Zoals ik je blog lees, was jij helemaal weg van dat meisje vanaf het moment dat je in haar ogen keek. Deed iets met je, en hierdoor wilde je hoe dan ook contact met haar.
Dit gebeurde.. Echter wist jij vrij snel al dat zij in een relatie zat welke al 7 jaar duurde. Ondanks dat, weerhield dit je er niet van het contact te blijven onderhouden met in je achterhoofd dat je haar wel heel leuk vond, zoals je zelf eerlijk toegeeft in je blog. Je zal charmant geweest zijn, begripvol, aantrekkelijk ... En de vlam sloeg over.
Ze verliet haar vaste partner van 7 jaar en dook met jou het nieuwe in. Fantastische maanden gehad, maar plots bleek dit ook niet te zijn wat zij wilde en ze verbrak de relatie. Beknopte versie, toch?

Als je al 7 jaar bij iemand bent, en (waarschijnlijk) al twijfelt ( is dit het nou? ) dan is elke aai, aandacht van interessante personen en/of een klik met iemand van het andere geslacht funest voor de relatie waarin je zit.
Het contact met jou heeft haar doen inzien dat haar huidige partner niet de juiste was voor haar, ze nam de stap hieruit te stappen en met jou verder te gaan. Prima...
Of het handig is om van de ene relatie in de andere te duiken, denk het niet. Ze heeft die relatie niet (volledig) kunnen verwerken, leert jou beter kennen ( op een gegeven moment gaat men toch meer het echte karakter zien, irritaties her en der.) en streept deze zaken waarschijnlijk tegen elkaar weg.
Ik ben heel erg bang, na het lezen van je blog, dat jij een '' excuus'' bent geweest om uit de relatie te stappen, maar is ze gaanderweg in jullie relatie tot de conclusie gekomen dat ook jij niet bent wat zij wilt. En dat heeft niks met jou te maken als persoon, of aan haar. Dit is een typisch voorbeeld van een rebound. En dit wordt echt niet bewust gedaan, echt niet. Jij gaf haar wat zij in haar relatie miste. Dit maakt nieuwsgierig en hongerig naar meer..
Rebound is een lelijk woord, en mensen zien dit vaak als negatief. Maar dat is niet zo. Er zat/zit echt gevoel, alleen niet genoeg om verder te gaan.

Ik denk, persoonlijk, dat jij je nu vooral moet richten op jezelf. Uiteraard is zij jou niet vergeten, en je hebt gelijk door te zeggen dat je '' haar hondje niet bent '' , anderzijds door haar nu de rust te geven die ze echt nodig heeft zal ze voor zichzelf duidelijk krijgen wat ze nou precies wilt en voelt.
Gun haar die rust, druk niks door en wees jezelf. Als ze echt voor jou wilt gaan, en verder wilt met jou, dan komt dat zodra ze daaraan toe is. Je moet niet vergeten dat ze nu voor het eerst sinds een kleine 8 jaar echt helemaal alleen is...

Heel veel sterkte en wijsheid gewenst!

Liefs.

Even mijn verdriet uiten hoor:

Ik was je droomjongen, prins op het witte paard, je vond me een lekkerding, je wou me nooit meer kwijt, je vond het geweldig als ik gewoon lekker mezelf was en soms ook wel een beetje gek deed, je zou altijd als een aapje om mijn nek blijven hangen, je zei: jij bent echt perfect voor mij en wil echt nooit meer iets anders want ik was jouw schatje maar wat is hier nog van over? Waren het allemaal leugens terwijl je nog op de laatste avond zei: Ik meende elk woord!

Sorry dat ik er niks meer van begrijp wanneer je zegt dat je weet dat het tussen ons niet meer goedkomt, is er dan absoluut geen opening meer, ik zou alles en ook echt alles geven voor jou(want ik meende wel elk woord) en elke avond bidden dat we weer samen zouden komen, zo voel jij het blijkbaar niet?

I don't get it anymore en misschien ligt dat juist wel aan mij dat ik niks van de liefde begrijp of wil begrijpen maar ik weet wel dat je in de liefde moet inversteren en dat kost soms ook offers maar helaas beteken ik dus niet genoeg voor je omdat juist dit jou opbrak en je besloot om met mij te stoppen!!

Waar is de uitspraak gebleven: ik hou van jou en wil bij jou zijn! gebleven?

Liefde kan heel erg mooi zijn maar op zulke momenten kan het zo ontiegelijk pijnlijk zijn wanneer je er niks meer van snapt en je het gevoel steeds meer bekruipt dat het enkel woorden waren omdat je nog even gebruik van me wou maken en wanneer je er geen zin meer in had, me net zo hard weer hebt laten vallen.

Oww wat doet het zeer wanneer ik mezelf voorhoud dat ik waarschijnlijk als een grote pleister heb gediend om jouw vorige relatie makkelijker te laten verwerken en waar ik echt in ons geloofde en jij me dingen vroeg zoals hoe ik de toekomt met jou zou willen invullen(huisje boompje beestje), naar welke landen we met z'n tweeen op vakantie zouden willen, we zouden immers deze zomer al onze eerste vakantie samen plannen, een maand voordat je brak vroeg je of ik met je op vakantie wou, dit alles is wat JIJ wou!

My bad that i believed everything, butt i still believe in true love with YOU!!