebben toen de afspraak gemaakt dat we nog wel iets met elkaar hadden en dat we elkaar dan een keer in de week of twee weken zouden zien. We spreken dat dan per keer af. Ik denk dat dat goed voor me is, omdat ik in relaties altijd de balans kwijt raak en teveel met hem bezig ben. Nu kan ik dus actief mijn eigen leven leiden en hem toch nog als vriend hebben. We hebben afgesproken het wel meteen aan elkaar te vertellen als we verliefd op iemand anders worden ofzo. Deze afspraak voelt nu nog steeds goed. Heb ook tegen hem gezegd dat het dan niet alleen om de sex gaat, maar dat we dan wel vriend en vriendin zijn. Hij was het er mee eens, geloof ik. Het was allemaal een beetje vaag, vanwege de wijn die ik op had, daar baal ik nu ook wel van. Nog steeds is het niet helemaal duidelijk, maar wel iets meer dan eerst.
Na deze avond kwam hij zijn telefoon ophalen die hij had laten liggen. Uiteindelijk zijn we samen boodschappen gaan doen en hebben we gekookt. Het was heel gezellig en we vonden het allebei jammer dat we afgesproken hadden met onze vrienden. Toch gedaan en dat voelde goed. Hij zijn feestje, ik het mijne. Ik hoop dat ik op deze manier eindelijk leer om mijn eigen leven naast een relatie te houden. Zelf ben ik heel benieuwd hoe dit af loopt, het voelt een beetje als een project. Hoe klinkt het jullie in de oren?

afbeelding van Daantje84

t lijkt mij niet

t lijkt mij niet verstandig... elkaar 1 x in de 1 a 2 weken zien? hou je dat vol? en ben je nie bang om slechts een gebruiksvoorwerp te zijn? want daar lijkt t in mijn ogen een beetje op... klinkt hard, sorry... maar zodra hij zin heeft, kan ie langs komen... Wat anderen ook al hebben gezegd, onze gevoelens zorgen ervoor dat we achter sex meer zoeken, maar doet hij dat ook?????

De kans is heeeeel groot dat je weer word gekwetst en weer van vooraf aan kunt beginnen...

afbeelding van Llaura

Bedankt voor je reactie.. Ik

Bedankt voor je reactie..
Ik weet niet of ik het vol houd, maar ik heb niet het gevoel dat ik een gebruiksvoorwerp ben. Misschien is hij zelfs mijn gebruiksvoorwerp, wie weet? Waarom zouden de vrouwen altijd degene moeten zijn die misbruikt worden. Hij zegt overigens dat ie van me houdt en op dit moment ben ik denk ik tevreden met een relatie zoals deze, omdat ik het druk heb met vanalles en ik wil geen 'elke dag'vriend hebben, dan verwaarloos ik de rest. Misschien is dit wel de perfecte oplossing voor mij, missch. ook niet, maar ik ga het proberen en als het niet goed voelt stop ik ermee. Het kan zijn dat ik weer ldvd krijg, maar ik denk niet meer zoveel als ik heb gehad, want het is nu anders tussen mij en hem, het is rationeler, vooral vanaf mijn kant. Samen knuffelen is ook al heel fijn en sex met hem vind ik ook fijn, ik denk niet dat ik meer voel dan hij doet. Ik weet alleen dat hij het fijn vindt om af en toe bij mij te zijn en ik bij hem en dat we verder allebei ontzettend behoefte hebben aan ons eigen leven. Ik verbaas me nu trouwens over mijn eigen posiviteit en ben ook erg blij met hoe ik me erover voel. Misschien wordt het wel een goort fiasco, maar ik moet het proberen en heb het er tot nu toe niet moeilijk mee. Ik wil het ook niet zo zien alsof ik altijd het slachtoffer ben van de man, ik kies hiervoor en heb nu mijn gevoelens onder controle.

