Lieve Pino,

Het probleem met dat hij al weer een nieuwe vriendin heeft is dat hij dat niet heeft gedaan omdat hij je iets aan wilde doen, maar omdat hij iemand is tegen gekomen.

Vraag je niet af wat zij wel heeft. Waarschijnlijk weet hij het zelf niet. Er is zelfs een behoorlijke kans dat zij ongeveer gelijk is aan jou. En dan wil ik niet eens een uitspraak doen over het woord "beter". Mensen hebben namelijk toch een beetje de eigenschap om op hetzelfde type te vallen. En als zij niet hetzelfde type is, dan is zij waarschijnlijk precies je tegendeel.

Hoe lang hadden jullie een relatie? Waarom heeft hij het uitgemaakt?

Ik weet dat het pijn doet. Het doet bij ons allemaal ceel pijn. Maar we zullen er toch allemaal doorheen moeten. En dat gaat ook lukken. Tijd is het belangrijkste hierin.

Groetjes,
Angelo

Hallo Angelo,

Je vroeg hoe lang ik met mijn ex samen ben geweest nou om precies te zijn vijf jaar en 6 maanden. De reden waarom het uitgegaan is een heel lang verhaal....Ik probeer het zo kort mogelijk te houden:

We hadden de laatste 6 maanden van onze relatie wat communicatieproblemen. Mijn ex gaf regelmatig aan dat het niet zo lekker liep tussen ons, maar ik begreep zijn hints niet echt goed. Ik liep er namelijk voor weg, met de gedachte alles komt wel goed zolang we maar van elkaar houden.

Mijn ex en ik zijn degene die wat moeilijk onze gevoelens kunnen uiten. Op een gegeven moment toen het al vrij stroef ging tussen ons (ik zag het niet had echt een bord voor kop gehad uit angst dat ik hem zou kwijt raken) is mijn ex langzaam afstand van me gaan nemen, zonder dat ik het in de gaten had. Ik merkte wel dat hij wat afstandelijker ging doen maar ik dacht dat het aan hem lag (want hij had toen wat problemen bij zijn vorige bedrijf). Uiteindelijk na drie maanden zo door te zijn gegaan en ik van mijn kant niets deed om een serieus gesprek met hem te beginnen over hoe het nou verder moest, zei hij op een dag in augustus dat zijn liefde voor mij helaas over was. Omdat hij niet meer met me kon praten is zijn gevoel omgeslagen in ergenis. Het kwam totaal onverwacht!!

Het lag niet alleen aan de communicatieprobleem maar ook aan veel dingen, zoals ik niet voor bepaalde dingen open stond ( ik ben nl. slechthorend mijn ex horend) stond ik er niet altijd voor open om overal naar toe te gaan omdat ik bang was dat ik niet mee kon komen met praten met andere mensen ook al verstond ik alles vrij redelijk goed en heb geen spraakproblemen maar was wel sneller onzeker) Mijn ex heeft daar heel veel begrip voor opgebracht, dat moet ik hem nageven, maar daardoor verloorde we onze vrienden een beetje uit het oogdoor mij. Toen dat gebeurde trokken we meer op met mijn ouders en het zijn echt schatten maar ze probeerden ons te zeggen hoe wij ons leven moesten leiden. Ik wist niet beter en dacht dat het zo hoorde dat we zo moesten leven als mijn ouders, maar mijn ex wilde dat niet, hij wilde een leven leiden met mij zoals we dat wilden. Gelijk heeft ie ook! Maar daar ben ik pas achtergekomen nadat we uit elkaar waren.

We hadden een huis gekocht en amper een jaar later moesten wij die weer verkopen...Mijn ex wilde niet met mij leven op de manier zoals mijn ouders dat wilden en dat wilde ik eigenlijk ook niet maar wou mijn ouders niet kwetsen. In principe heb ik mijn ouders op de eerste plaats gezet en mijn ex op de tweede. Heel stom natuurlijk.

In de weken die volgde nadat we uit elkaar waren hebben we heel veel gepraat, eindelijk was die communicatiestoornissen tussen ons weg. We hadden heel veel gepraat de afgelopen weken wat we de laatste jaar niet hebben gedaan. Daaruit kwamen we achter waar het precies fout is gegaan. Mijn ex durfde het niet meer aan om met mij opnieuw te beginnen, bang dat het alsnog fout zou gaan en omdat zijn gevoelens voor mij te ver weg was gegaan...Ik ben zo iemand die niet zichzelf de schuld geeft voor alles, we zijn tenslotte allebei fout geweest. Mijn ex vertelde me toen ook dat zijn gevoelens aan het slijten was en hij had echt geprobeerd om me dat duidelijk te maken maar ik wou het niet zien, ik liep ervoor weg. Dus mijn ex hield zijn mond en zei dan nog wel regelmatig dat hij van me hield omdat hij echt zo graag verder met mij wou maar op een gegeven moment kon hij het niet meer opbrengen want hij werd er ongelukkig van.

