Goedemorgen,

Hier mijn verhaal:
Ruim 6 weken geleden heeft mijn vriendin onze verkering uitgemaakt. Door allerlei problemen werd onze liefde weggeduwt en leefden we langs elkaar heen. Ik heb toen enkele keren aangegeven dat als wij allebei dingen willen veranderen het nog goed kan komen. Zij zag dat toen niet zitten en vertelde dat het voorlopig beter was zo.

Prima, ik heb het contact van mijn kant verbroken en mijn leven weer opgepakt. Dit is een week of vier goed gegaan totdat ik haar weer tegen het lijf liep, ze zocht bewust een plaats op waar ze mij tegen zou kunnen komen. De volgende dag liet ze weten dat ze twijfelt. Of ze het wel goed gedaan heeft, dat ze er zoveel verdriet van heeft...enz. Ik heb hier koeltjes op gereageerd, ik kan haar ook niet helpen?

Nu liet ze gisteren weten dat het niet goed met haar gaat, ze heeft geen plezier meer, veel verdriet, veel twijfel, huilen.... Ik vind het rot om haar zo verdrietig te zien, maar ze heeft het zelf gewild toch? Het is voor mij niet mogelijk om haar te helpen in haar verdriet. Aan de ene kant voelt het als haar in de steek laten omdat er nog wel liefde zit. Maar aan de andere kant, als zij wil dat ik haar steun en help is er maar één oplossing. Wat moet ik hiermee? Lastig allemaal.