Hoi mensen. Gister heb ik na lange tijd na ongeveer een maand mijn ex gezien. Ik had haar gebeld om te meeten. Zij twijfelde en zei uiteindelijk toch ja. Enkele minuten later smste zij het af en dat we het beter een andere keer kunnen doen. Hierop antwoorde ik dat het prima is en dat we het dan over een paar weken doen aangezien ik vandaag op vakantie gaat. Hierop reageerde ze verbaasd en vervolgens via een 2e sms wenste ze mij een fijne vakantie waarop ik haar bedankte. 10 min later belt zij mij alsnog op om te meeten.
Eenmaal aangekomen hadden we wat bijgepraat. Het rare eraan is dat zij tranen in der ogen kreeg wanneer ze me aankeek of met mij sprak en ik mijn emoties goed onder controle had. Zij is trouwens ook degene die verder is gegaan met een ander en ik degene was die anderhalve maand hopeloos achter haar aanliep. Dat ik niet in tranen geeft tenminste aan dat ik wat rationeler in het leven staat. Sowieso heb ik veel aan mijzelf gewerkt de laatste tijd en kan ik ten opzichte van voorheen veel meer logischer/rationeler nadenken. Me hoofd zegt inmiddels al dat ik verder moet alleen mijn hart is nog bij haar. Wat ik ook uit de gesprek bleek is dat zij nog steeds problemen thuis heeft en dat zij daar ook al een tijdje niet meer thuis slaapt. Ze slaapt op een bank in een kleine huisje van haar zus. Dat doet me best pijn, dat verdiend zij ook weer niet. Als het kon had ik haar geholpen maar daar is de situatie helaas niet naar. Maar goed ik moet ook aan mijzelf denken en aan mijn eigen problemen werken want het gaat nog met vallen en opstaan.
Ik ga nu op vakantie naar Suriname en de reden dat ik deze trip had geboekt, is omdat ik ff tussenuit moest. Nieuwe omgeving, lekker genieten en lekker aan mijzelf denken. Ik heb het echt nodig maar wat het lastig maakt is dat zij aangaf dat zij soms twijfelt of ze juist heeft gehandeld dat zij bij mij is weggegaan. Op den duur is het misschien beter gaf ze verdrietig aan. Ondanks het pijn deed om dit aan te horen ben ik er niet op tegengegaan of iets dergelijks. Als zij dat denkt moet ik dat respecteren. Alleen is mijn hoop hierdoor wat groter geworden en weet ik de gevaar hiervan. Ik ga nu op vakantie en ik had haar beloofd om te kijken hoe het met haar gaat wanneer ik terugkom. Ik ga nu weg voor 3 weken maar aan de ene kant vind ik het lullig om haar zo achter te laten, maar ik wil gwn weer echt ff kunnen genieten en hopelijk gaat dat lukken en denk ik niet teveel aan haar en haar problemen. Want het is toch weer een tijdje zonder dat ik echt heb genoten in deze periode.