Gemis

afbeelding van Tikkertje

Vandaag weer wat slechtere dag, ik voel me over het algemeen beter in mijn vel, voel me ook sterker, maar het gemis van haar doet nog steeds pijn...

Ik zal blij zijn als ik de brief heb gepost en dat we eens alles kunnen uitpraten, wat er dan ook gebeurt, ik kan dan pas echt weer verder (met of zonder haar).

afbeelding van kiki70

Tikkertje

Tikkertje,

Waarom kun je verder na het versturen van de brief? Je zou namelijk geen bevestiging kunnen krijgen op het lezen van de brief, heb je daar aan gedacht? Ik bedoel, ben je niet bang dat je dan al die tijd in onzekerheid leeft?

Kiki

afbeelding van Tikkertje

@kiki

We hebben tijdens de breakup afgesproken er wat tijd over te laten gaan vooraleer we weer contact zouden opnemen, dus ik geloof wel dat ze er op zal reageren, aan zo'n dingen houdt ze zich over het algemeen...

afbeelding van kiki70

Tikkertje

Tikkertje,

Ik hoop het voor je..houd moed!

Kiki

p.s praten is heel belangrijk om verder te komen.

afbeelding van Lovertje85

@Tikkertje

Ik ben ook bang dat je met die brief een verwachtingspatroon bij jezelf gaat creëren... Uit je verhaal haal ik dat je er ergens al vanuit gaat dat je antwoord gaat krijgen, en helaas wijst de praktijk vaak anders uit....

Je kan zo'n brief wel schrijven maar ik denk dat je het dan het beste kunt doen voor jezelf zonder verwachtingen te hebben. En dat lijkt me eerlijk gezegd heel erg lastig, want je hoopt toch op reactie. Komt bij dat je ook verwacht dat je een gesprek kunt gaan hebben om alles uit te praten, maar of dat gesprek er komt dat weet je helaas niet....

Ik ben bang dat je zult moeten gaan beseffen dat je moet gaan accepteren wat je niet kunt veranderen en vrede moet gaan hebben met onbeantwoorde vragen.... Hoe moeilijk dat ook is...

Natuurlijk hoop ik voor je dat het anders uitpakt!!

Groetjes!

afbeelding van Boeddha

"silver bullet"

Hallo Tikkertje,

Je brief is inderdaad je houvast. Je verwacht dat dit, zoals ze zeggen de "silver bullet" zal zijn. Hetgeen wat je relatie in één klap gaat redden. Ik hoop het voor je maar vaak is dit niet het geval. En zodra de brief gepost is en je niet de reactie hebt ontvangen die je zocht ga je automatisch op zoek naar een nieuw houvast, etc.... Voordat je het weet ben je een half jaar verder en heb het nog niet kunnen loslaten.

Het is moeilijk om los te laten en het is logisch om houvast te zoeken. Alleen begrijp de gedachte ervan. In groot verdriet is het haast onmogelijk om direct los te laten, het is niet voor iedereen weggelegd. Rationeel weten we dat het over is maar je emotie (overlevingsinstinct) probeert nog vast te houden aan je huidig patroon, omdat dit je (thuis) veilige plek altijd is geweest. En je instinct is een krachtig iets dat alles gaat zoeken om op die plek te blijven.
Dat je houvast zoekt is logisch probeer hier alleen niets meer achter te zoeken / geen verwachtingen. Als je aan deze gedachte kan houden, voel je meer rust en zie je het nut in van houvast. Namelijk houvast hebben om uiteindelijk los te laten.

Dat je de brief geschreven hebt is goed, je geeft duidelijkheid over je gevoel en legt het hiermee op tafel. Meer kan je niet doen, meer moet je niet doen en laat los de verwachtingen.

“From now on, I will expect nothing, and just take what I get”

Natuurlijk hoop ik van harte dat jouw brief wel de "silver bullet" zal zijn !

Groet,

Believe nothing, no matter where you read it or who said it,
not even if I have said it, unless it agrees
with your own reason and your own common sense.

afbeelding van Tikkertje

@lovertje/boeddha

Jullie hebben gelijk, het is inderdaad een soort houvast, ik besef maar al te goed echter dat die brief niets in een keer gaat oplossen, zo realistisch ben ik wel...

