Gevoelens, wat zijn die lastig!!

afbeelding van JvdH

Na een relatie van ongeveer 20 jaar, waarvan 12 jaar getrouwd heeft mijn ex vorig jaar januari aangegeven dat zij wil scheiden. Wij hebben twee kinderen, omwille van de kinderen en de vriendschap met mijn ex waren wij binnen 3 maanden officieel gescheiden. Wij werken allebei onregelmatig en hebben co-ouderschap. De kinderen hebben bij ons allebei voorop gestaan en gelukkig nog steeds. Door het co-ouderschap zien wij elkaar ongeveer om de 3 dagen. In het begin van de scheiding was dit meer, toen gingen wij regelmatig bij elkaar koffie drinken. Ik ben het afgelopen jaar erg veranderd en had toen ook hoop dat dit enige verandering in de situatie zou brengen, maar helaas. Ik heb begin dit jaar voor mezelf een besluit genomen om meer afstand te gaan nemen, omdat ik doorhad dat ik stilstond en niet verder kwam in mijn leven. 1 van de dingen wat ik moeilijk vind is om niet het initiatief te nemen om contact te leggen. Ik ben vaak diegene die op de koffie komt of vraagt of ze komt eten.

Ik ben daarom erg blij met deze site, want hier lees ik dat ik niet de enige ben die het moeilijk vind om los te laten, rationeel weet iedereen hier hoe het zou moeten, maar in dat hoofd dat is een heel ander verhaal.

Ik wil graag ook de touwtjes in handen hebben en dat is volgens mij ook 1 van de oorzaken dat het mis is gegaan. Nu vertelde eergisteren mijn jongste zoon op het moment dat zijn moeder bij mij thuis wegging dat zij een man ging ontmoeten die de jongens niet kende, als ik dat hoor gaan meteen mijn hersenen op volle toeren draaien. Ik snap ook niet waarom, want rationeel weet ik ook dat dit kan gaan gebeuren, want het is gewoon een knappe vrouw. Maar het doet toch gewoon weer pijn, ik wou dat ik een aan en uit schakelaar voor mijn gevoelens had.

Ik zou willen dat er een goed gesprek zou plaats vinden met een derde persoon erbij, want ik vraag mezelf echt soms wel eens af of mijn ex nu echt blij is met deze situatie. Maar dit zal misschien wel een stukje hoop zijn in mijn hoofd.

Weet weet de aan en uit knop voor je gevoel te vinden???

afbeelding van creative_104

Sigaretje

Gevoelens zijn inderdaad zeer lastig, ik kan er van meespreken Glimlach

Ik weet nu nie of dat je een roker bent maar vergelijk het met roken. Jullie hebben samen 20 jaar gerookt, zij wil ermee stoppen maar houdt af en toe nog van een sigaretje. Jij wilt nog verder roken. Probleem: het zal je gezondheid alleen maar verder beschadigen. En inderdaad als je ermee stopt zal je afzien en lijden, nachtmerries hebben, fysieke gevoelens etc ... Na een paar weken wordt het minder, maar er zullen altijd momenten komen waar je je terug zin hebt in een sigaretje.

Onze hersenen passen zich aan gewoontes, eens je in de gewoonte zit is het moeilijk om er af van af te geraken. Maar in deze situatie zal je het wel moeten doen.

Ongeacht de leeftijd, wie zoekt die vindt.

afbeelding van JvdH

Roken

Toevallig ben ik een roker, en kan mij dus goed vinden in hetgeen dat jij verteld. Ben voor een periode 7 jaar gestopt, maar je blijft een gestopte roker, ik rook nu alweer 9 jaar. Blijft moeilijk stoppen, zeker de slechte gewoontes die zo lekker zijn.

afbeelding van Rodeo

Ja, mijn ex is ook een

Ja, mijn ex is ook een slechte gewoonte... en ook lekker Tong

afbeelding van JvdH

Bedankt

Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd, bedankt Rodeo ik heb in ieder geval weer gelachen vandaag. Knipoog

afbeelding van Mayonaise

@JdvH

Jeetje, 20 jaar voorbij. Ik kan begrijpen dat het een hele impact heeft. In dit korte verhaal voor zo'n lange relatie kan ik niet lezen wat de reden is geweest van de breuk, of hoe de relatie is verlopen. Het enige wat ik kan zeggen is heel veel sterkte met deze verwerking.

Het is wel erg mooi om te zien dat jullie voor een goede weg hebben gekozen, en dat is: hoe kunnen we het zo goed mogelijk laten verlopen voor de kinderen. Ondanks al het verdriet is het belangrijk dat de kinderen zo min mogelijk last hebben van deze situatie. Een pluim voor jou, jullie!!

Hebben jullie al goed gepraat over de breuk? Goed praten over een breuk is een moment die bij iedere situatie op een ander moment voorkomt, maar het kan verhelderend zijn. Wel is belangrijk dat beide personen hierachter staan. Door zo'n gesprek kun je elkaar beter peilen (minder vragen voor jezelf!), en kun je de situatie eventueel meer helder krijgen voor jezelf.

Veel succes met alles en een knuffel!

afbeelding van JvdH

Praten

Hallo Mayonaise, bedankt voor de knuffel, die doen het bij mij altijd goed. En ja praten, dat is 1 van de struikel blokken waarschijnlijk geweest in de relatie en nu ook daarbuiten. Wij waren allebei geen praters, maar ik ben het gaan leren door de breuk het afgelopen jaar, maar mijn ex wil en kan niet met mij over haar gevoelens praten. Ik weet niet waarom, maar mijn idee daarbij is als je het er niet over hebt is het er ook niet. De reden van de breuk is naar mijn mening vaag, maar het komt er op neer dat wij uit elkaar gegroeid zijn. De relatie was er 1 met ups en downs, zoals iedere relatie. Voor mij was het een donderslag bij heldere hemel toe ze het mij vertelde, het enige wat ik nog steeds jammer vind is het feit dat zij er niets meer aan wou doen, einde geen mogelijkheden om het op 1 of andere manier op te lossen.

Ik probeer afstand van haar te nemen, ook omdat ik het idee heb dat er nu een ander persoon in haar leven speelt, ik weet dat niet zeker, maar dat gevoel heb ik. Dit maakt mij aan de ene kant best wel boos, omdat wij afgesproken hebben om eerlijk tegen elkaar te zijn, maar aan de andere kant wil ik het eigenlijk ook allemaal niet weten, maar toch ook weer wel, ja daar gaan die gevoelens weer.

Waar is die uit schakelaar !!!! Knipoog