Online gebruikers
- BerizavLak
Het is me gelukt om hem al 2 dagen niet te smsen. Niets van me te laten horen.
Hoor ook niets van hem, had hem gevraagd mij met rust te laten. Dat doet hij ook.
Moest wat dingen regelen, ook toen niet gesmst dat het geregeld was, ik laat hem lekker zitten, op de camping,
Wat ik hoop?? Dat hij gaat nadenken, of dit is wat hij wil, alleen zijn en op een camping zitten,of toch bij mij en zijn kinderen. Ik merk dat het me veel rust geeft. Nu volhouden!
ik doe ook me best!!!!! zo
ik doe ook me best!!!!! zo verleidelijk... maar is goed voor jezelf, en voor de ander!
hang in there!!!!
vraag het me af... het kan zo
vraag het me af... het kan zo simpel zijn waarom zeggen mensen elkaar gewoon niet de waarheid.. dan weet je tenminste waar je aan toe bent..
wat knap!
Heb zelf ook zo'n ervaring.. Alleen kan heel moeilijkl geen contact opnemen. Het ging een tijdje goed, totdat we elkaar weer tegen kwamen. Spanning was er duidelijk... daarna hadden we toch zoiets van, dit moeten qe ff uitpraten, maar helaaas heeft hij deze afspraak afgezegt (angst?) Maargoed, ik had me er overheen gezet. Zoek hij toch weer contact, alleen tot een echte afspraak is het nooit gekomen, ik zou dit toch wel erg fijn vinden, dan kan ik het afsluiten, want dit schiet ook niet op! Dus als iemand nog tips heeft hoor ik het graag.. Dit is niet goed voor mezelf.
uhm...
Wil je het wel uitpraten? of voel je toch nog dat het ergens weer goed kan komen.....
deur open
Op dit moment staat de deur nog wel open, omdat ik 30 jaar niet zomaar weg wil gooien, als hij terug wil, kan dat natuurlijk niet zomaar en zal er het een en ander moeten worden besproken.
Ik hoop met behulp van de psych er achter te komen wat ik wil en wat ik belangrijk vind, het kan dus ook zo anders zijn voor mij.
Vanmorgen toch even telefonisch contact gehad en ik moet zeggen, dat ik daarna niet zo overstuur was als voorheen.
Hij gaf aan dat hij nog niet uitgedacht was en het gezin/mij nog niet echt miste omdat we elkaar steeds maar bleven zien.
Ik zie wel hoe het gaat en tot die tijd ga ik verder met mijn leven.
Hoe moeilijk dat ook is.
ik heb het gevoel dat het
ik heb het gevoel dat het goed kan komen.. hij wordt erg onzeker van mij zegt hij (10 jaar leeftijdsverschil, en ben nogal een opvallende verschijning.. zeggen andere dan he, ben niet verwaand hoor).
Hij heeft nu een andere vriendin, ( maar vind me nog steeds leuk zedgt hij...)maar we hebben wel nog contact gehouden, gewoon vriendschappelijk en met veel wederzijds respect vind ik, we kwamen elkaar ook wel eens via het werk tegen, en dat ging prima. Collega's zeiden wel; warom is het niks meer tussen ullie, zo'n leuk stel...) maarja.
Nu heeft hij eenandere baan. Hij heeft me een paar keer laten weten zekwer contct te willen houden, maar heb nu al 1 maand niks gehoord
moest
Ik moest wel omdat ik het niet meer aan kon.
Je moet gewoon aan jezelf gaan denken, hoe lastig dat ook is weet ik.
Schrijf desnoods je gevoelens op papier en geefhem die kijk dan wat hij daar mee doet en vraag hem dan op toch contact met je op te nemen, want jij hebt ook recht om dingen af te sluiten. zodat jij ook verder kunt met jouw leven.
Sterkte
Dat is idd wel een goed
Dat is idd wel een goed advies. Daar is het destijds ook op vastgelopen... kon mezelf niet goed uiten, dat gaat nu veel beter, en dat wil ik hem graag vertellen,en dan kijken wat er gebeurt. Zo niet, dan is mijn relatie met hem daar in ieder geval wel goed voor geweest.
Maar uhh zit iemand wel te wachten op zo'n brief?? daatr ben ik dan weer bang voor......
IK weet ook dat ik heel sterk overkom, ben ik ook wel.. m,aar als er liefde in het spel is(-;... zo zend je snel de verkeerde boodschap uit he (is wel het laatste wat ik wil)