Ik schrijf die brief vooral omdat ik dan weet dat ik er alles aan heb gedaan om het weer goed te maken, pas als blijkt dat dat er echt niet meer inzit, dan pas kan ik echt loslaten. Ik moet dit gewoon geprobeerd hebben, ik heb anders nooit het idee gehad dat te moeten doen bij gelijk wie anders, maar deze keer is het anders... een gevoel, ik weet niet hoe het uit te leggen...

In die brief nodig ik haar uit om me eens te bellen (uitnodigen, niet verplichten), zodat we kunnen afspreken om alles uit te praten, daar hoop ik op (maar ook niet teveel, ergens weet ik dat het valse hoop is), zodat we opnieuw een vriendschap kunnen aanvatten en dan zien hoe het loopt (dat willen we allebei, opnieuw een vriendschap opbouwen op z'n minst).

Pas als alle hoop is vervlogen kan men echt loslaten.

afbeelding van kiki70

tikkertje

Tikkertje,

''You never know how strong you are until being strong is your only choice you have''

Je kan het...Laat het even los...je mist pas iemand als diegene er niet meer is..meestal komt er dan een gesprekje uit...hou me er niet aan vast hoor...

Kiki

afbeelding van Boeddha

Kracht en steun

Hallo Tikkertje,

Dat je de brief als houvast gebruikt is ook niet erg, probeer alleen je verwachting bij te stellen zodat je niet teleurgesteld bent na afloop. Dat je alles voor de relatie over hebt en dat je dit ook duidelijk maakt is goed maar cijfer jezelf niet weg! Je bent nu door het gemis natuurlijk in alle state en doe, zeg je dingen die je normaal niet (snel) zou zeggen. Zou je hiermee de relatie kunnen redden dan zal je achteraf tegen je eigen woorden aanlopen. Je geeft aan een nieuwe vriendschap te willen opbouwen, dit kan zeker maar werkt alleen als je rationeel en emotioneel in evenwicht bent. Door het gemis en verdriet ben je dit nu zeker niet en ontbreekt het aan een sterk onafhankelijk fundament.

Ik merk uit je blogs dat je realistisch genoeg bent en dat je luistert naar je eigen gevoel. Dat is altijd het beste ook al zou je het achteraf mis hebben dan heb je geen spijt omdat het vanuit je gevoel/hart kwam. Wij hopen je alleen wat denkstof mee te geven die je kunt meenemen in je gevoel. Zoals ik altijd vermeld:

Believe nothing, no matter where you read it or who said it,
not even if I have said it, unless it agrees
with your own reason and your own common sense.

"pas als alle hoop is vervlogen kan men echt loslaten" - Hoop komt in meerdere vormen en kent geen tijd, hoop kan het kapot maken voor jezelf/haar en de relatie, hoop is kracht en steun voor een stap in de richting van weten. Loslaten zal je doen weten en je weet het pas als je in evenwicht bent.

Ik blijf hopen voor je (kracht en steun) !

Groet,

afbeelding van Tikkertje

@boeddha

Bedankt voor je woorden, ze helpen zeker om me met beide voeten op de grond te houden Glimlach

Ik wil er nu alles aan doen om het te laten slagen, maar als dat niet lukt, dan zal ik me erbij neerleggen, dat heb ik voor mezelf besloten Glimlach Ik schrijf die brief vanavond, wanneer ik hem verstuur zie ik nog wel, stap voor stap Glimlach

afbeelding van PoemLover

@ Tikkerje

Ik denk dat als je de brief schrijft als een laatste poging (ik schreef vijf 'laatste pogingen' aan mijn vriendin Knipoog ), je dan zo realistisch mogelijk bezig bent. Immers: Je weet bijna zeker dat je geen antwoord gaat krijgen. Beschouw de brief als een afsluiting voor jezelf, als een 'ik heb alles gedaan wat ik kon'. Schrijf de brief zonder verwachtingen, maar meer als een middel om dat laatste te zeggen wat je haar niet in haar gezicht kunt zeggen, omdat ze niet met je spreken wil. Een middel om af te sluiten. Dat is het enige advies dat ik je wil geven, maar je kunt er natuurlijk heel anders tegenaan kijken Glimlach

Ik begrijp dat je vriendin gezegd heeft dat ze later nog wel contact wou. Als dat zo is, houd de brief dan kort. Zet erin dat je gereed bent voor contact (als je ZEKER weet dat je dat ook bent), en niet meer. Zeg de rest tijdens het contact zelf.