Zo een site waar ik gewoon mijn verhaal kan vertellen, zodat het mij ook oplucht,

Ik heb 4jaar een relatie gehad met een superjongen en dat is hij nog steeds.

we leerde elkaar kennen via internet, het klikte en we hebben afgesproken, hij was gelijk verkocht ik niet, maar op een ander level klikte we hadden zoveel gemeen, na een tijdje ben ik echt verliefd op hem geworden, hij was de perfecte jongen lief zorgzaam alles wat je van een man kon wensen, hij gaf me het gevoel dat ik niet kan omschrijven, alles was perfect we woonden nog niet bijelkaar maar het ging goed.
wel had hij nog last met hoe mijn leven was, ging zoveel uit dronk en had last van mijn ex toen dat afgerond was ging het weer lekker, hij was romantisch.
toen ging ik 2 weken op vakantie met mijn moeder, en we belde bijna elke dag en mailde we misten elkaar, toen kreeg ik een mail van mijn broer dat mijn vader ongeneeselijk ziek was, en oja ik moest een andere slaap plaats zoeken want was niet meer welkom, na de scheiding van mijn ouders is hij heel verbitterd geraakt, had een nieuwe vriendin die mij en mijn broers niet mochten, dus ja waar moest ik heen, kon tot ik iets nieuws had bij mijn broer logeren, toen ik terug kwam stond daar mijn vriend te wachten met een hele mooie roos en zijn samen naar mijn broer gegaan, wat ik niet wist is dat hij had besloten om samen met me te gaan samenwonen, we waren heel erg druk en een week later hadden we een huis wel een anti kraak maar dat kon ons niet schelen, toen we net een dag waren verhuisd belde me broer op dat het heel slecht ging en dat we naar hem toe zouden gaan, mijn vader lag in duitsland in het ziekenhuis hup gelijk in de auto en dezelfde dag er naar toe, hij was super blij om mij te zien omdat hij dacht dat ik boos was maar met zoiets kan je niet boos zijn, we zijn uiteindelijk 4dagen gebleven het was een hele moeilijke tijd voor ons allemaal, na de begrafenis en alles werd mijn vriend ziek, ziekte van pfeiffer dat heeft een paar maanden geduurd hij was heel zwak geworden en ik was depri en hij ook we sleurde elkaar daarin mee, toen we hoorde dat we moesten verhuizen vonden we dat niet erg, binnen 3dagen hadden we bij de zelfde organisatie een ander huis, het leek geweldig tot de zomer kwam je kon geen raam of deur open doen, overal muggen spinnen en het was donker,het deed onze relatie niet goed,maar toch wilde niet bij elkaar weg, nadat we ervoor hebben gezorgd dat er andere mensen in dat huis kwamen en we opnieuw een ander huis hadden waren we blij, het was eindelijk een echt huis licht en ramen, we waren happy, me broer die ruimte zocht kwam er ook bij in het begin heel leuk maar daarna weer minder je hebt geen privacy, hij bleef een jaar, en ging toen weg, maar onze relatie was gaan wankelen, hij ging steeds vaker naar zijn familie en vrienden, en vroeger vroeg hij of ik mee ging nu niet meer, we hadden een vakantie geboekt en gingen er met goeie moed naartoe de eerste week was fantasties, we waren verliefd maar de tweede week ging moeilijk op een avond confronteerde ik hem daarmee, hij zat de draaien en ik heb hem nog nooit zo emotioneel gezien en toen kwam het eruit hij houd van me maar denkt dat het beter is om vrienden te zijn.

nu een tijd later nou ja een maand later
we hebben 3 weken nog samengewoond, en heel veel gepraat omdat ik zijn gevoel wilde weten, hij zei,dat hij de relatie wil vergeten en verder gaan met onze eigen leven.
ik snap dat hij dat wil vergeten omdat ik dat ook wil.

maar we houden van elkaar, en we hebben nog een sterke band en we zien elkaar graag, ik ben zijn speciale vriendin.

hij zei ook dat de kans heel klein is dat er nog een liefdes relatie komt, maar hij sluit het ook niet uit.

ik mag niet hopen of verwachtingen scheppen
maar ik denk omdat we zo denken dat het juist stapje voor stapje wel goed kan komen en beter dan ooit, eerst je eigen leven en dan delen met elkaar.

als ik hem zie dan zie ik hem kijken zoals hij vroeger deed

nou dit was een beetje mijn verhaal wil het niet te lang dradig maken hoop dat iemand een soort gelijk relatie heeft, om dingen mee te delen of raad geven