afbeelding van Daantje84

je hebt gelijk, je kunt hem

je hebt gelijk, je kunt hem ook als 'gebruiksvoorwerp' zien, helemaal gelijk in... wou dat ik dat kon met mijn ex, maar die laat echt bar weinig van zich horen sinds t weekend, en word alleen maar pissiger op m... Shock

De stomme klootzak, vrienden, ja nou, blijkbaar dus niet... hij doet nie eens een poging om normaal tegen me te doen, word gewoon genegeerd!!!! En als ie al wat zegt, zegt ie t net voordat ie gaat slapen, zodat ik nie meer wat tegen hem kan zeggen...

afbeelding van Llaura

erin laten zakken

Ik ken je verhaal niet, maar zal het morgen eens ff lezen. Dat ie je negeerd is heel kinderachtig. Wat heb je hem aangedaan dan? Of kan hij er gewoon niet mee omgaan? Als hij echt een lul is moet je hem laten zakken, als hij moeite voor je doet is het oke. Aan kleine dingetjes merk je dat hij nog moeite voor je doet.. Sommige mannen gaan opeens heel geinterresseerd naar je luisteren of laten je op een andere manier zien wat ze willen. Ik denk dat het een spel is, ookal wilde ik dat heel lang niet accepteren. Maar nu ga ik het spel ook gewoon spelen en ik ga me bewust zijn van mijn eigen rol. Manne zijn niet degene die alles beslissen. Wij als vrouwen kiezen mannen uit en niet andersom. Wij selecteren en de mannen zijn de selectees. Zo is het ooit in de natuur besloten. Als vrouw hoef je geen moeite te doen, alleen maar kiezen.. Jaja, ik heb er net een boek over gelezen. Liefs Lao.

afbeelding van Llaura

Misschien denk ik er straks

Misschien denk ik er straks weer helemaal anders over hoor.. Het voelt gewoon ok, ik heb een man en een totaal eigen leven, niet teveel verwachtingen van elkaar. Ik verwacht niet veel van hem, dus het kan niet heel erg tegenvallen. Missch. leg ik de lat te laag, maar is dat zo erg? Ik wil niet iemand die aan me hangt, zoals hij in het begin deed, ik wil niet iemand die totaal verliefd op me is en teveel aandacht vraagt. Ik wil gewoon een normale rustige relatie en ik denk dat dit de manier is. Nou ja, ik weet het allemaal niet. Hou jullie op de hoogte en hoop dat jullie er wat over te zeggen hebben, positief of negatief..

afbeelding van Llaura

klopt niet

Mijn laatste verhaal komt voor het 'laatste verhaal'wat er staat. Niet de goede volgorde dus.. Vreemd.

afbeelding van Llaura

Hee daantje, heb een klein

Hee daantje, heb een klein stukje van je gelezen. Beloof dat je nooit meer je excuses aanbiedt over je gedrag aan hem... Alleeen als het heel verschrikkelijk is geweest wat je hebt gedaan, maar dat komt zelden voor (denk ik zo). Wees zuinig met sorries, op een gegeven moment betekent het niks meer, ik denk ook niet dat mannen dat over het algemeen apprecieren (komt afhankelijk over..), laat hun maar sorry zeggen. Wij vrouwen kunnen even sterk zijn als mannen, soms zelfs sterker. Laat jezelf geen slachtoffer zijn van een mislukte liefde, maar leer ervan of zorg dat je met hem iets op bouwt. Aan of uit, that's the question. Als het uit is, is het ook wel duidelijk. Nou ja, ikweet het ook allemaal niet, ik weet alleen dat we het zonder die ene, waarover we op deze site allemaal zitten te praten, het ook redden. Hoeveel miljard mensen leven er ookalweer op deze wereld? Jezus, waar hebben we het eigenlijk over. Relativeren.. Er is niet de ware volgens mij, er zijn voor iedereen zoveel mensen die bij je passen. Ik ben ook kritisch, maar ik weet dat als ik doe wat ik leuk vind, mijn man tegen zal komen. Laat mij maar praten, ik hoop gewoon dat iemand hier iets aan heeft.