In ieder geval zijn er nog veel dingen geweest die tussen ons in komen te staan maar dat wat ik net heb beschreven is ongeveer in grote lijnen. Ik ben ervan overtuigd dat als ik niet ervoor weg heb gelopen en mezelf was gebleven (want doordat ik merkte dat er iets niet klopte ben ik op mijn tenen gaan lopen), we nu nog steeds samen zouden zijn en echt aan onze problemen gewerkt zouden hebben en dat mijn ex zijn gevoel voor mij nog net niet weg zou zijn. Daar zijn we sowieso allebei over eens want ik heb zo en nu dan contact met hem om bepaalde zaken af te handelen.

Ik heb de eerste maanden nadat het uit was geprobeerd met hem te praten, over dat ik er alles voor over had om hem te laten zien dat ik echt serieus meende dat ik echt heel graag met hem verder wou. Maar hij hield de boot af, zijn gevoel voor mij is echt weg zei hij. Hij zei wel dat hij het echt jammer vind dat het zo gelopen is en dit hij dit nooit gewild had. We hadden zoveel plannen...Toch heb ik het heel erg moeilijk mee met het feit dat als we beter onze gevoelens hadden geuit dit te voorkomen was! Want we pasten echt heel goed bij elkaar, we vulden elkaar aan. Maar doordat ik niets onder ogen wou zien en voor de problemen wegliep, had mijn ex geen zin meer in. Natuurlijk heeft hij ook zijn fouten, hij had me echt wakker moeten schudden met het feit dat zijn gevoelens langzaam veranderde en dat hij me dat had moeten aangeven maar dat deed hij niet. Mijn ex zei ook waarom: omdat hij het opgegeven had om tot mij door te dringen...
want dat heeft hij de laaste paar maanden echt geprobeerd.

Het komt erop neer dat ik hierdoor voor een groot deel schuld aan ben dat het daarom fout is gegaan tussen ons. Wat had ik er alles voor over gehad om dit terug te draaien, dan was het nooit zover gekomen!
Ik heb geprobeerd hem dit duidelijk te maken maar het is me niet gelukt. Na drie maanden uit elkaar te zijn kwam hij een ander meisje tegen via zijn nieuwe baan en hij vertelde me dat dat hij het heel erg vond voor mij maar dat het zo vanzelf gelopen is. Mijn ex zei ook dat hij in het begin er erg rot onder voelde om iets te beginnen met die ander vanwege mij maar dat hij toch toegaf aan zijn gevoelens voor haar. En dat meisje woont op zichzelf dus na enkele weken was hij vaker bij haar blijven slapen en nu woont hij daar min of meer....Dat doet echt ontzettend veel pijn en ik heb elke dag heel erg de neiging om hem te smsen met een of ander reden zodat ik nog even contact met hem heb maar dat doe ik niet. Als ik dan sms is het dan ook om belangrijke redenen.
Aan de ene kant weet ik goed dat het beter is om geen contact hem te houden maar aan de andere kant wil ik hem af en toe kunnen zien en hem laten merken dat ik heel graag mezelf wil zijn bij hem, in de hoop dat zijn gevoelens die hij voor mij had langzaam terug komt...

Je vind me vast wanhopig maar als je ons hebt gekend ik ben er 1000% van overtuigd dat als mijn ex er maar voor open stond om zijn gevoelens voor mij opnieuw toe te laten, we een hele fijne en stabiele relatie met elkaar konden hebben en dat we het leven konden leiden zoals we die graag voor ogen hadden gezien.

Ik blijf er mijn hele leven er spijt van hebben dat ik hem kwijt ben, hij was de liefde van mijn leven en ik weet zeker dat het ook zo was voor mijn ex maar doordat ik bepaalde dingen heb gedaan is het de verkeerde kant opgegaan. Ik wou dat ik wist wat ik moest doen om hem te laten zien en merken dat ik echt alles voor over had om onze relatie die we hadden te redden, ik weet wel dat het nooit zo zou worden zoals vroeger, dat kan ook niet maar een heel nieuwe start. Door bijv. dingen te gaan doen die we allebei het liefste willen.

heb je het allemaal nog kunnen volgen angelo?? Help me...