Zo even snel een blog aanmaken het is er niet van gekomen ivm het bezoek van een vriend welke bij me was..... Vandaag weer een drukke dag. Voor de info hoe mijn ontmoeting is gegaan met mijn liefde lees dan blog Gisteren.

Toen wij donderdagmorgen afscheid namen gaf ze mij een hug en legde haar neus in mijn nek en snuffelde daar in wat haar en mij altijd een gevoel van veiligheid geeft. Ze vertelde me dat ze het even allemaal niet meer weet wat ze moet voelen of denken. Ze begon bijna te huilen en vocht tegen haar tranen. Toen onze wegen zich scheidden voelde ik de leegte weer ontstaan en drong het wederom tot mij door ze is weg.

Ik heb die dag wat berichten gestuurd gewoon leuke luchtige berichtjes want ik dacht. Ik heb de verliefdheid en het verlangen gezien en geproefd. Ik moet haar af en toe prikken en laten weten dat ik er ben..... Het contact moet er zijn. Ik kwam er achter dat ik mijn horloge bij haar heb laten liggen daar heb ik maar even niets van gezegd dacht wel mooi dan zal ik iig een keer langs moeten om dat op te halen maken we daar gewoon een leuke avond van met een hapje buiten de deur en een filmpje oid.

Gisteren appte ze mij een foto van een armband die ik haar gegeven heb en welke nu kapot was. Hierdoor haar even aan de telefoon gehad. Dat ding was geknapt en alle kraaltjes waren gevallen. Ik baalde er wel van en dacht is dat symbolisch of zo.... dat nu de armband kapot is alles kapot is. Ik heb tijdens het gesprek met haar over dat armbandje gesproken en aangezien het een nieuwe was zei ik dat ik wel contact op wilde nemen met de winkel. Zij gaf aan hem dit weekend wel te willen maken. Toen moest ik glimlachen en bedacht me dat dit armbandje er voor gaat zorgen dat ze toch dit weekend en wanneer ze er mee beizg is om te maken toch onbewust met mij bezig is dus als ze al wil stoppen met aa met denken is er een situatie gecreëerd die er voor zorgt dat dat nu even niet kan. Ik heb haar tijdens het gesprek gevraagd mij op de hoogte te houden van hoe haar dag was verlopen aangezien ze met haar werk iets leuks ging doen. Ze zou dit doen maar heeft dit niet gedaan. Ik heb niets meer van haar gehoord.

Gisteren is ze met een groep vriendinnen het jaarlijkse meiden uitje gaan doen.... 10 leuke vrouwen met elkaar stappen en overnachten op een plaats in Nederland. Ze praten overal over, het leven, sex, relaties en mannen gewoon wat vrouwen doen hartstikke leuk maar nu weet ik even niet of ik het zo leuk vind omdat ook onze relatie ongetwijfeld voorbij zal komen en ik ook de revue zal passeren en tja wat doen vriendinnen die zullen waarschijnlijk gaan zeggen goede keuze gemaakt en als je er achter staat moet je daar achter blijven staan, je moet geen aandacht meer geven of contact zoeken als je er klaar mee bent...... Je kent het wel vriendinnen met hun wijze raad om iemand te helpen. Nu snap ik al dat er misschien mensen zijn die zullen zeggen misschien zegge ze wel positieve dingen dat zou kunnen maar in dit geval denk ik dat ze zullen luisteren en zoals vriendinnen die maar een kant van het verhaal horen zullen reageren met laat gaan, ga door, laat los, geeft geen aandacht en geen hoop door met hem te knuffelen, zoenen en naar bed te gaan. Dan heb ik het niet eens over het feit dat ze zal gaan stappen en nu als "single" vrouw al die kerels om haar heen krijgt zwermen...... Ik vind het niet leuk hoewel ik er anders totaal geen moeite mee zou hebben.

Ik verwacht daarom volgende week een mailtje of belletje dat ze toch weer gaat zeggen dat ze het contact zal verbreken. Misschien kan ik er helemaal naast zitten maar ik stel me daar wel op in. Ik heb nu dus ook weer besloten met helemaal terug te trekken en geen contact meer te zoeken buiten de kopieën van de verslagen van de spirituele coaches welke ik heb daar hebben we het over gehad en zal ik naar haar toe sturen. Maar geen app, sms of telefoon.... Ook niet als zij een spontaan ding stuurt daar zal ik afhankelijk van de reactie op reageren. Ik ga lol maken en haar wederom hartstikke proberen los te laten en vertrouwen op wat ik heb gevoeld en gezien de avond dat ik bij haar was..... De verliefdheid, liefde en het verlangen.... Het gevoel hoe we in elkaars armen al handen vast houdend bij elkaar in slaap vielen en zo de halve nacht hebben gelegen. Wij zijn voorlopig nog niet klaar met elkaar het is en blijft een schaakspel waar een lange adem voor nodig is en mijn liefde is de vrouw waar ik mijn leven mee zal delen, mijn zielsverwant waar ik niet van los kom (en volgend de spiritueel coach ook niet kan aangezien het contact op zielsniveau is) en de vrouw waar ik waanzinnig veel van houd. Zij is letterlijk de moeite waard en gelukkig is het de angst en de pijnen van vroeger die er voor zorgen dat ik weg gestuurd word en niet het een hekel aan mij hebben of het een klote relatie vinden.

Haar woorden:"Als je er 2 jaar later zou zijn was er niets aan de hand" zeggen alles.