Online gebruikers
- JosephUnlal
Ok, genoeg. Ik kan het niet meer bijbenen.
Nu ben ik helemaal alleen hier aan de andere kant van de oceaan.
Hier in Colorado had ik wel 2 meiden (japanse en taiwaneese) waar ik mee omging en toen het uit ging met Sammy had ik dat natuurlijk aan hen verteld, want er is hier verder niemand die ik ken, behalve mijn gekke roomate, (Leuke meid hoor, maar de hele tijd dronken)
Ze waren toen wel aardig tegen mij en ik dacht dat we wel vriendinnen konden worden, maar nu ik een week thuis ben geweest omdat mijn oma gestorven was zijn ze opeens anders. Ze houden helemaal geen rekening meer met mij.
Ze spreken af met andere (chinese) mensen die ik niet ken, introduceren mij niet en gaan winkelen en ik kan dan niet mee, omdat er al 5 mensen in de auto zitten. en ze spreken steeds chinees, ook in mijn bijzijn, Dat kan ik tohc niet verstaan!
Of zoals gisteren toen we met alle andere cursisten (wij volgen een cursus engels hier) naar een basketbal wedstrijd gingen en zij opeens niet met de bus wilden gaan maar met een van die andere (chinese) meisje die een auto had. En ik mocht niet mee, of kon niet mee omdat t dus weer te vol was.
Dat is toch onaardig? Nu moest ik "alleen" naar de game. Het kan ze opeens niets meer schelen of ik ook naar de wedstrijd kan komen ofzo...
Ik kom net van huis, heb een zware rotweek achter de rug van verdriet om mijn Oma en ook om mijn Liefde Sam en zij doen nu ook nog eens kut tegen me. Terwijl ik alleen maar een weekje eruit ben geweest, en echt niet omdat ik zo graag naar huis wilde hoor!
Voel me nu helemaal alleen hier.
Opeens begin in Nederland heel erg te missen en alle mensen waarvan ik weet dat ze mij WEL lief vinden.
x LJ
alleen
Hallo lieve LJ,
Hartstikke vervelend dat jij je zo vreselijk alleen voelt daar in dat verre Amerika. ALs ik dit zo lees zit er inderdaad iets van onrechtvaardigheid in. Maar ook al staat jouw wereld op zijn kop en stil, dat wil niet zeggen dat dat ook bij die andere meiden zo is. Hun wereld draait gewoon door. Het kan is natuurlijk ook zo dat praten in je eigen taal makkelijker is dan altijd alleen engels. Misschien weten die jongedames ook niet wat ze op dit moment aan jou hebben. Ik kan me voorstellen dat je depri bent, maar straal je dat ook uit zowel in gedrag en in je doen en laten. ALs dit zo is dan is het gewoon wat moeilijker voor iemand anders om daar mee te dealen.
Kijk wat jij hebt meegemaakt is natuurlijk niet niks, soms helemaal niet te behappen, maar blijf in ieder geval dingen doen! Dat is zo vreselijk belangrijk. Denk niet oohhh ze willen geen vriendinnen worden, maar ze kunnen gewoon effies niet. Als jij dalijk iets van rust over je heen hebt gekregen zal je zien dat ze langzamerhand toch wel weer terugkomen. Echt waar. Kan je niet mee want de auto zit vol, niet gaan kniezen want dan ga jij gewoon met de bus. Laat zien dat jij er ook gewoon staat en niet een hapje lucht bent snap je.
Probeer ook om alles wat er op de campus gebeurt te relativeren. Waarvan jij denkt oke dat is vervelend maar hoe kan ik dat oplossen!. Nee hoor LJ je kan echt meer dan je zelf denkt, en je bent hartstikke LIEF. Zowel in Amerika vinden ze dat als hier in Nederland. Alleen in Amerika hebben ze dat nog niet gemerkt van jou. Terwijl wij heel veel steun hebben aan jou mailtjes waar jij mensen tips geeft van hoe of wat. Pas dat ook eens op jezelf toe! Je kan het......en als het niet gaat, zet je gewoon weer een blog toch?
Veel liefs Asarpuk
dag lieve Jewel....
Ik heb je blogs en mailtje gelezen... en je lijkt mij een heel lief persoon... vol met liefde...een goed mens... soms is het helaas zo dat je je helemaal alleen voelt... vooral als je nog 's een keertje ver van huis zit en mensen om je heen hebt die een andere taal spreken...ik heb zelf die gevoelens heel lang gehad, en nog regelmatig voel ik me Remi...geen contact meer met mijn familie, zus en vader kwijtgeraakt en een hele sloot vrienden die hiermee blijk gaven geen echte vrienden te zijn....en nu mijn beste vriend oftewel partner ook weg,... de laatste slag in mijn gezicht... Helaas is het zo dat als je het slecht hebt... je maar op weinig mensen kan bouwen.. de meeste mensen zijn bezig met zichzelf en hebben geen zin in trieste mensen...de enige waar je op dit moment op kunt bouwen ben jezelf....en je moet de kracht vinden om die liefde die je in je hebt en graag met andere mensen waar je van houdt wilt delen misschien op dit moment zoveel mogelijk aan jezelf te geven... ik weet het ... het is vreselijk moeilijk...de liefde die je geeft aan mensen ( of dit nu vriendschap is of partnerschap) wordt helaas niet altijd geapprecieerd of op waarde geschat...probeer niet teveel van jezelf te geven... op dit moment heb je jezelf helemaal nodig en dan kan je het niet hebben dat je helemaal leeggezogen bent....ik weet niet hoe lang je daar nog moet zitten... maar als ik jou was zou ik zoveel mogelijk energie steken in mensen die jou een positief gevoel geven.. mensen die je aan het lachen kunnen maken...heel belangrijk... en waar je niet iets hoog hoeft te houden... andere mensen die je een rotgevoel geven of je onzeker maken zou je links moeten laten liggen... zij zijn niet goed voor jou op dit moment...ik ben ook aan het proberen heel selectief met mensen om te gaan die het wel kan schelen en die me aan het lachen maken..natuurlijk gaat dat niet van de een op andere dag... maar ik begin te merken dat elk positief woord of gebaar van iemand die met mij meeleeft of me aan het lachen maakt mij zooo goed doet... net als het mailtje van jou....
heel veel liefs,
Dona