Dalende ster:

Soms voel ik me net een actrice die alleen kan stralen op toneel,
Dan hoef ik even niets meer te voelen,
Dan ben ik alleen degene die ik speel,
Dan kan ik alles even laten bekoelen,

Elke dag schilder ik mijn masker weer op,
Dan kam ik mijn haren glanzend en recht,
Met wat parfum op, voel ik me dan weer echt op en top,
Dit gevoel voelt soms zo echt,

Ik verf mijn lippen bloedrood,
Mijn wimpers maak ik zwart,
Ik zet een lijntje met potlood,
Ik heb nu even het gevoel dat mijn blik iets verhard,

Als ik dan eindelijk in de spiegel kijk,
Zie ik een gezicht,
Van iemand waar ik erg op lijk,
Maar wie is nu dat wicht?

De tranen glanzen achter mijn ogen,
Ik voel ze branden van binnen,
Waarom zouden ze er niet uit mogen?
Omdat niemand me dan zou beminnen!

Dan mag ik eindelijk op de rode loper lopen,
Ik straal als de lente zon,
Hierdoor ga ik weer veel mooie dingen hopen,
Ik wou dat dit gevoel voor altijd blijven kon,

Ik zwaai naar de mensen die langs de kant staan,
Er speelt een vage lach om mijn mond,
Toch brand er achter die lach een traan,
Dit belooft een mooie avond,

Het voelt vreemd dat er mensen voor mij komen,
Dat ze voor mij in een rij gaan staan,
Dat er zulke grote groepen komen aanstromen,
Dat ze echt voor me klaar staan,

Dan gaan de deuren open, en kan iedereen naar binnen,
Voordat ik het weet is iedereen verdwenen,
De show kan nu echt gaan beginnen,
Toch heb ik het nu koud, ook al heeft de zon nog zo juist geschenen,

Hoe ver kan iemand gaan om naar die aandacht, en liefde te snakken?
Als het gordijn open gaat, staar ik in een zwart geheel,
Ik wou dat ik nu door de grond kon gaan zakken,
Want daar sta ik nu dan mooi te wezen, eenzaam en alleen op het toneel!

Ik ben zo bang om te huilen.

Ik ben zo bang voor mijn verdriet,
Ik ben zo bang dat iemand het ziet,

Ik ben zo bang voor de tranen die omlaag glijden,
Die tranen die ik zo graag wil vermijden,

Ik ben zo bang om ze aan mensen te laten zien,
Ik ben zo bang dat ik hun aandacht niet verdien,

Dan houd ik maar liever mijn masker op,
Waar ik de - echte- Lavender- verstop,

Dan gedraag ik me wel weer als een clown,
Ik ben alleen en voel me eenzaam en down,

Ik ben zo bang voor het gevecht,
Ik ben bang wat men van mijn tranen zegt,

Ik ben zo bang voor de tranen die gaan komen,
En dat ze dan eindeloos blijven stromen,

Ik ben zo bang om echt te huilen,
Waar is de plek om te schuilen?

Ik ben zo bang om bij iemand weg te kruipen,
Ik ben zo bang dat mensen dan juist gaan weg sluipen,

Ik ben zo bang om de controle te verliezen,
Maar soms moet je gewoon kiezen,

Want wil ik zo doorgaan met het leven?
Aan wie kan ik mijn tranen geven?

Ik ben zo bang voor deze strijd,
En dat is nu eenmaal een feit,

Ik ben zo bang om te huilen,